|
Ekonomik milliyetçilik
Ekonomik milliyetçilik, ekonominin, emeğin ve sermaye oluşumunun ülke içinde kontrolü gibi politikalarla, emeğin, malların ve sermayenin hareketine gümrük vergisi ve diğer kısıtlamaların uygulanmasını gerektirip gerektirmediği de dahil olmak üzere, devlet müdahaleciliğini diğer piyasa mekanizmalarına tercih eden bir ideolojidir.[1] Ekonomik milliyetçiliğin temel inancı, ekonominin milliyetçi hedeflere hizmet etmesi gerektiğidir.[2] Ekonomik milliyetçiler küreselleşmeye karşı çıkarlar veya en azından sınırsız serbest ticaretin faydalarını sorgularlar. Korumacılığı destekler ve kendi kendine yeterliliği savunurlar.[3] Ekonomik milliyetçilere göre, piyasalar devlete tabi olmalı ve devletin çıkarlarına (ulusal güvenliği sağlamak ve askerî güç biriktirmek gibi) hizmet etmelidir. Merkantilizm doktrini, ekonomik milliyetçiliğin önde gelen bir çeşididir.[4] Ekonomik milliyetçiler, amacın (karşılıklı kazançların aksine) göreli kazançlar elde etmek olduğu uluslararası ticareti sıfır kazanç olarak görme eğilimindedir.[1] Ekonomik milliyetçilik, sanayinin ekonominin geri kalanı üzerinde olumlu yayılma etkilerine sahip olduğu, ülkenin kendi kendine yeterliliğini ve siyasi özerkliğini geliştirdiği ve askerî güç inşa etmekte çok önemli bir yönü olduğu inancı nedeniyle sanayileşmeyi (ve genellikle devlet desteğiyle sanayilere yardım ederek) vurgulama eğilimindedir.[1] Kaynakça
|
