|
Nicola Abbagnano
Nicola Abbagnano(1901 - 1990), İtalyan varoluşçu felsefecidir. HayatıNicola Abbagnano, 15 Temmuz 1901 yılında Salerno'da doğdu.[1] Doğduğu şehirde öğrenimini gördükten sonra Napoli Üniversitesi'ne girdi, dönemin ünlü filozoflarından Antonio Aliotta'ın öğrencisi oldu.[2] Torine Üniversitesi'nde öğretim üyesi olarak görev yaptı. Aynı süre içinde felsefe dergisi Rivista di Filosofiaı çıkardı. İnsan yaşamı ve felsefe arasında bir ilişki kurulmasını, felsefenin yaşam sorunlarıyla ilgilenmesini gerektiğini savundu.[2] Konuyla ilgili düşüncelerini ilk kitabı olan La Sorgenti Irrazionali del Pansiero adlı kitabında yazdı. Abbagnano, İtalya'da Yeni-Hegelcilik'i sürdüren Groce ve Gentileye'ye tepki olarak varoluşçuluğu savundu. Husserl'in fenomenolojisinden, Keirkegard, Kaspers ve Heidegger'in varoluşçuluk anlayışından etkilendi. Ardından La Struttura dell Esistenza adlı kitabında Alman varoluşçuluğununun yeni bir yorumcusu olmadığını, özgün içeriğe sahip bir varoluşçu görüşten yana olduğunu savundu.[2] Marcel, Lavelle gibi birçok Fransız varoluşçuları sert bir dille eleştirdi. Abbognano'ya göre çağdaş varoloşçuluk iki kola ayrılır. Biri Satre, Jaspers ve Heidegger'in savunduğu öze yönelik, tanrıtanımaz, varoluşçuluk, diğeri ise Marcel, Lavelle ve Le Senne'in ortaya koyduğu tanrıbilimci varoluşçuluk. Abbagnano'ya göre, her iki görüşde aynı olumsuz temel üzerine kuruludur. Her ikisi de sonuçta açıkça ya da gizlice, olanağı olanaksızlaştırmaktadır. Belirlenen olumsuz varoluşçuluğa karşı durabilecek tek geçerli tutum olanağın olanaklığını kendine ilke eden varoluşçuluktur.[2] Eserleri
Kaynakça
Ayrıca bakınızDış bağlantılar
|
||||||||||||||||||||||||
.png)
