|
Puimsteen Puimsteen of puim (veelvoorkomend Duits leenwoord: bims) is een vulkanisch gesteente dat gekenmerkt wordt door een grote porositeit. Door de grote hoeveelheid kleine holtes in het gesteente is het zeer licht en kunnen vele variëteiten van puimsteen op water blijven drijven. Daardoor kan puimsteen als het door zeestromingen wordt meegenomen ver van de plaats van ontstaan terechtkomen. OntstaanPuimsteen ontstaat wanneer bij een vulkanische uitbarsting de vloeibare lava, die een grote hoeveelheid gassen bevat, zodanig snel afkoelt dat de gasbelletjes de tijd niet krijgen te ontsnappen en in het gesteente vast komen te zitten. De samenstelling van puimsteen is felsisch (dat wil zeggen dat het veel silica bevat). De mafische variant van puimsteen wordt scoria genoemd. GebruikPuimsteen werd al in de Oudheid gebruikt als constructiemateriaal. Gemalen puimsteen wordt als ingrediënt gebruikt voor bepaalde betonsoorten. Door de in de poriën opgesloten lucht is het een uitstekende isolator. Het werd in combinatie met bijvoorbeeld portlandcement ook in drijfsteen gebruikt. Puimsteen ofwel bims wordt ook veel gebruikt in de grond-, weg- en waterbouw als licht ophoogmateriaal voor bijvoorbeeld de aanleg van wegen, aanvulling van (riool)sleuven en opvulling van kruipruimten. Vooral in het westen van Nederland, waar de slappe veenbodem voor een slechte ondergrond zorgt, vindt de lichte steensoort toepassing. Puimsteen werd ooit gebruikt als middel om zich te scheren. Het was een schuurmiddel bij het afwerken van hout, en in de jaren 1970 een hulpmiddel om spijkerbroeken een vale kleur te geven. Een andere toepassing is bij het verwijderen van eelt. In de glastuinbouw komt het voor als substraat voor planten. SoortenEr zijn verschillende soorten puimsteen, afhankelijk van waar het gevonden wordt:
Vochtige dichtheid:
Zie ookBron
|
