Mecidiye Nişanı, 29 Ağustos 1852 - 1922[1] tarihleri arasında verilen askeri ve kahramanlık nişanıdır. SultanAbdülmecid döneminde tasarlandı.[2]
Tasarım
Çift kılıçlı nişan, beşer şualı yedi şubeden (köşe) ibarettir. Ortasında sultanıntuğrası yer almakta, etrafında kırmızı mineli fon üzerinde altın ile yazılmış "Gayret, Hamiyet, Sadakat" sözleri bulunmaktadır. Alt kısmında 1268 (1851) tarihi yazılıdır. Şua aralarında Ay Yıldız motifi ve nişanın asılma yerinde ona bağlı kırmızı mineli ayyıldız vardır. Şemsesi aynı modelde çift kılıçlıdır. Şua üzerlerinde ay yıldız motifleri bulunmaktadır.
Asıl adı "Mecidi Nişanı" olmasına rağmen halk arasında "Mecidiye Nişanı" adıyla anılmaktadır. Mecidiye nişanının beş rütbesi vardı. Birinci rütbesinden 50, ikinci rütbesinden 150, üçüncü rütbesinden 800, dördüncü rütbesinden 3000 ve beşinci rütbesinden 6000 adet basıldı. Yalnız birinci rütbenin murassası (değerli taşlarla süslemesi) bulunmaktadır. Mecidiye nişanının ortasında çemberle çevrili kabarık kısımda bir tuğra yer alır. Bu kısmın etrafında kırmızı mineli bir fon üzerinde “gayret, hamiyyet, sadakat” kelimeleri; altındaysa, 1268 (1851) tarihi yazılıdır. Kordon ucuna asılan birinciyle, boyuna asılan ikinci ve üçüncü rütbeli nişanlar, hemen hemen aynı büyüklüktedir. Dördüncü rütbe daha küçük, beşinci rütbe ise en küçük olanıdır. Beşinci rütbe gümüş olup, diğerleri altındandır.
Mecidiye nişanı ilmiye ve askeriye mensuplarından üstün hizmet ve muvaffakıyet gösterenlere verilirdi. Birinci ve ikinci rütbelerin sahiplerine nişanları, padişahın huzurunda takılırdı.
Beratla verilen ve kullanılan mecidiye nişanı, kaydı hayat şartıyla verilir, nişan sahibinin ölümünde hazineye iade edilirdi.
Alan bazı önemli kişiler
Enver Paşa, Osmanlı Devletinin son dönemlerinde harbiye nazırı ve başkumandan vekili olan lider.
Abdülkadir Cezayiri, Fransız işgaline karşı mücadeleye önderlik eden Cezayirli İslam alimi ve siyasi-askeri lideri.