ขุนคงฤทธิศึกษากร (ปาน คงฤทธิ์ศึกษากร)

ว่าที่รองอำมาตย์ตรี ขุนคงฤทธิศึกษากร (ปาน คงฤทธิ์ศึกษากร) ม.ว.ม., ป.ช.
รองประธานสภาผู้แทนราษฎรไทย คนที่หนึ่ง
ดำรงตำแหน่ง 30 มิถุนายน พ.ศ. 2498 – 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500
รองประธานสภาผู้แทนราษฎรไทย คนที่สอง
ดำรงตำแหน่ง 26 มิถุนายน พ.ศ. 2497 – 30 มิถุนายน พ.ศ. 2498
รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ
ดำรงตำแหน่ง 16 มกราคม พ.ศ. 2493 – 29 พฤศจิกายน พ.ศ. 2494
ดำรงตำแหน่ง 31 มีนาคม – 16 กันยายน พ.ศ. 2500
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	13 มกราคม พ.ศ. 2442
เสียชีวิต	26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512 (70 ปี)
คู่สมรส	เที่ยง คงฤทธิศึกษากร
บุตร	4 คน

ว่าที่รองอำมาตย์ตรี^[1] ขุนคงฤทธิศึกษากร^[2][3][4][5] นามเดิม ปาน ณรงค์ฤทธิ์^[6] เป็นอดีตรองประธานสภาผู้แทนราษฎร อดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ และเป็นอดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครราชสีมา 6 สมัย

ขุนคงฤทธิศึกษากร นามเดิม ปาน ณรงค์ฤทธิ์ เกิดเมื่อวันที่ 13 มกราคม พ.ศ. 2442 เป็นชาวอำเภอสีคิ้ว จังหวัดนครราชสีมา เป็นบุตรชายคนเดียวของ หลวงฤทธิณรงค์ (สง ณรงค์ฤทธิ์) กับ นางฤทธิณรงค์ (น้อย ณรงค์ฤทธิ์)^[7]

ขุนคงฤทธิศึกษากร สมรสกับ นางคงฤทธิศึกษากร (เที่ยง คงฤทธิศึกษากร) มีบุตร 3 คน

ขุนคงฤทธิศึกษากร ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรจังหวัดนครราชสีมา สมัยแรกในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป สิงหาคม พ.ศ. 2489 และได้รับเลือกตั้งอีกในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2491 และได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรี^[8][9] ในรัฐบาลจอมพล ป.พิบูลสงคราม ในปี พ.ศ. 2492 ต่อมาได้รับเลือกตั้งอีกครั้งในปี พ.ศ. 2495 และได้รับเลือกเป็นรองประธานสภาผู้แทนราษฎร ในระหว่างปี พ.ศ. 2497 ถึงปี พ.ศ. 2500

ต่อมาในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 ได้รับเลือกตั้ง^[10]ในสังกัดพรรคเสรีมนังคศิลา และได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงศึกษาธิการ^[11][12] ในรัฐบาลจอมพล ป.พิบูลสงคราม และได้รับเลือกตั้งอีกในการเลือกตั้งปีเดียวกัน^[13] และในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2512 สังกัดพรรคสหประชาไทย จนกระทั่งเขาเสียชีวิตในขณะดำรงตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร

เสียชีวิตเมื่อวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2512 มีพิธีพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2513 ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส

• พ.ศ. 2506 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)^[14]
• พ.ศ. 2499 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)^[15]
• พ.ศ. 2479 – เหรียญพิทักษ์รัฐธรรมนูญ (พ.ร.ธ.)^[16]
• พ.ศ. 2487 – เหรียญช่วยราชการเขตภายใน การรบสงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ร.)^[17]
• พ.ศ. 2487 – เหรียญจักรพรรดิมาลา (ร.จ.พ.)^[18]
• พ.ศ. 2506 – เหรียญลูกเสือสดุดี ชั้นที่ 1^[19]
• พ.ศ. 2493 – เหรียญบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 9 (ร.ร.ศ.9)
• พ.ศ. 2475 – เหรียญเฉลิมพระนคร 150 ปี (ร.ฉ.พ.)
• พ.ศ. 2507 – เหรียญกาชาดสรรเสริญ