Thibaut Courtois

Thibaut Courtois
Courtois bij het WK 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam	Thibaut Nicolas Marc Courtois
Bijnaam	"El Muro" ("de muur") ▪ Tintin (Kuifje) ▪ Tarantula (Vogelspin) ▪ Tortuga (Schildpad)[1]
Geboortedatum	11 mei 1992
Geboorteplaats	Bree, België
Lengte	200 cm
Been	Links
Positie	Doelman
Clubinformatie
Huidige club	Real Madrid
Rugnummer	1
Contract tot	30 juni 2026
Jeugd
1997–1999 1999–2009 Bilzen VV KRC Genk
Senioren *
Seizoen Club W 0(G) 2009–2011 2011–2018 2011–2014 2018– KRC Genk Chelsea → Atlético Madrid Real Madrid 4500(0) 15400(0) 15400(0) 22000(0)
Interlands **
2009–2010 2011– België -18 België 400(0) 10200(0)
* Bijgewerkt op 11 april 2023
** Bijgewerkt op 1 december 2022
Portaal    Voetbal

Thibaut Nicolas Marc Courtois (Bree, 11 mei 1992) is een Belgische voetballer die speelt als doelman. Sinds 2018 staat hij onder contract bij Real Madrid. Met winst van de UEFA Champions League in 2022 werd hij de eerste Belg die deze prijs onder die naam als basisspeler wist te winnen. Courtois debuteerde in november 2011 in het Belgisch voetbalelftal.

Tijdens het seizoen 2008/09 begon Courtois bij de beloften van KRC Genk. Hij was op dat ogenblik de zesde doelman van het eerste elftal, maar in geen tijd schoof hij enkele plaatsen op. In januari vertrokken doelmannen Logan Bailly en Sinan Bolat bij KRC Genk, waarna Davino Verhulst de nieuwe nummer 1 werd, met Sem Franssen als zijn doublure. Toen Verhulst vervolgens een schorsing opliep en reservedoelman Sem Franssen geblesseerd raakte en Koen Casteels net uit kwetsuur terugkwam, mocht Courtois op 17 april 2009 zijn debuut maken in Eerste Klasse. Courtois was op dat ogenblik 16 jaar en had zelfs nog nooit op de bank gezeten.^[2]

Een seizoen later trok KRC Genk de Hongaarse doelman László Köteles aan. Courtois zakte opnieuw een plaats in de pikorde en kwam tijdens het seizoen 2009/10 niet aan spelen toe. In de zomer van 2010 greep hij tijdens de voorbereiding volop zijn kans. Verhulst was opnieuw geblesseerd en László Köteles was niet speelgerechtigd, waardoor Courtois opnieuw onder de lat terechtkwam. Zijn tweede wedstrijd voor KRC Genk was meteen ook zijn Europese vuurdoop. Het ging om de wedstrijd tegen het Finse Inter Turku in de derde voorronde van de Europa League.

Vanaf dan verliet Courtois het Genkse doel niet meer. De 18-jarige keeper werd de nieuwe nummer 1 van KRC Genk en oogstte meteen veel lof. Courtois hield zijn team meermaals recht en had een grote verdienste in het behalen van de landstitel in 2011. In Play-off I pakte hij tijdens de slotminuten van de beslissende wedstrijd tegen Standard Luik uit met drie opmerkelijke reddingen.^[3] Standard bleef zo steken op 1-1, waardoor KRC Genk kampioen werd. Zijn prestaties leverden hem wat later de trofee voor Keeper van het Jaar op en de interesse van Europese topclubs als Manchester United, Chelsea FC, Tottenham Hotspur en Schalke 04. Uiteindelijk zou hij voor 9 miljoen euro vertrekken naar Chelsea FC. Door deze transfer zou het voor hem moeilijk worden om mee te dingen naar de Gouden Schoen. Hij kon enkel punten krijgen voor de periode januari-mei 2011. Desondanks werd hij toch nog derde, op 37 punten van winnaar Matías Suárez.

Op 16 juli 2011 zette Courtois zijn handtekening onder een contract van vijf seizoenen bij Chelsea. De Engelse club betaalde een transfersom van negen miljoen euro aan KRC Genk, dat de speler vervolgens een jaar wilde huren van Chelsea. Courtois werd niettemin aan Atlético Madrid uitgeleend.^[4] De transfer van Courtois was op dat moment de duurste transfer in de geschiedenis van KRC Genk. Een jaar later werd Christian Benteke voor nog een miljoen meer verkocht aan Aston Villa.

Courtois werd na zijn transfer naar Chelsea meteen verhuurd aan Atlético Madrid. Hij moest er de naar Manchester United vertrokken David de Gea opvolgen. De doelman werd bij Atlético op 26 juli 2011 voorgesteld aan de pers. Tot verwondering van de pers vertelde de nieuweling dat de toenmalige doelman van aartsrivaal Real Madrid, Iker Casillas, zijn grote voorbeeld was. Op 25 augustus 2011 maakte hij zijn officiële debuut voor de Spaanse club. Hij startte toen in de basis in een wedstrijd in de Europa League tegen Vitória Guimarães. Courtois werd onder trainer Gregorio Manzano meteen een titularis. Hij kreeg de voorkeur boven de Spaanse jeugdinternational Sergio Asenjo.

Op 26 november 2011 startte Courtois in de basis tegen Real Madrid. Atlético kwam 0-1 voor, maar Courtois haalde na 20 minuten de doorgebroken Karim Benzema neer en kreeg een rode kaart, waarna Real vanaf de stip gelijkmaakte. Atlético verloor met 4-1. Op 9 mei 2012 pakte hij als 26e, en op een na jongste, Belg ooit de UEFA Europa League (enkel zijn ex-coach Frank Vercauteren was jonger).^[5] In het Arena Națională in Boekarest werd het 3-0 tegen Athletic Bilbao. Courtois was de eerste doelman die de nul kon houden tegen de Basken in deze editie. Enkele maanden later versloeg Courtois met Atlético zijn werkgever Chelsea in een duel om de UEFA Super Cup. De Spanjaarden wonnen met 1-4.

In zijn tweede seizoen was Courtois weer succesvol. Ondanks het feit dat hij geen enkele Europese wedstrijd speelde, behalve die van de Europese Supercup, bewees hij zijn kunnen in de Spaanse beker en competitie. Atlético won de Copa Del Rey van stadsrivaal Real Madrid met 1-2.^[6] In de nationale competitie werden ze derde, op 24 punten van kampioen FC Barcelona. Het was het beste resultaat van de club sinds de landstitel in 1996. Tevens werd Courtois beloond met de Trofeo Zamora, een prijs voor de minst gepasseerde doelman van het seizoen. Hij is niet alleen de jongste maar ook de eerste Belg die de trofee wist te winnen. Daarvoor waren er alleen Spanjaarden, Argentijnen en één Kameroener die laureaat werden.^[7] Courtois werd nadien door de Marca-lezers verkozen tot beste doelman van het jaar. Hij stond ook samen met zijn ploeggenoot Radamel Falcao in de ploeg van het jaar. Hij heeft de voorbije seizoenen interesse van FC Barcelona opgewekt^[8]

Op 8 juni 2013 maakte Courtois bekend dat hij nog een jaar in Madrid zou blijven. Dit zou in overleg gebeurd zijn met José Mourinho, de nieuwe coach van Chelsea.^[9] Op 2 december 2013 werd hij in Spanje verkozen tot beste doelman. Hij ging in het referendum collega's Víctor Valdés en Willy Caballero vooraf.

Op 17 mei 2014 werd Courtois met Atlético Madrid Spaans landskampioen. Op de laatste speeldag speelde hij met zijn ploeg 1-1 gelijk uit bij titelconcurrent Barcelona. Dat was genoeg om een voorsprong van drie punten op de ranglijst over de eindstreep te trekken. Ook haalde Courtois met zijn ploeg dat seizoen de finale van de UEFA Champions League, waarin hij van de eerste tot en met de laatste minuut speelde. Tegen stadsgenoot Real Madrid werd het 1-1 in de reguliere speeltijd. In de verlenging ging de toernooiwinst naar Real, dat daarin nog drie keer scoorde.

Nadien keerde Courtois terug naar Chelsea waarmee hij in 2015 en 2017 kampioen van Engeland werd. Ook won hij er de League Cup in 2015 en de FA Cup in 2018.

Hij tekende in augustus 2018 een contract tot medio 2024 bij Real Madrid, dat circa €35 miljoen voor hem betaalde aan Chelsea. Hij won er het Spaans kampioenschap in 2020 en 2022. In 2021 verlengde hij er zijn lopend contract van 2024 tot 2026.^[10]

Op 28 mei 2022 won Real Madrid met 0-1 de UEFA Champions League finale tegen Liverpool. Met negen reddingen had Courtois een groot deel in die winst. Hij werd door de UEFA verkozen tot beste speler van de wedstrijd.^[11]

Begin augustus 2023 viel Courtois maandenlang uit na een op training opgelopen gescheurde kruisband in de linkerknie. In mei 2024 wordt hij weer op het veld verwacht.

Seizoen	Club	Competitie	Competitie		Beker		Europa		Totaal
			Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.	Wed.	Dlp.
2008/09	KRC Genk	Eerste klasse	1	0	0	0	0	0	1	0
2009/10			0	0	0	0	0	0	0	0
2010/11			40	0	1	0	3	0	44	0
2011/12	→ Atlético Madrid	Primera División	37	0	0	0	15	0	52	0
2012/13			37	0	8	0	1	0	46	0
2013/14			37	0	7	0	12	0	56	0
2014/15	Chelsea	Premier League	32	0	2	0	5	0	39	0
2015/16			23	0	4	0	3	0	30	0
2016/17			36	0	3	0	—		37	0
2017/18			35	0	3	0	8	0	48	0
2018/19	Real Madrid	Primera Division	27	0	1	0	5	0	35	0
2019/20			34	0	2	0	7	0	43	0
2020/21			38	0	1	0	10	0	49	0
2021/22			36	0	3	0	13	0	52	0
2022/23			22	0	7	0	6	0	35	0
2023/24			4	0	0	0	1	0	5	0
Totaal			438	0	42	0	89	0	669	0

In maart 2011 werd Courtois voor de eerste maal opgeroepen voor de Rode Duivels. Bondscoach Georges Leekens selecteerde hem als vervanger voor de geblesseerde Silvio Proto. Op 15 november 2011 maakte hij zijn debuut voor de nationale ploeg. Hij speelde mee in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Frankrijk. Courtois hield zijn netten schoon, de wedstrijd eindigde op 0-0. Hij is de jongste keeper ooit bij de Rode Duivels.^[12] Tijdens de kwalificatiewedstrijden voor Euro 2012 opteerde Georges Leekens voor Simon Mignolet als nummer één. Toen Marc Wilmots bondscoach werd, werd Courtois de nieuwe nummer één. Hij keepte alle WK-kwalificatiewedstrijden op weg naar Brazilië. In acht kwalificatiewedstrijden slikte Courtois vier doelpunten.

Courtois werd op 13 mei 2014 geselecteerd als doelman nummer 1 voor het WK in Brazilië. De nationale ploeg speelde ter voorbereiding van dit WK drie vriendschappelijke interlands. Courtois stond twee keer tussen de palen, namelijk tegen Zweden en Tunesië. Hij hield hier telkens de nul. In de andere vriendschappelijke interland tegen Luxemburg werd Sammy Bossut (SV Zulte Waregem) opgesteld, omdat Thibaut Courtois nog niet bij de selectie was aangesloten (hij speelde de week voordien de Champions League-finale) en Simon Mignolet (Liverpool FC) een blessure had opgelopen op training. Omdat de bondscoach één keer te veel wisselde, wordt de oefeninterland tegen Luxemburg niet door FIFA erkend.

In 2016 stond hij alle wedstrijden in doel bij de Belgen op het EK in Frankrijk. Hij sloot het tornooi af met drie clean sheets. Na de uitschakeling in de kwartfinale tegen Wales uitte Courtois achteraf openlijk kritiek op de aanpak van coach Wilmots.^[13]

Ook het wereldkampioenschap van 2018 in Rusland, ditmaal onder bondscoach Martinez, was hij de eerste keuze. Hij speelde een quasi foutloos toernooi en pakte uit met heel wat wereldsaves. Helaas kon ook hij een nederlaag in de halve finale tegen Frankrijk niet vermijden. Hij pakte uiteindelijk brons met België en won de trofee voor de beste doelman van het toernooi.

Courtois speelde alle wedstrijden op het Europees kampioenschap voetbal in 2021, tot aan de uitschakeling in de kwartfinales tegen de latere kampioen Italië (1-2).

Op 10 november 2022 hakte Martinez de knoop voor de definitieve WK selectie door. Thibaut Courtois maakte hiervan zoals verwacht deel uit.^[14] In de drie groepswedstrijden tegen Canada (1-0 overwinning), Marokko (0-2 verlies) en Kroatië (0-0) stond Courtois in de basis. In de openingswedstrijd tegen Canada stopte hij een penalty.^[15] Tegen Kroatië speelde hij zijn honderdste interland voor de Rode Duivels. Hij behaalde hierin 51 clean sheets en won 73 keer. Hij is na Jan Vertonghen, Axel Witsel, Toby Alderweireld, Eden Hazard, Dries Mertens en Romelu Lukaku de zevende Belg die deze mijlpaal bereikt.^[16]

Onder de nieuwe bondscoach Domenico Tedesco bleef Courtois de vaste doelman in de kwalificatie-interlands voor het Europees Kampioenschap 2024 in Duitsland. Na een aanvaring met Tedesco en een zware kruisbandblessure, die hem tot kort voor het EK van het veld houdt, gaf hij op 19 december 2023 forfait voor het eindtoernooi.

Eind augustus 2024 maakte Courtois bekend dat hij zich niet meer voor de Rode Duivels zou spelen onder bondscoach Domenico Tedesco. Zijn relatie met hem is al enige tijd verzuurd.^[17]

Interlands van Thibaut Courtois voor  België
Nr.	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort wedstrijd	Goals
Als speler bij Atlético Madrid
1.	15 november 2011	Frankrijk – België	0 – 0	Vriendschappelijk	-
2.	25 mei 2012	België – Montenegro	2 – 2		-
3.	15 augustus 2012	België – Nederland	4 – 2		-
4.	7 september 2012	Wales – België	0 – 2	Kwalificatie WK 2014	-
5.	11 september 2012	België – Kroatië	1 – 1		-
6.	12 oktober 2012	Servië – België	0 – 3		-
7.	16 oktober 2012	België – Schotland	2 – 0		-
8.	22 maart 2013	Macedonië – België	0 – 2		-
9.	26 maart 2013	België – Macedonië	1 – 0		-
10.	7 juni 2013	België – Servië	2 – 1		-
11.	14 augustus 2013	België – Frankrijk	0 – 0	Vriendschappelijk	-
12.	6 september 2013	Schotland – België	0 – 2	Kwalificatie WK 2014	-
13.	11 oktober 2013	Kroatië – België	1 – 2		-
14.	15 oktober 2013	België – Wales	1 – 1		-
15.	5 maart 2014	België – Ivoorkust	2 – 2	Vriendschappelijk	-
16.	1 juni 2014	Zweden – België	0 – 2		-
17.	7 juni 2014	België – Tunesië	1 – 0		-
18.	17 juni 2014	Algerije – België	1 – 2	WK 2014	-
19.	22 juni 2014	België – Rusland	1 – 0		-
20.	26 juni 2014	Zuid-Korea – België	0 – 1		-
Als speler bij Chelsea FC
21.	1 juli 2014	Verenigde Staten – België	2 – 1	WK 2014	-
22.	5 juli 2014	Argentinië – België	1 – 0		-
23.	4 september 2014	België – Australië	2 – 0	Vriendschappelijk	-
24.	10 oktober 2014	België – Andorra	6 – 0	Kwalificatie EK 2016	-
25.	13 oktober 2014	Bosnië en Herzegovina – België	1 – 1		-
26.	12 november 2014	België – IJsland	3 – 1	Vriendschappelijk	-
27.	16 november 2014	België – Wales	0 – 0	Kwalificatie EK 2016	-
28.	28 maart 2015	België – Cyprus	5 – 0		-
29.	31 maart 2015	Israël – België	0 – 1		-
30.	7 juni 2015	Frankrijk - België	3 - 4	Vriendschappelijk	-
31.	12 juni 2015	Wales - België	1 - 0	Kwalificatie EK 2016	-
32.	3 september 2015	België - Bosnië en Herzegovina	3 - 1		-
33.	6 september 2015	Cyprus - België	0 - 1		-
34.	29 maart 2016	Portugal - België	2 - 1	Vriendschappelijk	-
35.	28 mei 2016	Zwitserland - België	1 - 2		-
36.	1 juni 2016	België - Finland	1 - 1		-
37.	5 juni 2016	België - Noorwegen	3 - 2		-
38.	13 juni 2016	België - Italië	0 - 2	EK 2016	-
39.	18 juni 2016	België - Ierland	3 - 0		-
40.	22 juni 2016	Zweden - België	0 - 1		-
41.	26 juni 2016	Hongarije - België	0 - 4		-
42.	1 juli 2016	Wales - België	3 - 1		-
43.	1 september 2016	België - Spanje	0 - 2	Vriendschappelijk	-
44.	6 september 2016	Cyprus - België	0 - 3	Kwalificatie WK 2018	-
45.	7 oktober 2016	België - Bosnië en Herzegovina	4 - 0		-
46.	10 oktober 2016	Gibraltar – België	0 – 6		-
47.	13 november 2016	België – Estland	8 – 1		-
48.	25 maart 2017	België – Griekenland	1 – 1		-
49.	5 juni 2017	België – Tsjechië	2 – 1	Vriendschappelijk	-
50.	9 juni 2017	Estland  – België	0 – 2	Kwalificatie WK 2018	-
51.	31 augustus 2017	België – Gibraltar	9 – 0		-
52.	3 september 2017	Griekenland – België	1 – 2		-
53.	7 oktober 2017	Bosnië en Herzegovina – België	3 – 4		-
54.	10 oktober 2017	België – Cyprus	4 – 0		-
55.	10 november 2017	België – Mexico	3 – 3	Vriendschappelijk	-
56.	2 juni 2018	België – Portugal	0 – 0		-
57.	6 juni 2018	België – Egypte	3 – 0		-
58.	11 juni 2018	België – Costa Rica	4 – 1		-
59.	18 juni 2018	België – Panama	3 – 0	WK 2018	-
60.	23 juni 2018	België – Tunesië	5 – 2		-
61.	28 juni 2018	Engeland – België	0 – 1		-
62.	2 juli 2018	België – Japan	3 – 2		-
63.	6 juli 2018	Brazilië – België	1 – 2		-
64.	10 juli 2018	Frankrijk – België	1 – 0		-
65.	14 juli 2018	België – Engeland	2 – 0		-
Als speler bij Real Madrid
66.	7 september 2018	Schotland – België	0 – 4	Vriendschappelijk	-
67.	11 september 2018	IJsland – België	0 – 3	Nations League 2018/19	-
68.	12 oktober 2018	België – Zwitserland	2 – 1		-
69.	15 november 2018	België – IJsland	2 – 0		-
70.	12 oktober 2018	Zwitserland – België	5 – 2		-
71.	21 maart 2019	België – Rusland	3 – 1	Kwalificatie EK 2020	-
72.	24 maart 2019	Cyprus – België	0 – 2		-
73.	8 juni 2019	België – Kazachstan	3 – 0		-
74.	11 juni 2019	België – Schotland	3 – 0		-
75.	6 september 2019	San Marino – België	0 – 4		-
76.	9 september 2019	Schotland – België	0 – 4		-
77.	10 oktober 2019	België – San Marino	9 – 0		-
78.	13 oktober 2019	Kazachstan – België	0 – 2		-
79.	16 november 2019	Rusland – België	1 – 4		-
80.	15 november 2020	België – Engeland	2 – 0	Nations League 2020/21	-
81.	18 november 2020	België – Denemarken	4 – 2		-
82.	24 maart 2021	België – Wales	3 – 1	Kwalificatie WK 2022	-
83.	27 maart 2021	Tsjechië – België	1 – 1		-
84.	6 juni 2021	België – Kroatië	1 – 0	Vriendschappelijk	-
85.	12 juni 2021	België - Rusland	3 – 0	EK 2020	-
86.	17 juni 2021	Denemarken - België	1 – 2		-
87.	21 juni 2021	Finland - België	0 – 2		-
88.	27 juni 2021	België - Portugal	1 – 0		-
89.	2 juli 2021	België - Italië	1 – 2		-
90.	2 september 2021	Estland - België	2 – 5	Kwalificatie WK 2022	-
91.	5 september 2021	België −  Tsjechië	3 – 0		-
92.	7 oktober 2021	België – Frankrijk	2 – 3	Nations League 2020/21	-
93.	10 oktober 2021	Italië – België	2 – 1		-
94.	13 november 2021	België - Estland	3 – 1	Kwalificatie WK 2022	-
95.	22 september 2022	België – Wales	2 – 1	Nations League 2022/23	-
96.	25 september 2022	Nederland – België	1 – 0		-
97.	18 november 2022	België – Egypte	1 – 2	Vriendschappelijk	-
98.	23 november 2022	België – Canada	1 – 0	WK 2022	-
99.	27 november 2022	België – Marokko	0 – 2		-
100.	1 december 2022	Kroatië – België	0 – 0		-
101.	24 maart 2023	Zweden – België	0 – 3	Kwalificatie EK 2024	-
102.	17 juni 2023	België – Oostenrijk	1 – 1		-
Bijgewerkt t/m 17 juni 2023.[18][19]

Competitie	Aantal	Jaren
KRC Genk
Eerste klasse	1x	2010/11
Beker van België	1x	2008/09
Atlético Madrid
UEFA Europa League	1x	2011/12
UEFA Super Cup	1x	2012
Primera División	1x	2013/14
Copa del Rey	1x	2012/13
Chelsea
Premier League	2x	2014/15, 2016/17
FA Cup	1x	2017/18
Football League Cup	1x	2014/15
Real Madrid
UEFA Champions League	2x	2021/22, 2023/24
UEFA Super Cup	2x	2022, 2024
FIFA Club World Cup	2x	2018, 2022
FIFA Intercontinental Cup	1x	2024
Primera División	3x	2019/20, 2021/22, 2023/24
Copa del Rey	1x	2022/23
Supercopa de España	2x	2019/20, 2021/22

Competitie	Winnaar		Runner-up		Derde
	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren	Aantal	Jaren
België
FIFA WK					1x	3 2018

• 2012-2013: Hij is de doelman die het langst zijn netten schoon hield voor Atlético in eigen huis (819 minuten).
• 2012-2013: Hij is de doelman die het langst zijn netten schoon hield voor Atlético buitenhuis (680 minuten).
• 2012-2013: Hij is de doelman die de meeste 'clean sheets' in de Primera División heeft gerealiseerd, namelijk twintig.

• 2022: Hij is de doelman met de meeste reddingen in een UEFA Champions League-finale, namelijk negen.

Uit zijn eerste huwelijk met een Spaanse vrouw heeft Courtois een dochter en zoon. In 2023 huwde hij een tweede keer met het Israëlische model Mishel Gerzig. Samen kregen ze op 30 maart 2024 een dochter.

• Courtois kwam in april 2013 in het oog van een storm terecht toen een tijdschrift ermee uitpakte dat hij in Spanje iets gehad zou hebben met de toenmalige vriendin van Kevin De Bruyne, Caroline Lijnen. De Bruyne sprak niet over de zaak, maar liet op sociaalnetwerksites wel een paar keer zijn ongenoegen blijken. Het ging zelfs zover dat bondscoach Marc Wilmots moest onderhandelen om beiden nog samen in de nationale ploeg te houden, wat hem uiteindelijk lukte.^[20]

• In februari 2014 veroorzaakte hij wederom opschudding binnen de nationale ploeg. Hij vond dat zijn concurrent Simon Mignolet geen respect toonde en dat hij er maar mee moest leren leven dat Courtois eerste keus was. Ook hier moest Marc Wilmots tussenkomen.^[21]

• Courtois was heel kritisch op de tactiek van Wilmots na de uitschakeling op het EK 2016. Wanneer dit twee jaar later bij een tv-interview met ex-bondscoach Wilmots ter sprake kwam, uitte hij zijn vermoedens dat Thierry Courtois, de vader van doelman Thibaut Courtois, de bron was van meerdere lekken naar de media. Zo zou hij ploegopstellingen hebben doorgegeven. Een dag later dienden Thibaut en zijn vader een klacht in voor laster en eerroof.^[22]
• Op 17 juni 2023 speelde Courtois met het Belgisch voetbalelftal 1-1 gelijk tegen Oostenrijk in een kwalificatiewedstrijd voor het EK 2024 in Duitsland. Een dag later kwam hij niet meer opdagen voor de voorbereiding van de volgende wedstrijd tegen Estland op 20 juni. De Belgische bondstrainer Domenico Tedesco verklaarde dat Courtois was vertrokken uit onvrede dat niet hij maar Romelu Lukaku de kapiteinsband kreeg, in afwezigheid van de gekwetste Kevin De Bruyne. Wel was gepland dat de doelman in en tegen Estland kapitein zou zijn. Courtois liet weten dat Tedesco's verklaring niet klopte en dat hij vertrokken was omdat hij een blessure had.^[23][24]

• Courtois is de zoon van de Vlaamse Gitte Lambrechts en Waalse Thierry Courtois, een voormalig professioneel volleybalspeler die einde jaren 80-begin jaren 90 in de Belgische Eredivisie uitkwam voor Zonhoven, Genk-Opglabbeek VC, Bilzen. Ook zijn moeder speelde volleybal op het hoogste niveau. Zijn zus, Valérie Courtois, is Belgisch international bij de nationale vrouwenvolleybalploeg. Broer Gaétan speelt eveneens volleybal.
• Een variant op planking, een internetrage, was Thibauting. Hierbij is het de bedoeling dat een redding van Courtois al liggend wordt nagedaan. Het Thibauting-idee komt van een Colombiaanse Atletico-fan, Martin Rosenow, die in Miami woont.^[25]
• Courtois is samen met Borja Iglesias hoofdaandeelhouder van het e-sportsbedrijf DUX Gaming. In juni 2020 kochten ze samen de Spaanse derdeklasser CF Internacional de Madrid op.^[26] In maart 2021 voegden ze ook vrouwenvoetbalploeg EMF Logroño, die uitkomt in de Primera División Femenina, toe aan hun portefeuille.^[27]
• Thibaut Courtois heeft geen familiale link met Imke Courtois.^[28]

• Officiële website van Thibaut Courtois
• Lijst van Premier League-winnaars
• Lijst van spelers van Atletico Madrid
• Lijst van spelers van Chelsea FC
• Lijst van spelers van KRC Genk
• Lijst van spelers van Real Madrid

Zie de categorie Thibaut Courtois van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.