|
Millî muhafazakârlık
Millî muhafazakârlık, millî kimlik ve kültürel kimliğin korunmasına odaklanan muhafazakârlığın milliyetçi bir çeşididir. Millî muhafazakârlar genellikle milliyetçiliği geleneksel kültürel değerleri, aile değerlerini ve göçmen karşıtlığı destekleyen muhafazakâr duruşlarla birleştirir. Millî muhafazakârlık, ulusal veya ulusçu muhafazakârlık olarak da isimlendirilir.[1][2][3] Üç varyasyonun koruma ve geleneğe nasıl odaklandığı göz önüne alındığında, gelenekçi muhafazakârlık ve sosyal muhafazakârlık ile aynı özellikleri paylaşıyor. Millî muhafazakârlık ulusal çıkarları korumaya çalışırken, gelenekçi muhafazakârlık sosyal düzenin korunmasını vurgular. Ek olarak, sosyal muhafazakârlık, kişinin toplumdaki geleneksel statüsünü korumak için ahlaki davranışı düzenleyen geleneksel aile değerlerini vurgular.[2][3][4][5][6] Millî muhafazakâr partilerin kökleri, liberal-muhafazakâr partilerin daha kentsel destek tabanının aksine, genellikle kırsal, gelenekçi veya çevresel temelli ortamlarda bulunur.[7] Avrupa'da birçok millî muhafazakâr, Avrupa şüpheciliği ve türevlerini benimsemekte.[1][8] İdeolojiSosyal politikalarMillî muhafazakârlık ideolojik olarak vatanseverliği, milliyetçiliği, kültürel muhafazakârlığı ve tek kültürlülüğü destekler. Aynı zamanda ayrımcılığa karşı çıkar, küreselleşmeye ve çokkültürlülüğe karşıdır.[9][10][11] Millî muhafazakârlar, millî kimliğin ve kültürel kimliğin korunmasını vurgulayan bir tür kültürel milliyetçiliğe bağlıdır. Bu nedenle, birçok kişi baskın kültüre asimilasyonu, göçmenlik üzerindeki kısıtlamaları, sıkı düzen ve güvenlik politikalarını desteklemektedir.[12][13][14] Millî muhafazakâr partiler "toplumsal olarak geleneksel"dir ve geleneksel aile değerlerini, cinsiyet rollerini ve dini destekler. Avusturyalı siyaset bilimci Sieglinde Rosenberger'e göre, "millî muhafazakârlık aileyi bir yuva olarak övmekte ve kimlik, dayanışma ve gelenek merkezi olarak görmektedir". Bu nedenle, birçok millî muhafazakâr aynı zamanda toplumsal muhafazakârdır.[12][13][15][15] Ekonomi politikalarıFarklı ülkelerdeki millî muhafazakâr partiler, ekonomi politikaları konusunda ortak bir tutum paylaşmak zorunda değildir. Görüşleri korporatizmden karma bir ekonomiye kadar veya serbest piyasa yaklaşımına kadar değişebilir.[kaynak belirtilmeli] İlk ve daha yaygın durumda, millî muhafazakârlar, serbest piyasa ekonomi politikaları, düzenlemelerin azaltılması ve sıkı harcama gibi önceliklerine sahip olan liberal muhafazakârlardan ayrılabilir. Bazı yorumcular, millî ve liberal muhafazakârlık arasında giderek büyüyen bir uçurum olduğunu belirtmiştir: "Bugün Sağ partilerin çoğu, sosyal, kültürel ve millî muhafazakârları değişen derecelerde ikinci plana iten liberal muhafazakârlar tarafından yönetilmektedir."[16] Kaynakça
|
