คาร์ล เฟอร์ดินานด์ คอรี
คาร์ล เฟอร์ดินานด์ คอรี (อังกฤษ: Carl Ferdinand Cori; 5 ธันวาคม ค.ศ. 1896 – 20 ตุลาคม ค.ศ. 1984) เป็นนักชีวเคมีชาวเช็ก/อเมริกัน เกิดที่เมืองปราก จักรวรรดิออสเตรีย-ฮังการี (ปัจจุบันอยู่ในประเทศเช็กเกีย) เป็นบุตรของคาร์ล อิซิดอร์ คอรี และมาเรีย คอรี (นามสกุลเดิม ลิปปิช)[3] คาร์ลเติบโตที่เมืองตรีเยสเต ก่อนจะย้ายกลับมาอาศัยที่ปรากและเรียนที่โรงเรียนแพทย์ของมหาวิทยาลัยชาลส์ ปราก ขณะเรียนที่นั่น คาร์ลพบกับเกอร์ตี เทเรซา แรดนิตซ์ คาร์ลถูกเกณฑ์เข้ากองทัพออสเตรีย-ฮังการีในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ใน ค.ศ. 1920 คาร์ลแต่งงานกับเกอร์ตีและย้ายไปทำงานที่เมืองเวียนนา[4] ต่อมาคาร์ลได้รับคำชวนให้มาทำงานร่วมกับออตโต โลวี ที่เมืองกราทซ์ และเดินทางไปกับภรรยาเพื่อรับตำแหน่งที่สถาบันมะเร็งรอสเวลล์พาร์กที่เมืองบัฟฟาโลในรัฐนิวยอร์ก คาร์ลและเกอร์ตีศึกษากระบวนการเมแทบอลิซึมของคาร์โบไฮเดรตจนนำไปสู่การค้นพบวัฏจักรคอรี[5] ใน ค.ศ. 1931 คาร์ลรับตำแหน่งศาสตราจารย์ที่โรงเรียนแพทย์มหาวิทยาลัยวอชิงตัน คาร์ลและเกอร์ตีได้อธิบายกระบวนการไกลโคเจโนไลซิสและสังเคราะห์เอนไซม์ ไกลโคเจนฟอสฟอรีเลส ผลงานนี้ทำให้สามี-ภรรยาคอรีและเบอร์นาโด ฮูสเซย์ ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือการแพทย์ใน ค.ศ. 1947[6] หลังเกอร์ตีเสียชีวิตใน ค.ศ. 1957 คาร์ลได้แต่งงานใหม่กับแอนน์ ฟิตซ์-เจอรัลด์ โจนส์ ใน ค.ศ. 1960[7] คาร์ลเกษียณตัวเองใน ค.ศ. 1966 และเป็นศาสตราจารย์อาคันตุกะของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ระหว่าง ค.ศ. 1968–1983 คาร์ลร่วมงานกับซาโลมี กลืคโซห์น-แวลช์ ที่วิทยาลัยการแพทย์อัลเบิร์ต ไอน์สไตน์ คาร์ลเสียชีวิตใน ค.ศ. 1984 อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|