ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล

ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล
ภาพถ่ายของซานเตียโก รามอน อี กาฆัล
เกิด	1 พฤษภาคม ค.ศ. 1852 เปติยาเดอารากอน แคว้นนาวาร์ ประเทศสเปน
เสียชีวิต	17 ตุลาคม ค.ศ. 1934 (76 ปี) มาดริด ประเทศสเปน
สัญชาติ	สเปน
การศึกษา	มหาวิทยาลัยซาราโกซา มหาวิทยาลัยกอมปลูเตนเซแห่งมาดริด
อาชีพ	แพทย์

ซานเตียโก เฟลิเป รามอน อี กาฆัล (สเปน: Santiago Felipe Ramón y Cajal) ForMemRS^[1][2] (ออกเสียง: [sanˈtjaɣo raˈmon i kaˈxal]; 1 พฤษภาคม ค.ศ. 1852 – 18 ตุลาคม ค.ศ. 1934)^[3] เป็นแพทย์ อาจารย์ พยาธิแพทย์ นักมิญชวิทยา และนักประสาทวิทยาศาสตร์ชาวสเปน ได้รับรางวัลรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี ค.ศ. 1906^[4] จากการศึกษาระบบประสาทด้วยการย้อมสี เป็นบุตรของฆุสโต รามอน กาซาซุส กับอันโตเนีย กาฆัล

การสำรวจรุ่นบุกเบิกของเขาเกี่ยวกับโครงสร้างจุลทรรศน์ของสมอง เป็นงานต้นฉบับในประสาทวิทยาศาสตร์ จึงได้รับการพิจารณาว่าเป็นบิดาของประสาทวิทยาศาสตร์ เขามีความชำนาญในการวาดรูปและภาพวาดเซลล์สมองเป็นร้อย ๆ ของเขาก็ยังถูกใช้ในการศึกษาจนกระทั่งถึงทุกวันนี้^[5]

ซานเตียโกมีชีวิตวัยเด็กที่ต้องย้ายที่อยู่บ่อยเนื่องจากต้องติดตามบิดาที่เป็นศัลยแพทย์ เริ่มเข้าเรียนประถมศึกษาในโรงเรียนของคณะเยซูอิตที่ฆากา และเรียนมัธยมศึกษาที่อูเอสกา เขาจบมัธยมศึกษาในปีเดียวกับที่ประเทศสเปนประกาศเป็นสาธารณรัฐครั้งที่หนึ่ง เข้าเรียนแพทย์ที่มหาวิทยาลัยซาราโกซา ในเมืองหลักของแคว้นอารากอน ซึ่งครอบครัวทั้งหมดของเขาก็ย้ายไปอยู่ที่นั่นด้วยในปี ค.ศ. 1870 จบการศึกษาอย่างรวดเร็วในปี ค.ศ. 1873 ปี ค.ศ. 1874 สมัครไปเป็นแพทย์ทหารที่คิวบา และเขาติดโรคมาลาเรียและโรคบิดที่นั่น เขาถูกส่งตัวถึงสเปนในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1875

ก่อนจะถึง ค.ศ. 1876 เขาซื้อกล้องจุลทรรศน์ตัวแรก ค.ศ. 1876 ได้เป็นแพทย์ฝึกหัดที่โรงพยาบาลแม่พระแห่งพระหรรษทานที่เมืองซาราโกซา ค.ศ. 1878 เขาป่วยเป็นวัณโรค ค.ศ. 1879 เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้อำนวยการพิพิธภัณฑ์กายวิภาคศาสตร์แห่งซาราโกซา 19 กรกฎาคม ปีเดียวกัน เขาแต่งงานกับซิลเบเรีย ฟัญญานัส การ์ซิอา มีบุตรธิดา 7 คน ค.ศ. 1883 เป็นอาจารย์สาขาการอธิบายกายวิภาคศาสตร์ คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบาเลนเซีย ซึ่งเขามีโอกาสศึกษาอหิวาตกโรคที่นี่ ค.ศ. 1887 ย้ายไปสอนสาขามิญชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยบาร์เซโลนา

ค.ศ. 1892 ย้ายไปทำงานในสาขาวิชามิชญวิทยา มิชญวิทยาเคมีพื้นฐานและพยาธิกายวิภาคศาสตร์ ณ มหาวิทยาลัยกอมปลูเตนเซแห่งมาดริด ค.ศ. 1902 สามารถทำให้รัฐบาลสร้างห้องปฏิบัติการทางชีววิทยาใหม่ ซึ่งเขาทำงานที่นั่นถึง ค.ศ. 1922 หลังจากนั้นเขาย้ายไปทำวิจัยที่สถาบันรามอน อี กาฆัล^[6] จนเสียชีวิต

ในวันที่ 17 ตุลาคม ค.ศ. 1934 เขาเสียชีวิตในบ้านที่มาดริด ประเทศสเปน

ค.ศ. 1888 ตอนที่เขาอยู่ที่บาร์เซโลนา ได้ใช้เทคนิกการย้อมสีตามแบบของกามิลโล กอลจี นักวิทยาศาสตร์อิตาลี และค้นพบการเชื่อมต่อของเซลล์ประสาทในสารสีเทา ระบบประสาทของสมองและกระดูกสันหลัง ซึ่งทฤษฎีนี้ถูกนำเสนอที่ สถาบันกายวิภาคศาสตร์เยอรมันใน ค.ศ. 1889 ซึ่งให้คำอธิบายเกี่ยวกับกระแสประสาท ในปี ค.ศ. 1906 เขาและกอลจีด้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือแพทยศาสตร์ จากการศึกษาระบบประสาท

รามอน อี กาฆัลพิมพ์เผยแพร่งานและบทความทางวิทยาศาสตร์ มากกว่า 100 ผลงานในภาษาฝรั่งเศส ภาษาสเปน และภาษาเยอรมัน ที่โด่งดังมากที่สุดก็คือ "กฎเกณฑ์และคำแนะนำสำหรับการสืบสวนทางวิทยาศาสตร์", "มิญชวิทยา (วิทยาเนื้อเยื่อ)", "ความเสื่อมและการเจริญทดแทนของระบบประสาท", "คู่มือเทคนิคมาตรฐานในวิทยาเนื้อเยื่อและไมโครกราฟ", "องค์ประกอบต่าง ๆ ของวิทยาเนื้อเยื่อ", "คู่มือพยาธิวิทยาทั่วไป", "ข้อคิดใหม่ ๆ ในกายวิภาคแบบละเอียดของศูนย์ประสาท", "ตำราระบบประสาทของมนุษย์และสัตว์มีกระดูกสันหลัง", "เรตินาของสัตว์มีกระดูกสันหลัง"^[3]

ในปี ค.ศ. 1905 เขาตีพิมพ์หนังสือนวนิยายวิทยาศาสตร์ "เรื่องต่าง ๆ ในเวลาหยุดงาน" ภายใต้นามปากกา "ดร. แบคทีเรีย"

งานตีพิมพ์ของเขารวมทั้ง

• ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล (1900). Manual de Anatomia Patológica General (คู่มือกายวิภาคยพยาธิวิทยาทั่วไป) (ภาษาสเปน).
• ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล (1894). Die Retina der Wirbelthiere: Untersuchungen mit der Golgi-cajal'schen Chromsilbermethode und der ehrlich'schen Methylenblaufärbung (ภาษาเยอรมัน). เบอรก์แมนน์. {{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
• ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล (1894). Les nouvelles idées sur la structure du système nerveux chez l'homme et chez les vertébrés. (English translation, 2004: ″Texture of the nervous system of man and the vertebrates″, Berlin: Springer) (ภาษาฝรั่งเศส). C. Reinwald. {{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
• ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล (1896). Beitrag zum Studium der Medulla Oblongata: Des Kleinhirns und des Ursprungs der Gehirnnerven (ภาษาเยอรมัน). Verlag von Johann Ambrosius Barth. {{cite book}}: ไม่รู้จักพารามิเตอร์ |coauthors= ถูกละเว้น แนะนำ (|author=) (help)
• รามอน อี กาฆัล, ซานเตียโก (1898). "Estructura del quiasma óptico y teoría general de los entrecruzamientos de las vías nerviosas" [Die Structur des Chiasma opticum nebst einer allgemeine Theorie der Kreuzung der Nervenbahnen (เยอรมัน, 1899, Verlag Joh. A. Barth)]. Rev. Trim. Micrográfica (ภาษาสเปน). 3: 15–65.
• ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล (1899). Comparative study of the sensory areas of the human cortex (การศึกษาแบบเปรียบเทียบของเขตรับความรู้สึกในคอร์เทกซ์ของมนุษย์).
• ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล (1906). Studien über die Hirnrinde des Menschen v.5 (ภาษาเยอรมัน). โยแฮนน์ แอมโบรเซียส บาร์ท.

• 
  รูปวาดของวงจรประสาทในฮิปโปแคมปัสของสัตว์ฟันแทะ จาก Histologie du Systeme Nerveux de l'Homme et des Vertebretes, Vols. 1 and 2. A. Maloine. Paris. 1911.
• 
  รูปวาดเซลล์ประสาทในซีรีเบลลัมของลูกไก่ จาก "Estructura de los centros nerviosos de las aves", Madrid, 1905.
• 
  รูปวาดของหน้าตัดจาก optic tectum ของนกกระจอก จาก "Estructura de los centros nerviosos de las aves", Madrid, 1905.
• 
  โครงสร้างของเรตินาในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม จาก "Structure of the Mammalian Retina (โครงสร้างของเรตินาในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม)" Madrid, 1900.
• 
  รูปวาด Purkinje cells (A) และ เซลล์ประสาทเล็ก (B) ในซีรีเบลลัมของนกพิราบ โดย ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล, 1899. Instituto Santiago Ramón y Cajal, Madrid, Spain.
• 
  รูปวาด Cajal-Retzius cells, 1891.
• 
  วาดในปี ค.ศ. 1899, มาจากหนังสือ "Comparative study of the sensory areas of the human cortex (การศึกษาเปรียบเทียบของเขตรับรู้ความรู้สึกในคอร์เทกซ์ของมนุษย์)"

• พยาธิวิทยา

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ ซานเตียโก รามอน อี กาฆัล

วิกิคำคมมีคำคมเกี่ยวกับ Santiago Ramón y Cajal

บทความชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

• ด
• ค
• ก