th ลอง โบเรต

ลอง โบเรต
ลอง โบเรต
นายกรัฐมนตรีกัมพูชา
	ดำรงตำแหน่ง; 9 ธันวาคม พ.ศ. 2516 – 17 เมษายน พ.ศ. 2518
ก่อนหน้า	อิน ตัม
ถัดไป	แปน โนต
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	3 มกราคม พ.ศ. 2476; จังหวัดกันดาล
เสียชีวิต	17 เมษายน พ.ศ. 2518 (42 ปี); พนมเปญ
	ถูกเขมรแดงประหารชีวิตหลังพนมเปญแตก

ลอง โบเรต (Long Boret หรือ Long Boreth) เป็นนักการเมืองกัมพูชาที่ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีระหว่าง 9 ธันวาคม พ.ศ. 2516 ถึง 17 เมษายน พ.ศ. 2518 เขาได้พยายามที่จะเจรจาสันติภาพกับเขมรแดงระหว่างสงครามกลางเมืองกัมพูชา ในที่สุด เขาถูกเขมรแดงประหารชีวิต

ประวัติ

โบเรตเกิดที่เกียนสวายในจังหวัดกันดาล เมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2476 เป็นบุตรของลอง เมียสและเนียง เอง บุตเขาเข้าศึกษาที่ Lycée Sisowath ในพนมเปญระหว่าง พ.ศ. 2489 – 2495^[1] จากนั้นได้ไปเรียนที่ฝรั่งเศสในช่วง พ.ศ. 2496 – 2498 แล้วจึงกลับสู่กัมพูชา

โบเรตเริ่มเล่นการเมืองใน พ.ศ. 2501 โดยได้รับเลือกตั้งจากจังหวัดสตึงเตรง^[2] และได้เป็นเลขาธิการแห่งรัฐเกี่ยวกับกิจการแรงงานและสังคม และได้รับเลือกตั้งอีกใน พ.ศ. 2505 ในช่วงนี้ เขามีชื่อเสียงในการเขียนนิยายโรแมนติก^[3] เขาได้เป็นเลขาธิการทั่วไปทางด้านการเงินแต่เพราะนโยบายที่ไปคนละทางกับพระนโรดม สีหนุเกี่ยวธนาคารแห่งชาติและการค้ากับต่างประเทศ ทำให้เขาถูกบังคับให้ลาออกเมื่อ พ.ศ. 2506 แต่ยังคงเป็นส.ส. ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2509 หลังการรัฐประหาร พ.ศ. 2513 เขาได้เป็นรัฐมนตรีกระทรวงข่าวสารเมื่อ พ.ศ. 2514 – 2515 และรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศระหว่างพ.ศ. 2515-2516

ในวันที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2516 โบเรตได้เป็นนายกรัฐมนตรีต่อจากอิน ตัม และในวันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2517 เขาได้เป็นหนึ่งในสี่ของคณะกรรมการสูงสุดที่ประกอบไปด้วยโบเรต ลน นล พระสีสุวัตถิ์ สิริมตะและโซสทีน เฟอร์นานเดซ ในวันที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2518 เขาพยายามเจรจากับเขมรแดงที่กรุงเทพแต่ไร้ผล^[4]

ลอง โบเรตยังคงอยู่ในสำนักงานจนกระทั่งเขมรแดงเข้าสู่พนมเปญเมื่อ 17 เมษายน พ.ศ. 2518^[5] ทั้งที่เขามีชื่ออยู่ในบัญชีดำของพระนโรดม สีหนุ นายพลสัก สุตสคานกล่าวว่าโบเรตตัดสินใจอพยพออกจากเมืองในเช้าวันที่ 17 เมษายน^[6]^[7] แต่เขาและครอบครัวของเขาไม่สามารถขึ้นไปบนเฮลิคอปเตอร์เที่ยวสุดท้ายได้^[8]" ผู้ที่เห็นเขาครั้งสุดท้ายคือซิดนีย์ ชานเบิร์ก และดิธ ปรานที่ด้านนอกสถานทูตฝรั่งเศส^[9] หลังจากนั้นไม่นาน กอย ทวน รองหัวหน้าผู้บัญชาการทหารของเขมรแดงได้สั่งให้ประหารชีวิต ลน นนและเจ้าหน้าที่รัฐบาลคนอื่น วิทยุเขมรแดงกล่าวว่าเขาถูกประหารชีวิตด้วยการตัดศีรษะ^[10] แต่แหล่งอื่น ๆ กล่าวว่าเขาและพระสีสุวัตถิ์ สิริมตะถูกยิงเป้า^[11]

อ้างอิง

↑ Thompson LC. Refugee Workers in the Indochina Exodus, 1975-1982. Jefferson, N.C.: McFarland & Co, 2010, p. 37.
↑ LA CONSTRUCTION DU CAMBODGE EN DEBAT (1954-1959)
↑ Corfield JJ. The history of Cambodia. Santa Barbara, Calif.: Greenwood Press, 2009, p. 64.
↑ "Long Boret" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2012-08-03.
↑ "Interviewed by Charles Stuart Kennedy on September 6, 2000: John Gunther Dean on his experience as US Ambassador to Cambodia, 1974-75, p. 27" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2006-10-13. สืบค้นเมื่อ 2012-08-03.
↑ Sutsakhan, Lt. Gen. S. The Khmer Republic at War and the Final Collapse Washington DC: U.S. Army Center of Military History, 1987, p. 169. Part 3 เก็บถาวร 2007-02-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
↑ Swain J. River of Time. London: Heinemann, 1995, p. 135.
↑ Dean, 2000, p. 37.
↑ Sydney Schanberg, The Death and Life of Dith Pran. New York, N.Y., U.S.A.: Penguin, 1985, p. 26.
↑ Becker E. When the War was Over: Cambodia and the Khmer Rouge Revolution. New York: PublicAffairs, 1998, p. 160 & 193: "...Reportedly one of the very first acts of the communists was to behead [Boret] on the lawns of the private Cercle Sportif Country Club."
↑ Jackson KD. Cambodia, 1975-1978: Rendezvous with Death. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1989, p. 184.

แหล่งข้อมูลอื่น

[1] Thompson LC. Refugee Workers in the Indochina Exodus, 1975-1982. Jefferson, N.C.: McFarland & Co, 2010, p. 37.

[2] LA CONSTRUCTION DU CAMBODGE EN DEBAT (1954-1959)

[3] Corfield JJ. The history of Cambodia. Santa Barbara, Calif.: Greenwood Press, 2009, p. 64.

[4] "Long Boret" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2012-08-03.

[5] "Interviewed by Charles Stuart Kennedy on September 6, 2000: John Gunther Dean on his experience as US Ambassador to Cambodia, 1974-75, p. 27" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2006-10-13. สืบค้นเมื่อ 2012-08-03.

[6] Sutsakhan, Lt. Gen. S. The Khmer Republic at War and the Final Collapse Washington DC: U.S. Army Center of Military History, 1987, p. 169. Part 3 เก็บถาวร 2007-02-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน

[7] Swain J. River of Time. London: Heinemann, 1995, p. 135.

[8] Dean, 2000, p. 37.

[9] Sydney Schanberg, The Death and Life of Dith Pran. New York, N.Y., U.S.A.: Penguin, 1985, p. 26.

[10] Becker E. When the War was Over: Cambodia and the Khmer Rouge Revolution. New York: PublicAffairs, 1998, p. 160 & 193: "...Reportedly one of the very first acts of the communists was to behead [Boret] on the lawns of the private Cercle Sportif Country Club."

[11] Jackson KD. Cambodia, 1975-1978: Rendezvous with Death. Princeton, N.J.: Princeton University Press, 1989, p. 184.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

Agama	Bahasa	Biografi	Budaya	Ekonomi	Elektronika
Film	Filsafat	Geografi	Indonesia	Ilmu	Lingkungan
Masyarakat	Matematika	Militer	Mitologi	Musik	Olahraga
Pendidikan	Politik	Sastra	Sejarah	Seni	Teknologi

ลอง โบเรต

ประวัติ

อ้างอิง

แหล่งข้อมูลอื่น

Portal di Ensiklopedia Dunia