|
Tek ülkede sosyalizm
 Tek ülkede sosyalizm, 1924 yılında Josef Stalin tarafından ortaya konulan, ertesi yıl Nikolay Buharin tarafından geliştirilen ve son olarak Stalin tarafından devlet politikası olarak benimsenen bir kuramdır.[1] Tezin ana düşüncesiBu teze göre, 1917 ve 1921 yılları arasında Avrupa'da Rusya hariç tüm sosyalist devrimlerin yenilgiye uğraması göz önüne alındığında, Sovyetler Birliği kendini içten güçlendirmeye başlamalı ve dünya ekonomisinden yalıtık şekilde sosyalizmi inşa etmelidir. Arka plan1925'ten önce Vladimir Lenin'de ve Bolşevik Partisi'nin metinlerinde, hatta Stalin ve Buharin'de var olmayan bir teori olan tek ülkede sosyalizm, önceleri zorunluluktan ötürü oluşan ve öz inanç olmayan bir ideoloji olarak tanıtılsa da, zamanla Sovyetler Birliği içindeki siyasi yapının seyrini tanımlayan bir unsur oldu.[2] 1925 öncesi, ileri kapitalist ülkelerde devrim gerçekleşmeden proletarya diktatörlüğünün eninde sonunda yıkılacağı ve nihai zaferin ancak dünya devrimi ile elde edilebileceği dışında bir görüş ifade bile edilmiyordu. Bürokrasi, çıkarlarının teorik plandaki yansıması olarak bu teoriyi pratikte bürokratik bir karşı-devrim dönemiyle birlikte önce SSCB'de ardından Komintern'deki dünya Komünist partilerinde hakim kıldı. Temel görüşlerFriedrich Engels, çok daha önce Komünizmin Prensipleri adlı eserinde, tek ülkede sosyalizmin mümkün olamayacağını savunmuştur.[3] Stalin, Lenin'in bazı söylev notlarına[4] dayanarak devrimin ölmüş olan liderinin de tek ülkede sosyalizm fikrinin yanında olduğunu savunmuştur. Günümüzde bu ifade, Troçkistler ve diğerlerince Marksist Sosyalizme karşıt olduğu ileri sürüldüğü için, devrimci Marksizmin temel önermesi olan ve sosyalist toplumun ancak dünya çapında inşa edilebileceği ve emperyalist burjuvazinin ancak bu planda alt edilebileceğini belirten Dünya devrimine karşıt olarak kullanılmaktadır.[5] Ayrıca bakınızKaynakça
|
