tr Sovyet Kara Kuvvetleri

Sovyet Kara Kuvvetleri
Сухопутные войска
Sovyet Kara Kuvvetleri; Сухопутные войска
	Sovyet Kara Kuvvetleri arması
Etkin	28 Ocak 1918 - 1 Ocak 1993
Ülke	Sovyetler Birliği
Bağlılık	Sovyetler Birliği Komünist Partisi (1991'e kadar)
Tipi	Kara Kuvvetleri
Karargâh	Moskova
Renkleri	Kırmızı ve Sarı
Savaşları	Rusya İç Savaşı; Polonya-Sovyet Savaşı; Kış Savaşı; Japon-Sovyet Sınır Savaşları; II. Dünya Savaşı; Macaristan Devrimi; Çin-Sovyet Sınır Çatışması; Prag Baharı; Afganistan Savaşı

Sovyet Kara Kuvvetleri (Rusça: Сухопутные войска CCCP, romanize: Suhopútnyje vojská SSSR), Kızıl Ordu'nun kara unsurlarını içermektedir. Daha sonra Sovyetler Birliği Silahlı Kuvvetleri'ne dahil olmuştur. Bolşeviklerin silahlı kuvvetleri olan Kızıl Muhafızların Rus İç Savaşı sırasında yeniden düzenlenmesiyle kurulmuştur.

Personel

Bolşevik otoriteleri bütün Kızıl Ordu birliklerine politik komiser (politruk) adlı görevliler atadılar. Bu görevliler, birlik komutanı Komünist Parti ilkelerine karşı gelirse onların emirlerini engelleme yetkisine sahipti. Bazı zamanlar bu sistem verimsiz emirlere neden olsa da, parti liderlerinin silahlı kuvvetler üzerinde egemen olmasını sağladı, çünkü hala ordu, eski Çarlık döneminin deneyimli subaylarından oluşuyordu. Bu sistem 1925 yılında kaldırıldı, çünkü artık yeterince komünist subay eğitilmişti ve böyle bir emir-engelleme sistemine gerek olmuyordu.^[1]

Silah ve ekipmanları

Sovyetler Birliği'nin silah sanayisi, Stalin'in sanayi programının bir parçası olarak 1920'li ve 30'lu yıllarda gelişemeye başlamıştır.

En çok bilinen Sovyet tankları arasında T-34, T-54, T-55, T-62, T-64, T-72 ve T-80 bulunur. Günümüzde Rusya ve Ukrayna, T-72 ile T-80 modelleri üzerinde çalışmalar yaparak T-90 ve T-84 modellerini geliştirmiştir. II. Dünya Savaşı sırasındaki küçük silahlara Mosin-Nagant tüfeği ve PPŞ makineli tabancası örnek verilebilir. Ayrıca Mosin-Nagant, dürbün ekletisi takılarak keskin nişancı tüfeği olarak da kullanılmıştır.^[2] Soğuk Savaş'ın başlarında, 1950'lerden 1970'lere ana piyade silahı AKM(AK-47'nin bir benzeridir.) idi. Daha sonra bunu AK-74 ile diğer makineli tüfekler izledi.

Askeri Doktrini

Askeri doktrin kelimesinin Sovyetler'deki anlamı, Amerika Birleşik Devletleri'ndeki askeri kullanımdan farklıydı. Sovyetler Birliği Savunma Bakanı Mareşal Andrei Grechko bunu 1975 yılında şöyle tanımlamıştı; 'savaşın doğası ve devamlılığı üzerine taktikler ile ordunun ve ülkenin savaşa hazırlanması, resmi olarak devlet ve silahlı kuvvetler tarafından kabul edilmesi'. Sovyet kuramcılar doktrinin hem politik hem de askeri-teknik yönleri üzerinde dururken, Batılılar bu politik yönleri görmezden gelirlerdi. Fakat Batılı yorumcular, Harriet F. Scott ve William Scott'a göre Sovyet askeri doktrinin politik yanı 'Sovyetlerin uluslararası arenadaki hareketlerinin en iyi tanımıydı.'^[3]

Komutası, Servis Kolları ve Servis Birimleri

Diğer ordularda olduğu gibi Sovyet Kara Ordusu da idari bölümlere ("Direktörlükler") ayrılmıştı. Bunlar aşağıdaki gibiydi:

Karargâhlar ve Kurmay

Stavka & Karargâh Direktörlükleri

Sovyet Askeri Akademileri

Haritacılık ve Araştırma Hizmetleri

Levazım Birlikleri ('Tyl')

Yapım Birlikleri ve İdari Birlikleri

Sivil Savunma Birlikleri

İstihbarat Birimi

Çatışma branşları

Piyade Birlikleri

Süvari Birlikleri

Keşif Birlikleri

Zırhlı Birlikler

Topçu Birlikleri

Hava İndirme Birlikleri

Çatışma destek branşları

İstihkam Birlikleri (çatışma mühendisleri)

Haberleşme Birlikleri

Kimyasal Savaş Birlikleri

NKVD Birlikleri, kaçmayı önleme birlikleride dahil(Aslında silahlı kuvvetlerin bir parçası değildi.)

Çatışma hizmetleri destek branşları

Sıhhiye Birlikleri

Elektro-teknik Mühendisleri

Askeri Yargı and İnzibat Birlikleri

Nakliye Birlikleri

Demiryolu Birlikleri

Veteriner Birlikleri

İkmal ve Yönetim Birlikleri

Askeri Müzik Birlikleri

Dipnotlar

^ Scott and Scott, The Armed Forces of the USSR, Eastview Press, 1979, p.13
^ "Arşivlenmiş kopya". 25 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2009.
^ Scott and Scott, 1979, p.37,59

Kaynakça

Madde Kızıl Ordu adında olmasına rağmen sadece kara kuvvetlerini içermektedir.
Helene Carrere D'Encausse, The End of the Soviet Empire: The Triumph of the Nations, Basic Books, 1992, ISBN 0-465-09818-5
John Erickson, The Soviet High Command - A Military-Political History 1918–41, MacMillan, London, 1962
David Glantz, Colossus Reborn, University Press of Kansas, ISBN 9780700613533
David Glantz, Stumbling Colossus, University Press of Kansas, ISBN 978-0-7006-0879-9
House, Jonathan M. (1984). Toward Combined Arms Warfare: A Survey of 20th Century Tactics, Doctrine, and Organization. Fort Leavenworth, Kansas 66027–6900: U.S. Army Command and General Staff College, OCLC 11650157
David C Isby, Weapons and Tactics of the Soviet Army, Jane's Publishing Company, 1988, ISBN 978-0-7106-0352-4
William E Odom, The Collapse of the Soviet Military, Yale University Press, New Haven and London, 1998, ISBN 978-0-300-07469-7
Carey Schofield, Inside the Soviet Army, Headline Book Publishing, 1991, ISBN 978-0-7472-0418-3
Scott and Scott, The Armed Forces of the USSR, Westview Press, Boulder, Co., 1979, ISBN 978-0-89158-276-2
Zaloga, Steven J., James Grandsen (1984). Soviet Tanks and Combat Vehicles of World War Two, London: Arms and Armour Press. ISBN 0-85368-606-8.

Dış bağlantılar

Wikimedia Commons'ta Sovyet Kara Kuvvetleri ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır.

YouTube'da 1945, 00:18:18, "Zafer Geçidi" filmi Sovyet Ordusu

[1] Scott and Scott, The Armed Forces of the USSR, Eastview Press, 1979, p.13

[2] "Arşivlenmiş kopya". 25 Mart 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Temmuz 2009.

[3] Scott and Scott, 1979, p.37,59

[1]

[2]

[3]

Agama	Bahasa	Biografi	Budaya	Ekonomi	Elektronika
Film	Filsafat	Geografi	Indonesia	Ilmu	Lingkungan
Masyarakat	Matematika	Militer	Mitologi	Musik	Olahraga
Pendidikan	Politik	Sastra	Sejarah	Seni	Teknologi

Sovyet Kara Kuvvetleri