พระแก้วฟ้าที่ 2

พระแก้วฟ้าที่ 2 (เขมร: ព្រះកែវហ្វា ២) หรือนักองค์ชี^[1] เป็นพระมหากษัตริย์กัมพูชา ตั้งแต่ พ.ศ.2216-2219 เป็นพระราชโอรสในพระบรมราชาที่ 8^[2]

พ.ศ.2216 สมเด็จพระภัควดีวรสัตรี ได้จ้างวานแขกชวาลอบปลงพระชนม์พระปทุมราชาที่ 2จนถึงแก่สวรรคต แล้วยกราชสมบัติให้นักองค์ชี (พระแก้วฟ้าที่ 2) ขึ้นครองราชย์ขณะ พระชันษา 20 ปี

พ.ศ.2217 สมเด็จพระรามาธิบดีอุปโยราช ซึ่งเป็นพระปิตุลา ได้ทรงนำกองทัพญวนมารบกับพระแก้วฟ้าที่ 2 ซึ่งเป็นพระภคินิโย แต่ในปีนั้นสมเด็จพระรามาธิบดีอุปโยราช ทิวงคตเสียก่อน จึงให้นักองค์นนท์ซึ่งเป็นโอรสของพระแก้วฟ้า (นักองค์อิ่ม) และเป็นพวกฝ่ายสมเด็จพระรามาธิบดีอุปโยราชนั้น ได้นำทัพญวนมารบกับพระแก้วฟ้าที่ 2 ส่วนพระแก้วฟ้าที่ 2 นั้น ต้านทัพของนักองค์นนท์ไม่ได้ พระองค์จึงเสด็จออกจากอุดงมีชัย ไปประทับที่เมืองปรำตำลึง แล้วเสด็จสวรรคตที่นั้น เมื่อ พ.ศ.2219^[3]

• ราชพงษาวดารกรุงกัมพูชา แปลโดย พันตรีหลวงเรืองเดชอนันต์ (ทองดี ธนรัชต์). นนทบุรี. สำนักพิมพ์ศรีปัญญา. 2550
• ศานติ ภักดีคำ. เขมรสมัยหลังพระนคร. กทม. มติชน. 2556.

1. ↑ "The Legend of Ông Dóng from the Text to the Field", Essays into Vietnamese Pasts, Cornell University Press, pp. 13–41, 2018-12-31, สืบค้นเมื่อ 2023-02-07
2. ↑ Phoeun, Mak; Dharma, Po (1988). "La deuxième intervention militaire vietnamienne au Cambodge (1673-1679)". Bulletin de l'Ecole française d'Extrême-Orient. 77 (1): 229–262. doi:10.3406/befeo.1988.1745. ISSN 0336-1519.
3. ↑ Phoeun, Mak; Dharma, Po (1988). "La deuxième intervention militaire vietnamienne au Cambodge (1673-1679)". Bulletin de l'Ecole française d'Extrême-Orient. 77 (1): 229–262. doi:10.3406/befeo.1988.1745. ISSN 0336-1519.