ฤดูแล้ง

ส่วนหนึ่งของชุดธรรมชาติ
สภาพอากาศ
ฤดูกาลในเขตอบอุ่น ฤดูใบไม้ผลิ ฤดูร้อน ฤดูใบไม้ร่วง ฤดูหนาว
ฤดูกาลในเขตร้อน ฤดูแล้ง ฤดูฝน
พายุ พายุฟ้าคะนอง ฟ้าแลบ ทอร์นาโด นาคเล่นน้ำ พายุหมุนเขตร้อน พายุหมุนนอกเขตร้อน พายุน้ำแข็ง พายุฝุ่น พายุไฟ พายุฤดูหนาว พายุลูกเห็บ พายุหิมะ
หยาดน้ำฟ้า ฝนละออง ฝน หิมะ ลูกปรายหิมะ ลูกเห็บ หมอก เมฆ
หัวข้อ การพยากรณ์อากาศ มลพิษทางอากาศ ภูมิอากาศ อุตุนิยมวิทยา คลื่นความร้อน คลื่นความเย็น
ด ค ก

ฤดูแล้ง เป็นฤดูในเขตร้อน เป็นช่วงที่มีอากาศแห้งและมีฝนตกน้อย โดยฤดูแล้งนั้น เป็นนิยามที่มักใช้ในเขตร้อน โดยมักกินเวลาตั้งแต่เดือนตุลาคมจนถึงประมาณเดือนมีนาคม ในช่วงต้นของฤดูแล้ง ปริมาณหยาดน้ำฟ้าโดยรวมจะลดลงเป็นอย่างมากและแทบจะไม่มีหยาดน้ำฟ้าเลยในช่วงกลางฤดูแล้งจนกว่าจะถึงช่วงต้นฤดูฝนอีกครั้ง ในระหว่างที่อยู่ในช่วงฤดูแล้ง สภาพอากาศที่เห็นได้ชัดคือ จะลักษณะฟ้าโปร่ง แดดแรง ความชื้นต่ำ มีปริมาณหยาดน้ำฟ้าเฉลี่ยน้อยกว่า 60 มิลลิเมตร^[1] ส่วนอุณหภูมินั้น ขึ้นอยู่กับละติจูดและทิศทางของลมประจำฤดูที่พัดเข้ามาในเขตนั้นๆ จากลักษณะเด่นของฤดูแล้งดังที่กล่าวมานั้น ทำให้ช่วงฤดูแล้งมักมีปัญหาด้านน้ำสำหรับอุปโภคบริโภค และกระทบกับการเกษตร เนื่องจากการระเหยของน้ำอย่างต่อเนื่องโดยไม่มีหยาดน้ำฟ้าใหม่เข้ามาทดแทน หรือมีมาทดแทนน้อย^[2]

จากผลของลักษณะภูมิอากาศดังกล่าว ทำให้พืชที่มีอยู่ในเขตนี้ มักมีการปรับตัวโดยการทิ้งใบในช่วงฤดูแล้ง^[3]และมักมีเปลือกหุ้มลำต้นที่หนา เพื่อลดการคายน้ำ หรือมักเป็นพืชตระกูลหญ้าที่มักตายไปในช่วงฤดูแล้ง แต่มีการผลิตเมล็ดก่อนก่อนถึงฤดูแล้ง ทำให้เมื่อเริ่มมีหยาดน้ำฟ้าเพิ่มมากขึ้น จึงสามารถงอกลูกหลานชุดใหม่ออกมาได้