Kürleme

Kürleme, polimer kimyası ve süreç mühendisliğinde, elektron ışınlarının, sıcaklığın veya kimyasal katkıların sağladığı, polimer zincirlerinin çapraz bağlanması yoluyla bir polimer malzemenin sertleştirilmesi anlamına gelen bir terimdir. Katkı maddeleri ultraviyole ışınımı ile aktive edildiğinde, işleme UV Kürlemesi denir.^[1] Kauçukda, kürleme işlemine ayrıca vulkanizasyon denir. Beş çeşit kürleme sistemi yaygın olarak kullanılmaktadır. Bunlar:

1. Kükürt sistemleri
2. Peroksitler
3. Metal oksitler
4. Asetoksisilan
5. Üretan çapraz bağlayıcılar

Çok çeşitli termoset reçine formülasyonlarına (epoksi, vinilester, polyester vb.) rağmen, kürlenme davranışları niteliksel olarak aynıdır. Reçine viskozitesi, ilk olarak ısının uygulanmasından sonra düşer, bir maksimum akış bölgesinden geçer ve kimyasal reaksiyonlar, ortalama uzunluğu ve kurucu oligomerler arasındaki çapraz bağlanma derecesini arttırdıkça artmaya başlar. Bu süreç, sürekli bir 3 boyutlu oligomer zinciri ağı oluşana kadar devam eder - bu aşamaya jelleşme denir. Reçinenin işlenebilirliği açısından bu önemli bir havzaya işaret eder: jelleşmeden önce, sistem nispeten hareketlidir, hareketlilik çok kısıtlandıktan sonra reçinenin ve yapı malzemesinin mikro yapısı sabittir ve daha fazla sertleşmeye yönelik ciddi difüzyon sınırlamaları vardır. Bu nedenle, reçinede vitrifikasyon sağlamak için, genellikle jelleşme sonrası işlem sıcaklığının arttırılması gerekir. Kür izleme yöntemleri kimyasal prosese önemli bir bakış açısı sağlar ve kürlenmiş reçine sistemlerinin özel kalite endekslerine ulaşmak için proses eylemlerini tanımlar.

• Vulkanizasyon

Özel

Genel

• Osswald, Tim A .; Menges, Georg (2003). 'Mühendisler için polimerlerin malzeme bilimi'. Hanser Verlag. s. 334 ve 335. ISBN 978-1-56990-348-3
• Glöckner, Patrick (2009). Radyasyon Kürü . Vincentz Ağı. s. 11-16. ISBN 978-3-86630-907-4