Siouxsie and the Banshees was een Britsepostpunkband met als belangrijkste leden zangeres Siouxsie Sioux,[1] bassist Steven Severin[2] en drummer Budgie.[3] De band was vooral in de jaren zeventig en tachtig populair.
De bekendste nummers van Siouxsie and the Banshees zijn "Hong Kong Garden", "Happy House", "Christine", "Spellbound", "Arabian knights", "Cities in dust", "Peek-a-Boo" "Kiss Them for Me" en "Face to Face".
De naam Siouxsie is afgeleid van een groep indianenstammen die samen de Sioux[13] genoemd worden. In september 1976 vormden Siouxsie en bassist Steven Severin de band Siouxsie and the Banshees. Hun eerste live-optreden was een improvisatie van twintig minuten gebaseerd op de tekst van "The Lord's Prayer", met twee muzikanten die alleen voor dat concert waren ingehuurd, Sid Vicious op drums en Marco Pirroni op gitaar.
Eind 1977 legde de band de basis van post-punk met gitarist John McKay en drummer Kenny Morris toen ze het nummer "Metal Postcard" in première brachten op de BBC-radio tijdens een John Peel-sessie. In 1978 tekende de band een contract bij Polydor en verscheen de single "Hong Kong Garden". Dit nummer droeg Siouxsie op aan haar plaatselijke afhaalchinees, als protest tegen racistisch geweld. Hun debuutalbum The Scream (1978) was een pionier in de donkere, hoekige postpunk met machine-achtige drums, gekartelde gitaren en leidende baslijnen.
In 1979 verscheen hun tweede album Join Hands. De hoesillustraties uit de Eerste Wereldoorlog refereren aan het nummer Poppy Day over de klaprozen (Engels "poppies") op de grafvelden in Vlaanderen. Na Join Hands verlieten John McKay (gitaar) en Kenny Morris (drums) de band, vlak voor een optreden in Aberdeen op 7 september 1979. The Cure stond in het voorprogramma en hun frontman Robert Smith bood zich ter plekke aan als invalgitarist. Ook later verleende hij diensten aan de band.
Met de komst van gitarist John McGeoch (ex-Magazine) en drummer Budgie (ex-The Slits) nam de band Kaleidoscope (1980) op, een eclectisch album met verschillende kleuren dat de top 5 van de UK Albums Chart. Kaleidoscope bevatte de popsingles "Happy House" en "Christine". In 1981 werd het album Juju (met de singles "Spellbound" en "Arabian Knights") uitgebracht: daarop stond een Afrikaans beeld uit het Horniman Museum in Forest Hill, Londen. op de omslag. Het jaar daarop kwam het album A Kiss in the Dreamhouse uit, dat geïnspireerd was door psychedelische muziek.
The Cure-gitarist Robert Smith verving McGeoch eind 1982; de band nam met hem een live-album en dvd Nocturne (1983) op, waarna hij met hen het album Hyaena (1984) componeerde. In deze periode brachten Siouxsie en drummer Budgie ook het debuutalbum van hun tweede band The Creatures uit: Feast stelde hen in staat om exotica in hun composities op te nemen, met een muziek die meer op percussie berust.
De single "Cities in Dust" (1985) en het album Tinderbox (1986), opgenomen met gitarist John Carruthers, stelden de band in staat een nieuw publiek in Nederland te bereiken, aangezien beide platen de hitlijsten binnenkwamen. Begin 1987 zag een coversalbum Through The Looking Glass het licht.
The Banshees werden een kwintet in 1988 toen ze multi-instrumentalist Martin McCarrick en gitarist Jon Klein rekruteerden. De albums Peepshow (1988) en Superstition (1991) zagen de band evolueren, met behulp van cello en zelfs accordeon op bepaalde nummers, zoals op de Britse hit-single "Peek-a-Boo" (1988) . Ze waren de tweede headliners van de eerste editie van de Lollapolooza in 1991: dat jaar hadden ze ook een hitsingle in de VS met de single "Kiss Them for Me", die nummer 23 bereikte in de verkoophitlijst.
Siouxsie and the Banshees namen met Danny Elfman het nummer Face to Face op voor de soundtrack van de film Batman returns uit 1992; filmregisseur Tim Burton had contact met hen opgenomen om een nummer voor de film te schrijven. Hun laatste album The Rapture verscheen in januari 1995.
In 1996 ging de band uit elkaar. Siouxsie en Budgie richtten zich op The Creatures, hun project sinds 1981, en Steven Severin ging zich bezighouden met kunst en filmmuziek. In 2002 kwam de groep tijdelijk terug bij elkaar voor het reünietournee Seven Year Itch.
In 2004 volgde Siouxsie's solotournee Dreamshow. Deze ging onder de naam An Evening With Siouxsie naar de Royal Festival Hall in Londen, met Siouxsie en The Creatures, aangevuld met Leonard Eto van het Japanse Taiko-drumgezelschap Kodō en The Millennia Ensemble, een klassiek orkest. In juli 2006 tekende Siouxsie een platencontract met Universal. In de zomer van 2007 verschenen de single Into a Swan en het solo-album Mantaray.
In 2022 hield Siouxsie toezicht op de tracklisting van All Souls, een compilatie van 10 nummers van de band voor een "herfstviering", waaronder Spellbound (gebruikt om Stranger Things - seizoen 4) te beëindigen, Fireworks, Peek-a-Boo, plus albumtracks en rariteiten. Het werd uitgebracht op zwart vinyl en ook op oranje vinyl.[14]
In 2023, kondigde ze een geremasterde heruitgave van Mantaray aan ter gelegenheid van haar 65e verjaardag. Mantaray werd in juli 2023 opnieuw uitgebracht op vinyl en cd.[15] In oktober wordt The Rapture ter gelegenheid van Nationale Albumdag opnieuw uitgebracht op doorschijnend turquoise dubbelvinyl.
In 2024 werd een dubbele vinyleditie van het livealbum Nocturne uit 1983 uitgebracht.[16]
In oktober 2024 werd Through the Looking Glass opnieuw uitgebracht op kristalhelder vinyl met nieuw artwork met een spiegeleffecthoes, via online retailers.[17]
Artiesten die de liedjes van Siouxsie hebben gecoverd
↑Playlist – Peter Hook’s “Field recordings. Q magazine (23 de abril de 2013). Gearchiveerd op 7 november 2017. Geraadpleegd op 10 de enero de 2017. “Siouxsie and the Banshees were one of our big influences [...] The Banshees first LP was one of my favourite ever records, the way the guitarist and the drummer played was a really unusual way of playing”
↑Mark Paytress. "Siouxsie and the Banshees the Authorized Biography". Sanctuary publishing. 2003. "Siouxsie and the Banshees and Wire were the two bands I really admired. They meant something." He also pinpointed what the 1979 Join Hands tour brought him musically. "On stage that first night with the Banshees, I was blown away by how powerful I felt playing that kind of music. It was so different to what we were doing with the Cure. Before that, I'd wanted us to be like the Buzzcocks or Elvis Costello, the punk Beatles. Being a Banshee really changed my attitude to what I was doing.
↑U2 Jukebox. U2wanderer.org. Geraadpleegd op 1 de noviembre de 2010.
↑Horner, Al, Johnny Marr On Working With Noel Gallagher, Scottish Independence And More – Twitter Q&A. NME (19 de septiembre de 2014). Geraadpleegd op 2 de noviembre de 2016. Mitchell, Pete. "Spellbound : the story of John McGeoch" BBC2. February 2008. Retrieved 1 November 2010. About McGeoch's contribution to the single "Spellbound", Johnny Marr stated: "It's so clever. He's got this really good picky thing going on which is very un-rock'n'roll and this actual tune he's playing is really quite mysterious". Radio 2's Pete Mitchell talks to Howard Devoto, Siouxsie Sioux and Johnny Marr among others, as he shines a light on the life of this unsung guitar hero.
↑Radiohead Official Biography – Capitol Canada. MuchMcapitolmusic.ca. Gearchiveerd op 29 de junio de 2006. Geraadpleegd op 10 de febrero de 2012. “Colin Greenwood remembers: "The first single we're releasing is actually the longest song on the record. ("There There"). It was all recorded live in Oxford. We all got excited at the end because Nigel was trying to get Jonny to play like John McGeoch in Siouxsie and the Banshees. All the old farts in the band were in seventh heaven.” <nr />Jeff, Klingman, 10 Bullet Points from the Thom Yorke Interview on WTF with Marc Maron. Thelmagazine.com (22 de julio de 2013). Gearchiveerd op 14 de octubre de 2013. Geraadpleegd op 2 de septiembre de 2013. “The band that really changed my life was R.E.M. and Siouxsie and the Banshees...". "My favourite show I ever saw then was Siouxsie and she was absolutely amazing. ... She's totally in command of the whole audience.”
↑Appleford, Steve, Checking In With . . . PJ Harvey In a New York State of Mind. Los Angeles Times (29 de octubre de 2000). Geraadpleegd op 10 de mayo de 2016. “Q: Was there any figure who connected with you when you were just a listener? A: It's hard to beat Siouxsie Sioux, in terms of live performance. She is so exciting to watch, so full of energy and human raw quality.” "7th January 2000 PJ selects her Top 10 Albums of 1999". Pj Harvey.net. Fecha: 7th January 2000 - PJ selects her Top 10 Albums of 1999. LP of The Creatures(aka Siouxsie) Anima Animus]
