|
Koncilio de Florenco
La Koncilio de Florenco (originale Koncilio de Bazelo) estis koncilio de episkopoj kaj aliaj eklezianoj de la Katolika Eklezio. Ĝi komenciĝis en 1431 en Bazelo, kaj iĝis konata kiel la Koncilio de Ferrara post sia translokigo al Ferrara fare de la papo Eŭgeno la 4-a por kunveni en 1438. La koncilio estis translokita alFlorenco en 1439 pro la danĝero de la nigra morto en Ferrara, kaj ĉar la urbo de Florenco jesis, kontraŭ estonta pago, financi la koncilion. La komenca loko ĉe Bazelo reflektis la deziron inter partioj serĉante reformon ekster la teritorioj de la papofico, la Sankta Romia Imperio, aŭ la reĝoj deAragonio kaj Francio, kies influojn la koncilio esperis eviti. Ambrogio Traversari ĉeestis la Koncilion de Bazelo kiel delegito de papo Eŭgeno la 4-a. La konsilio estis kunvenigita ĉe periodo kiam la konciliismo estis forta kaj la aŭtoritato de la papo malforta. Sub premo por eklezia reformo, Marteno la 5-a sankciis dekreton de la Koncilio de Konstanco (9-an de oktobro 1417) devigante la papon alvoki ĝeneralajn periodajn konsiliojn. Per la eksvalidiĝo de la unua oficperiodo fiksita per tiu dekreto, Marteno la 5-a alvokis por okazigo de koncilio en Pavia. Pro epidemio la loko estis tuj translokita al Sieno. La koncilio de Bazelo malfermiĝis kun nur kelkaj episkopoj kaj abatoj partoprenantaj, sed ĝi kreskis rapide kaj pli bone evoluis al la malsupera klaso. Ĝi adoptis kontraŭ-papan sintenon, proklamante la superecon de la koncilio super la papo kaj priskribis ĵuron por esti prenita de ĉiu papo dum la elekto. Kiam la koncilio estis movita de Bazelo al Ferrara en 1438, kelkaj restis en Bazelo, postulante la koncilion. Ili elektis Amadeus la 8-an, Duko de Savojo, kontraŭpapo. Veturinte for de Bazelo en 1448, ili moviĝis al Laŭzano, kie Felikso la 5-a, la papo kiun ili elektis kaj la nuran postulanton al la papa trono, kiu iam prenis la ĵuron kiun ili priskribis, eksiĝis. Venontan jaron, ili dekretis la finon de tio kio estis la Koncilio de Bazelo. La koncilio translokigita al Ferrara en 1438 kaj al Florenco en 1439 dume sukcese negocis reunuiĝon kun pluraj orientaj eklezioj, atingante interkonsentojn en tiaj aferoj kiel papa supereco, purgatorio, kaj la vorto "filiokvo" aldonita en Okcidento al La Kredo Nicea. Ekumenaj koncilioj
Ekumenaj koncilioj, kies enhavo akceptiĝis de la ortodoksa eklezio kaj la katolika eklezio: Ekumenaj koncilioj akceptitaj de la katolika eklezio:
|
|||||||||||||||||||||||||||||
