|
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42
ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 สายคลองแงะ–จุดผ่านแดนถาวรสุไหงโก-ลก (เขตแดนไทย/มาเลเซีย) หรือที่เรียกกันในช่วงจังหวัดปัตตานีถึงนราธิวาสว่า ถนนเพชรเกษมสายปัตตานี–นราธิวาส[1] หรือ ถนนเกาหลี[2] หรือ บาตะฮ์กอลี ในภาษามลายูปัตตานี[3] เป็นทางหลวงแผ่นดินที่เชื่อมต่อระหว่างจังหวัดสงขลา จังหวัดปัตตานี และจังหวัดนราธิวาส มีระยะทางตลอดทั้งสาย 263.779 กิโลเมตร รายละเอียดของเส้นทางทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 มีจุดเริ่มต้นบนถนนกาญจนวณิชย์ (ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4) ที่บ้านคลองแงะ ตำบลพังลา อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา เส้นทางมุ่งหน้าไปทางทิศตะวันออก ในช่วงแรกเป็นถนนขนาด 2 ช่องจราจร ผ่านอำเภอนาทวี อำเภอเทพา เข้าเขตจังหวัดปัตตานีที่อำเภอโคกโพธิ์ แล้วมุ่งขึ้นเหนือไปยังอำเภอหนองจิก ซึ่งหลังจากนี้ เส้นทางได้ขยายเป็น 4 ช่องจราจร และเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงเอเชียสาย 18 แล้วมุ่งไปทางตะวันออกเข้าอำเภอเมืองปัตตานี อำเภอยะหริ่ง ต่อจากนั้นก็มุ่งไปทางทิศใต้เข้าเขตอำเภอปะนาเระ อำเภอสายบุรี แล้วเข้าสู่จังหวัดนราธิวาสที่อำเภอบาเจาะ ผ่านอำเภอยี่งอ อำเภอเมืองนราธิวาส อำเภอตากใบ และอำเภอสุไหงโก-ลก แล้วสิ้นสุดที่จุดผ่านแดนถาวรสุไหงโก-ลก บริเวณชายแดนมาเลเซีย-ไทย ที่ตำบลสุไหงโก-ลก เชื่อมต่อกับทางหลวงสหพันธ์มาเลเซียหมายเลข 3 ที่เมืองรันเตาปันจัง รัฐกลันตัน ประเทศมาเลเซีย ประวัติก่อนที่จะมีการกำหนดหมายเลขทางหลวง ถนนในช่วงปัตตานี-นราธิวาสมีชื่อว่า ทางหลวงแผ่นดินสายปัตตานี–นราธิวาส ต่อมาได้รับการขนานนามว่า ถนนรามโกมุท เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2493 ในสมัยที่จอมพล ป. พิบูลสงครามเป็นนายกรัฐมนตรี เพื่อเป็นเกียรติแก่หลวงปริญญาโยควิบูลย์ (ชม-อุบล รามโกมุท) นายช่างควบคุมการสร้าง[4] ในสมัยก่อนทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 ในช่วงบ้านคลองแงะ อำเภอสะเดา จังหวัดสงขลา ถึงบ้านดอนยาง อำเภอหนองจิก จังหวัดปัตตานี เป็นเส้นทางสายหลักในการเดินทางระหว่างจังหวัดสงขลาสู่จังหวัดปัตตานี แต่เมื่อมีการก่อสร้างทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 43 ขึ้น ทำให้รถที่สัญจรไปมาได้หันไปใช้เส้นทางนี้แทน เนื่องจากช่วยย่นเวลาและระยะทางได้ดีกว่า และยังเป็นทางหลวงขนาด 4 ช่องจราจร ขณะที่ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 ช่วงคลองแงะ–ดอนยาง เป็นทางหลวงขนาด 2 ช่องจราจร ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 42 เคยมีจุดสิ้นสุดอยู่ที่ตัวเมืองนราธิวาส มีระยะทางในตอนนั้นประมาณ 198 กิโลเมตร ต่อมาได้มีการรวมทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4084 และทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 4057 เข้าเป็นส่วนหนึ่งของทางหลวงสายนี้ด้วย เพื่อเชื่อมต่อกับจุดผ่านแดนที่สุไหงโก-ลก รายชื่อทางแยก
อ้างอิง
แหล่งข้อมูลอื่น
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
