Parkinsonisme
De wetenschap gebruikt het begrip parkinsonisme meestal als verzamelnaam voor een specifiek ziektebeeld. Het gaat daarbij om bewegingsarmoede in combinatie met balansstoornissen en/of tremoren en/of stijfheid.[1][2][3] De ziekte van Parkinson is de meest voorkomende veroorzaker van die verschijnselen, maar er zijn ook andere veroorzakers, die men aanduidt als atypische parkinsonismen, als verzamelnaam voor een aantal verschillende ziekten. Atypische parkinsonismen worden in het dagelijks gebruik ook wel kortweg aangeduid als parkinsonismen. Zo spreekt de Parkinson Vereniging meestal over parkinson én parkinsonismen, naast elkaar, waarbij met parkinson de ziekte van Parkinson bedoeld wordt en met parkinsonismen de atypische vormen.[4] VerschilBij de ziekte van Parkinson zijn de dopamine-producerende cellen in de substantia nigra in aantal verminderd, terwijl atypische parkinsonismen gekenmerkt wordt door beschadiging van cellen in het striatum die op dopamine reageren. Een patiënt met de ziekte van Parkinson reageert goed op een behandeling met levodopa. Andere vormen van parkinsonisme reageren zwakker of niet. Oorzaken
De volgende syndromen gaan eveneens gepaard met Parkinson verschijnselen
VerschijnselenDe verschijnselen zijn die van de ziekte van Parkinson, zoals tremor, rigiditeit hypokinesie en houdingsafwijkingen, die echter niet of minder reageren op levodopa. Daarnaast heeft ieder parkinsonisme zijn eigen "plus":
Voetnoten
Zie ookExterne linkZie de categorie Parkinsonism van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|