|
Çakal Harekâtı
Arka planAğustos 1990’da, Hırvatistan’ın Knin kentinin çevresindeki Dalmaçyalı hinterlanda,[1] Lika, Kordun ve Banovina'nın bazı bölgelerinde ve doğu Hırvatistan’da Sırp nüfusun yoğun olduğu kısımlarında bir Sırp isyanı çıktı.[2] Bu bölgeler daha sonra Sırp Krajina Cumhuriyeti (RSK) olarak adlandırıldı. Sırbistan tarafından desteklenen RSK,[3] Sırbistan ile bütünleşme niyetini ilan etti ve Hırvatistan Hükûmeti tarafından bir isyan olarak kınandı.[4] Gerginlikler arttı ve Mart 1991'de Hırvatistan Bağımsızlık Savaşı başlamışdı.[5] Yugoslavya'nın dağılmasıyla birlikte, 1991 yılının Haziran ayında Hırvatistan üç aylık bir moratoryumun ardından 8 Ekim'te[6] resmi olan bağımsızlığını ilan etti.[7][8] RSK daha sonra Hırvat sivillere karşı etnik temizlik kampanyası başlattı ve Sırp vatandaşlarının çoğu 1993'un başlarında kovuldu.[9][10] Yugoslav Halk Ordusu'nun (JNA) RSK'ye desteği artmasından ve Hırvat Polisin durumla başa çıkamamasından dolayı 1991 yılının Mayıs ayında kurulan Hırvat Ulusal Muhafızları (ZNG), daha sonra Kasım ayında Hırvat Ordusu (HV) olarak yeniden adlandırıldı.[11] Eylül ayında Birleşmiş Milletler tarafından başlatılan bir silah ambargosundan dolayı Hırvatistan ordusunun kurulması engellendi.[12] 1991 yılının son aylarında savaşın en şiddetli mücadeleleri yaşandı: Kışla Muharebesi,[13] Dubrovnik Kuşatması,[14] ve Vukovar Muharebesi.[15] Ocak 1992'de Saraybosna Anlaşması Hırvatistan, JNA ve BM temsilcileri tarafından imzalandı ve ateşkes ilan edildi.[16] Bir dizi başarısız ateşkes ardından, anlaşmayı denetlemek ve sürdürmek için Birleşmiş Milletler Koruma Gücü (UNPROFOR) Hırvatistan'a gönderildi.[17] Çatışma büyük ölçüde yerleşik konumlara geçti ve JNA kısa süre sonra Hırvatistan'dan yeni bir çatışmanın öngörüldüğü Bosna-Hersek'e çekildi.[16] Kaynakça
|
||||||||||||||||||||||
