ตำบลน้ำเกลี้ยง |
|---|
|
| การถอดเสียงอักษรโรมัน |
|---|
| • อักษรโรมัน | Tambon Nam Kliang |
|---|
 ศูนย์ราชการและศูนย์กลางการค้าของอำเภอน้ำเกลี้ยง ตั้งอยู่ที่หมู่บ้านวารีรัตน์ ตำบลน้ำเกลี้ยง |
| ประเทศ | ไทย |
|---|
| จังหวัด | ศรีสะเกษ |
|---|
| อำเภอ | น้ำเกลี้ยง |
|---|
| พื้นที่ |
|---|
| • ทั้งหมด | 51.99 ตร.กม. (20.07 ตร.ไมล์) |
|---|
| ประชากร |
|---|
| • ทั้งหมด | 6,255 คน |
|---|
| • ความหนาแน่น | 120.31 คน/ตร.กม. (311.6 คน/ตร.ไมล์) |
|---|
| รหัสไปรษณีย์ | 33130 |
|---|
| รหัสภูมิศาสตร์ | 331501 |
|---|
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย |
บริเวณแยกน้ำเกลี้ยง ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 2125 บ้านไฮ–กันทรารมย์ ตำบลน้ำเกลี้ยง ซึ่งเป็นทางแยกไปศูนย์ราชการอำเภอน้ำเกลี้ยง รวมถึงอำเภอกันทรารมย์ อำเภอศรีรัตนะ
น้ำเกลี้ยง เป็นตำบลหนึ่งในอำเภอน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ อยู่ห่างจากที่ว่าการอำเภอน้ำเกลี้ยงไปทางทิศตะวันออกประมาณ 5.6 กิโลเมตร และห่างจากตัวจังหวัดศรีสะเกษประมาณ 40 กิโลเมตร และยังเป็นที่ตั้งสถานที่ราชการคือ ที่ว่าการอำเภอน้ำเกลี้ยง โรงพยาบาลน้ำเกลี้ยง สถานีตำรวจภูธรน้ำเกลี้ยง ฯลฯ ซึ่งเป็นจุดศูนย์กลางของทุกตำบลในอำเภอน้ำเกลี้ยง
ประวัติ
เดิมพื้นที่ "ตำบลน้ำเกลี้ยง" เป็นส่วนหนึ่งของอำเภอกันทรารมย์ ต่อมาทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองออกมาตั้งเป็นกิ่งอำเภอน้ำเกลี้ยง[2] ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2529 โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 22 มกราคม ปีเดียวกัน ต่อมาเมื่อวันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2528 ได้แยกพื้นที่การปกครองหมู่ที่ 4,14,17 (บ้านเขิน) หมู่ที่ 2,12 (บ้านสบาย) หมู่ที่ 6 (บ้านโนนหนองสิม) หมู่ที่ 15 (บ้านโนนสว่าง) และหมู่ที่ 8 (บ้านหนองระไง) ตำบลน้ำเกลี้ยง ตั้งเป็นตำบลเขิน[3] และมีผลในวันที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2529 ในปี พ.ศ. 2533 ได้ตั้งตำบลรุ่งระวี แยกออกจากตำบลละเอาะ และตำบลเขิน[4] ซึ่งเป็นหมู่บ้านในตำบลน้ำเกลี้ยงเดิม
ตำบลน้ำเกลี้ยง ได้มีการจัดตั้งองค์กรในรูปแบบสภาตำบลตามประกาศของคณะปฏิวัติที่ 326 ให้เป็นองค์กรที่ทำหน้าที่หลักในด้านการพัฒนาตำบลตอบสนองต่อนโยบายการกระจายอำนาจลงสู่ท้องถิ่น ตั้งแต่วันที่ 24 สิงหาคม 2516[5] และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอน้ำเกลี้ยง[6] ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2537 โดยให้มีผลตั้งแต่วันที่ 3 มิถุนายน ปีเดียวกัน ทำให้เขตสภาตำบลน้ำเกลี้ยง อำเภอกันทรารมย์ โอนเข้ามาอยู่ในเขตของอำเภอน้ำเกลี้ยง จากนั้นสภาตำบลจึงได้ยกฐานะเป็นองค์การบริหารส่วนตำบลน้ำเกลี้ยง[7] ตามประกาศกระทรวงมหาดไทย เมื่อวันที่ 19 มกราคม 2539 และมีผลในวันที่ 30 มกราคม ปีเดียวกัน เป็นต้นมา
ต่อมาทางราชการได้แยกพื้นที่การปกครองของตำบลน้ำเกลี้ยงเพื่อจัดตั้งตำบลใหม่อีกครั้ง โดยได้แยกพื้นที่การปกครองหมู่ที่ 3,4 (บ้านคูบ) หมู่ที่ 5 (บ้านหนองแวง) หมู่ที่ 6 (บ้านสะพุง) หมู่ที่ 9 (บ้านสะเต็ง) หมู่ที่ 10 (บ้านโนนเชียงสี) หมู่ที่ 13 (บ้านสร้างแก้ว) และหมู่ที่ 15 (บ้านโนนยาง) ตำบลน้ำเกลี้ยง ตั้งเป็นตำบลคูบ[8] ตามประกาศของกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2538 โดยให้มีผลตั้งแต่วันที่ 4 มกราคม พ.ศ. 2539
ที่ตั้งและอาณาเขต
ตำบลน้ำเกลี้ยง มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียง ดังนี้
- ทิศเหนือ ติดต่อกับตำบลคูบ อำเภอน้ำเกลี้ยง
- ทิศตะวันออก ติดต่อกับตำบลโพธิ์ และตำบลเหล่ากวาง อำเภอโนนคูณ
- ทิศใต้ ติดต่อกับตำบลเขิน และตำบลรุ่งระวี อำเภอน้ำเกลี้ยง
- ทิศตะวันตก ติดต่อกับตำบลรุ่งระวี ตำบลละเอาะ ตำบลตองปิด อำเภอน้ำเกลี้ยง และตำบลจาน อำเภอกันทรารมย์
การปกครอง
พื้นที่ตำบลน้ำเกลี้ยงประกอบด้วยหมู่บ้านทั้งสิ้นจำนวน 10 หมู่บ้าน มีจำนวนประชากร 6,244 คน แบ่งเป็นชาย 3,221 คน หญิง 3,023 คน (เดือนสิงหาคม 2564) เป็นตำบลที่มีจำนวนประชากรน้อยที่สุดในอำเภอน้ำเกลี้ยง
- หมายถึงจำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้คงเดิมเมื่อเทียบกับปีก่อน
- หมายถึงจำนวนประชากรได้ลดลงเมื่อเทียบกับปีก่อน
* ปี พ.ศ. 2558 มีการรวมผู้ที่ไม่ได้สัญชาติไทยในทะเบียนราษฎร ส่งผลให้ข้อมูลจำนวนประชากรปีดังกล่าวเพิ่มขึ้นเป็นจำนวนมาก
| หมู่บ้าน
|
พ.ศ. 2563 [9]
|
พ.ศ. 2562[10]
|
พ.ศ. 2561[11]
|
พ.ศ. 2560[12]
|
พ.ศ. 2559[13]
|
พ.ศ. 2558[14]
|
พ.ศ. 2557[15]
|
พ.ศ. 2556[16]
|
พ.ศ. 2555[17]
|
| น้ำเกลี้ยง (หมู่ 1)
|
1,372
|
1,361
|
1,341
|
1,326
|
1,322
|
1,297
|
1,276
|
1,276
|
1,277
|
| ลุมภู
|
1,116
|
1,118
|
1,102
|
1,084
|
1,071
|
1,062
|
1,053
|
1,037
|
1,028
|
| น้ำเกลี้ยง (หมู่ 6)
|
789
|
788
|
786
|
785
|
776
|
780
|
761
|
764
|
755
|
| หนองบาง
|
725
|
734
|
740
|
735
|
716
|
721
|
710
|
700
|
701
|
| ชมพูทอง
|
513
|
507
|
507
|
514
|
503
|
497
|
491
|
490
|
482
|
| ทุ่งศรีอุดม
|
456
|
453
|
454
|
456
|
454
|
443
|
445
|
433
|
440
|
| วารีรัตน์
|
404
|
404
|
414
|
421
|
431
|
423
|
426
|
420
|
414
|
| นาเจริญ
|
368
|
370
|
371
|
358
|
357
|
368
|
369
|
363
|
363
|
| หนองนาเวียง
|
275
|
276
|
280
|
281
|
283
|
274
|
269
|
276
|
276
|
| ภูคำ
|
180
|
181
|
180
|
178
|
173
|
173
|
175
|
173
|
170
|
| *ทะเบียนบ้านกลาง
|
21
|
183
|
183
|
183
|
183
|
185
|
184
|
186
|
187
|
| รวม
|
6,219
|
6,375
|
6,358
|
6,321
|
6,269
|
6,223
|
6,159
|
6,118
|
6,093
|
อ้างอิง
- ↑ ประชากรในเขตตำบลน้ำเกลี้ยง เดือนมิถุนายน พ.ศ. 2564 โดยกรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทย.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ ตั้งเป็นกิ่งอำเภอน้ำเกลี้ยง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 103 (9 ง): 157. January 21, 1986. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-03-24. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอกันทรลักษณ์ อำเภอกันทรารมย์ และอำเภอขุขันธ์ จังหวัดศรีสะเกษ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 103 (175 ง): (ฉบับพิเศษ) 56-81. October 10, 1986.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอขุขันธ์ อำเภอกันทรลักษณ์ อำเภอยางชุมน้อย กิ่งอำเภอน้ำเกลี้ยง และกิ่งอำเภอวังหิน จังหวัดศรีสะเกษ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 107 (149 ง): (ฉบับพิเศษ) 61-83. August 17, 1990.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจัดตั้งสภาตำบลตามประกาศคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๓๒๖ ลงวันที่ ๑๓ ธันวาคม ๒๕๑๕" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 90 (108 ง): (ฉบับพิเศษ) 1-72. August 24, 1973.
- ↑ "พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอเปือยน้อย อำเภอภูผาม่าน อำเภอราชสาส์น อำเภอเกาะสีชัง อำเภอไชยปราการ อำเภอนาหมื่น อำเภอสันติสุข อำเภอพลับพลาชัย อำเภอทุ่งยางแดง อำเภอไม้แก่น อำเภอศรีสมเด็จ อำเภอน้ำเกลี้ยง อำเภอบึงบูรพ์ อำเภอเจริญศิลป์ อำเภอนิคมน้ำอูน อำเภอกระแสสินธุ์ อำเภอนาหม่อม อำเภอท่าแพ อำเภอชัยบุรี และอำเภอศรีวิไล พ.ศ. ๒๕๓๗" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 111 (21 ก): 32–34. June 3, 1994. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2007-09-30. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง จัดตั้งองค์การบริหารส่วนตำบล (จำนวน ๒๑๔๓ แห่ง)" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (9 ง): 164–165. January 30, 1996. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2012-01-25. สืบค้นเมื่อ 2021-10-22.
- ↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและกำหนดเขตตำบลในท้องที่อำเภอราษีไศล อำเภอยางชุมน้อย และอำเภอน้ำเกลี้ยง จังหวัดศรีสะเกษ" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (2 ง): 9–20. January 4, 1996.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2563." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [1] 2564. สืบค้น 18 มีนาคม 2564.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2562." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: [2] 2563. สืบค้น 10 มกราคม 2563.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2561." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2562/E/036/T_0032.PDF 2562. สืบค้น 12 กุมภาพันธ์ 2562.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2560." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2561/E/041/22.PDF 2561. สืบค้น 26 กุมภาพันธ์ 2561.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2559." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat59.htm 2560. สืบค้น 3 มีนาคม 2560.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2558." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat58.htm 2558. สืบค้น 16 กุมภาพันธ์ 2559.
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2557." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/pk/pk_57.pdf 2558. สืบค้น 1 มีนาคม 2558.
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักทะเบียนกลาง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเนกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่างๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๖, เล่ม ๑๓๑, ตอน ๔๑ ง , ๔ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๕๗, หน้า ๑
- ↑ กรมการปกครอง. กระทรวงมหาดไทย. "ประกาศสำนักทะเบียนกลาง กรมการปกครอง เรื่อง จำนวนราษฎรทั่วราชอาณาจักร แยกเป็นกรุงเทพมหานครและจังหวัดต่าง ๆ ตามหลักฐานการทะเบียนราษฎร ณ วันที่ 31 ธันวาคม 2555." [ออนไลน์]. เข้าถึงได้จาก: http://stat.bora.dopa.go.th/stat/y_stat55.html 2555. สืบค้น 3 เมษายน 2556.
