|
Sint Antoniesluis (straat)
Sint Antoniesluis is een straat in Amsterdam-Centrum.[1] GeschiedenisAlhoewel de straat er als kade al eeuwen ligt kreeg ze pas op 21 januari 1976 per raadsbesluit haar naam. De straat is vernoemd naar de Sint Anthoniesdijk al lag die aan de overzijde van de in 1976 benoemde kade van de watergang Zwanenburgwal. De kade met de hoek van de Snoekjesgracht is al duidelijk (naamloos) te zien op de kaart van Pieter Bast uit circa 1599. Op diezelfde kaart zijn te zien de Sint Antoniessluishoogwaterkering (sluis 211 in Amsterdam) en Sint Anthoniesluis (brug 287 over de sluis) dan uitgevoerd als ophaalbrug. De straat ligt langs de kolk van genoemde sluis. Van de oude bebouwing uit vroeger tijd is vrijwel niets meer terug te vinden, bijna alles is al een keer gesloopt en herbouwd. Vanaf de jaren vijftig tot de jaren zeventig van de 20e eeuw had de gemeente Amsterdam grootse plannen voor deze buurt. De combinatie Jodenbreestraat en Sint Antoniebreestraat zou omgebouwd worden tot een brede rij- en snelweg tussen Amsterdam-Centrum en -Oost. Bovendien werd er gebouwd aan de Metro van Amsterdam. Die brede weg kwam er uiteindelijk niet, maar is vermoedelijk wel de reden dat dit stukje kade behorend tot de Zwanenburgkade een nieuwe naam kreeg. De grens tussen die kade en de Sint Antoniesluis ligt namelijk op de brug, die het verkeer in de snelweg moest dragen. De Sint Antoniesluis is voetgangersgebied. GebouwenDe huisnummers lopen op van 2 tot en met 39, de straat mist echter huisnummer 1 en de nummer 3 tot en met 6. Alle gebouwen met deze adressen vormen een haast sluitende gevelwand. De nummers zijn verdeeld over de gebouwen:
Die laatste twee blokken zijn het resultaat van een compromis tussen het oude standpunt (openbreken voor wegen tegenover handhaven nauwe straat, er was al genoeg afgebroken).[2] Het stedenbouwkundig plan kwam van Theo Bosch en Aldo van Eyck, de bijbehorende woningen waarschijnlijk ook. LazaruspoortDirect aansluitend aan de zijgevel van 20-24 staat de Lazarus- of wel Leprozenpoort. De 17e-eeuwse Leprozenpoort, oorspronkelijk ingangspoort van het Leprozenhuis aan de Lazarussteeg,[3] werd rond 1976 na restaurantie geplaatst aan de Sint Antoniesluis, gelijktijdig met de restauratie van Huis De Pinto.[4] De poort komt uit de werkplaats van Hendrick de Keyser en is mogelijk van de hand van zijn Engelse zwager Nicholas Stone. In het hoge fronton van de poort, afgesloten door het wapen van Amsterdam met de keizerskroon, staan twee nissen met in elke nis een reliëf, een melaatse man en vrouw. Het zijn replica's van de zwaar beschadigde originelen.[4] Afbeeldingen
Bronnen, noten en/of referenties
  ·  ·  
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_2-1.jpg)
.jpg)
