Giovanni Boccaccio
Giovanni Boccaccio (16 Haziran 1313 - 21 Aralık 1375), İtalyan bir yazar ve şairdir.[1] Rönesans hümanizmi için oldukça önemli bir isimdir. Eserleri arasında Decameron en fazla tanınanıdır. Döneminde realizmi, hisleri ve zekasıyla kullandığı için önemli bir kişilik olmuştur. BiyografiFloransalı bir bankacının; evlilik dışı bir ilişkisinden doğan Boccaccio, önceki bir biyografisinde annesinin Parisli bir kadın olduğu ileri sürülmüştür. Floransa'da büyümüş; ve Dante'den esinlenmiştir. Babasının Napoli'ye taşınması üzerine; O da taşınır ve 6 yıl burada yaşar. Studium'da hukuk eğitimi aldıktan sonra; bankacılık yerine hukuka yönelir. 1330 yılında Mario ve Giulio isminde iki de evlilik dışı çocuğu olur. Bu dönemde Filostrato ve Teseida şiir çalışmalarına da başlar ve Fransız edebiyatından esinlenir. Floransa'ya veba salgını sonrasında 1341'de geri döndükten sonra; Ameto'yu yazar. 1344'te tekrar evlilik dışı bir çocuğu Violante doğar. 1348'deki kara veba Floransa'yı da oldukça etkiler –ki bu salgında dünya nüfusunun %30 ila %60'ı ölmüştür– ve Boccaccio bunu daha sonra Decameron'da kullanmıştır. Decameron'u yazmaya 1349 yılında başlayan Boccaccio, 1352'de eserini bitirmesine rağmen, 1370-1371 yıllarında da eserini tekrar yazar. Yazıtları günümüze kadar ulaşmıştır. Boccaccio, (Decameron adlı eseriyle) dünya edebiyatının ilk hikâyecisi olarak sayılmaktadır. Boccaccio aynı zamanda, tartışmalara neden olsa da, ilk roman yazarı olarak da kabul edilir. Obezite sorunları da yaşayan Boccacio, son yıllarını hastalıkla geçirir ve 21 Aralık 1375'te ölür. Eserleri
Ayrıca bakınızDış bağlantılar
Kaynakça
|