|
Maashees
 Maashees (dialect: Mûszès of Mezaes[2]) is een dorp[3] in de gemeente Land van Cuijk, in de Nederlandse provincie Noord-Brabant. Op 1 januari 2023 telde het dorp 910 inwoners,[1] verdeeld over 396 woningen, met een gemiddelde WOZ-waarde van € 342.000, op een oppervlakte van 5,39 km². Het is de meest oosterlijke plaats van Brabant. Tot 1941 was het de hoofdplaats van de gemeente Maashees en Overloon, die in 1942 opging in de gemeente Vierlingsbeek, welke op haar beurt weer in 1998 opging in de gemeente Boxmeer. Laatstgenoemde gemeente ging per 1 januari 2022 op in de gemeente Land van Cuijk. ToponymieVroeger werd Maashees ook geschreven als: Maeshese, Masses en Maeshees. Het achtervoegsel hees betekent doorgang. Maashees betekent dus zoiets als: doorgang over de Maas. GeschiedenisReeds in de Romeinse tijd was Maashees en omgeving belangrijk: de Romeinse heerbaan van Tongeren naar Nijmegen liep door dit gebied. Op het grondgebied van Maashees werden dan ook, naast Germaanse urnen, ook veel Romeinse voorwerpen zoals munten, gevonden. Maashees maakte vanouds deel uit van het overambt van het Land van Cuijk. In het zuiden grensde het aan het Land van Kessel. De oudste vermelding van Maashees dateert uit 1375. Sybrecht van Blitterswyck en zijn echtgenote Elisabeth van Broeckhuysen schonken toen goederen aan Roelman, heer tot Arendael, ridder, en zijn echtgenote Stijne en hun kinderen. Deze landgoederen waren gelegen tot Offerden ende tot Maessgese, dus aan de Maas te Afferden en Maashees. Udo de Boije, Heer van Vierlingsbeek, bekrachtigde in het jaar 1403 de privileges zoals die door Otto van Cuijk aan de gemeentelanden van Cuijk waren toegestaan. “Maasheeze” wordt genoemd in de akte van deling 1 november 1452, waarbij de nalatenschap van Hubert van Culemborg, heer van Boxmeer, tussen zijn zonen verdeeld werd. Tot 1474 had Maashees een laatbank die zich daarna tot schepenbank ontwikkelde. De strafrechtelijke instantie bevond zich echter te Grave. Op 14 juni 1719 vond in Maashees een grote dorpsbrand plaats. Omstreeks 1800 had Maashees 260 inwoners. Kerkelijke geschiedenisIn 1473 werd, in navolging van Geijsteren, het Gilde van Sint-Joris en Sint-Antonius Abt opgericht. Dit gilde heeft bestaan tot 1825 en werd in 1978 heropgericht. De gilden bedienden vanouds ook de kapel. Deze kapel was gewijd aan Sint-Joris en werd bediend door de parochie van Geijsteren. In 1638 werd de katholieke geestelijkheid uit het Land van Cuijk verdreven en werd de kapel gesloten. Na de inval van de Fransen in 1672 kregen de katholieken hun kapel terug, maar in 1674 kwam hier weer een eind aan. Nadat de katholieken de kapel in 1800 opnieuw terugkregen, werd in 1804 een zelfstandige parochie opgericht. In 1819 begon men met de bouw van een nieuwe kerk. Deze werd van 1895-1896 vergroot en van een klokkentoren voorzien. Op 15 oktober 1944 werd deze echter door de Duitsers opgeblazen, waarmee ook de kerk werd verwoest. In 1951 werd de nieuwe, huidige, kerk ingewijd. Bezienswaardigheden
Natuur en landschapMaashees ligt direct aan de Maasoever. Het landschap om Maashees kenmerkt zich door tuinbouw, waaronder grote boomkwekerijen, landbouw en kleine stukjes bos. Meer naar het zuidwesten toe ligt het Landgoed Geijsteren, een uitgestrekt bosgebied. Hierin ligt ook de Willibrorduskapel, zie Geijsteren. EconomieIn Maashees biedt een diervoederfabriek werk aan honderd mensen. Verder zijn er kampeerterreinen en land- en tuinbouwbedrijven waaronder ook boomkwekerijen. Verenigingen
Nabijgelegen kernenGeijsteren, Smakt, Holthees, Vierlingsbeek Zie ookExterne linksBronnen, noten en/of referenties
  ·  ·  
 Zie de categorie Maashees van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
