ฟิลิป โชวอลเตอร์ เฮนช์

ฟิลิป โชวอลเตอร์ เฮนช์ (อังกฤษ: Philip Showalter Hench; 28 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1896 – 30 มีนาคม ค.ศ. 1965) เป็นแพทย์ชาวอเมริกัน เกิดที่เมืองพิตต์สเบิร์ก เป็นบุตรของจาคอบ บิกเลอร์ เฮนช์และคลารา โชวอลเตอร์^[1] เรียนจบปริญญาตรีจากวิทยาลัยลาฟาแย็ต ก่อนจะทำงานเป็นแพทย์สนามและได้รับปริญญาเอกสาขาแพทยศาสตร์จากมหาวิทยาลัยพิตต์สเบิร์ก เฮนช์ทำงานที่โรงพยาบาลเซนต์ฟรานซิสและเป็นสมาชิกของคลินิกเมโย^[2] ระหว่างปี ค.ศ. 1928–1929 เฮนช์ไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยไฟรบวร์คและคลินิกฟรีดริช ฟอน มึลเลอร์ในมิวนิก^[3]

เฮนช์ทำงานที่คลินิกเมโยในปี ค.ศ. 1923 ในภาควิชาโรครูมาตอยด์และเป็นหัวหน้าภาควิชาในอีก 3 ปีต่อมา เฮนช์ตั้งสมมติฐานว่าสเตอรอยด์อาจช่วยบรรเทาอาการปวดข้อได้ เจึงร่วมมือกับนักชีวเคมี เอ็ดเวิร์ด แคลวิน เคนดัลล์ ทดลองใช้สเตอรอยด์ที่สกัดจากต่อมหมวกไตรักษาผู้ป่วยโรคข้ออักเสบ ต่อมาสารชนิดนี้เรียกว่าคอร์ติโซน^[4] ในปี ค.ศ. 1950 เฮนช์ เคนดัลล์และทาเดอุช ไรค์สไตน์ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ จากผลงานการค้นพบฮอร์โมนของต่อมหมวกไต รวมถึงระบุโครงสร้างและผลทางชีววิทยา^[5]

เฮนช์แต่งงานกับแมรี เจเนวีฟ คาห์เลอร์ในปี ค.ศ. 1927 มีบุตรด้วยกัน 3 คน^[6] เฮนช์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1965 ด้วยโรคปอดบวม ขณะพักผ่อนอยู่ที่เมืองโอโชริออส ประเทศจาเมกา

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก