Speculaas
Speculaas, in België – hoewel niet hetzelfde – ook speculoos genoemd, is een met speculaaskruiden gebakken koeksoort. Speculaas is meestal plat in de vorm van een voorstelling en is vooral omstreeks het sinterklaasfeest en tijdens de adventstijd populair. De oudste bronnen betreffende speculaas spreken ook van bruiloften en kermis. De laatste decennia is het echter normaal geworden het hele jaar door speculaas te eten, vooral bij de koffie of thee, of bij ijs. Speculaas wordt voornamelijk in België en Nederland gemaakt en gegeten, alsook in het Duitse Westfalen en het Rijnland, Luxemburg en Noord-Frankrijk.[bron?] Etymologie en herkomstEr zijn meerdere verklaringen voor het woord speculaas:
KenmerkenSpeculaas is gemaakt van deeg dat weinig rijst. Het bevat alleen bakpoeder als rijsmiddel, waardoor het een vaste structuur heeft. Speculaas wordt gemaakt door vetstof (boter of margarine) te mengen met cassonade (of basterdsuiker) en speculaaskruiden, en dit dan te mengen met de bloem (traditioneel vaak met een aandeel roggemeel) en het bakpoeder, met eventueel een mespunt zout. Bij het maken van het deeg is het belangrijk om de temperatuur van het deeg niet te snel te laten stijgen. Dit deeg wordt liefst een nacht in een koude omgeving gezet zodat de smaak van de kruiden het deeg goed kan doordringen, waarna het in vormen gebakken wordt in een warme oven. Kenmerkend voor Nederlandse speculaas zijn – behalve de bruine suiker (liefst bruine rietsuiker[bron?]) – de speculaaskruiden die bestaan uit een mengsel van kaneel, nootmuskaat, kruidnagel, gemberpoeder, kardemom en witte peper. Verschillende variaties zijn echter mogelijk met bijvoorbeeld anijs, korianderzaad en foelie. Amandelschaafsel kan ter garnering worden toegevoegd. De meeste speculaasproducten zijn gemaakt van bloem (origineel: roggemeel), bruine suiker (origineel: minder ver geraffineerde rietsuiker), boter en speculaaskruiden. Soms wordt ook wel sukade, amandel- en/of oranjesnippers door het deeg gekneed, zowel voor harde als voor zachte speculaas. Speculaas in België Zie Speculoos voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Sommige, met name Belgische grootfabrikanten gebruiken traditioneel geen speculaaskruiden, omdat (tijdens de vroeg 20e eeuw) deze in het zuiden te duur waren voor een commercieel massaproduct. Er wordt meestal kandijsiroop of gebrande suiker gebruikt voor de kleur en dikwijls ook kaneel voor de smaak en geur, maar geen andere specerijen. Deze koek wordt speculoos genoemd. Hasselt is bekend om de zogenaamde Hasseltse speculaas. Op 13 januari 1870 verwierf de Hasseltse bakker Antoine Deplée een brevet op zijn versie hiervan. Op de echte Hasseltse speculaas kon hij geen patent krijgen omdat die al bestond. Beide worden momenteel wel zowel in België als in Nederland geprefabriceerd en geconsumeerd. Speculaas in DuitslandIn Duitsland wordt speculaas voornamelijk geproduceerd en gegeten in de deelstaten Nedersaksen, Noordrijn-Westfalen en in Noord-Duitsland. Er bestaan meerdere varianten:
Galerij
ProductieVeel speculaas of speculoos wordt fabrieksmatig geproduceerd in Nederland en België. Bekende producenten zijn Biscuiterie Jules Destrooper (Lo-Reninge), Lotus Bakeries (Lembeke), Vermeiren Princeps (Bornem) en La Confiance (Dendermonde). Alle vier deze producenten gebruiken de term "speculoos". Op kleinere ambachtelijke schaal zijn er in Nederland en België gespecialiseerde bakkerijen. Producten met speculaaskruiden
Zie ook
Externe linksBronnen, noten en/of referenties
|