Outplacement

Outplacement of ontslagbegeleiding^[1] slaat op begeleidende diensten om ontslagen of met ontslag bedreigde werknemers te helpen bij het vinden van een nieuwe betrekking of bij het opstarten van een activiteit als zelfstandige.

Een outplacementprogramma voorziet enkele vaste onderwerpen:

• opvang en psychologische ondersteuning
• opmaken van een professionele balans: zoeken naar competenties
• verkennen van de arbeidsmarkt
• leren van specifieke technieken om te solliciteren
• een blijvende ondersteuning tijdens het zoeken naar werk
• advies bij het onderhandelen van een nieuw contract
• opvolging bij aanvang op een nieuwe werkplek.

In België wordt outplacement geregeld door de cao nr. 51 van 10 februari 1992.

De recentere cao 82, in juli 2007 gewijzigd in cao 82bis, regelt het verplicht outplacement voor oudere werknemers. Een werknemer uit de privésector die minstens 45 jaar oud is als zijn arbeidsovereenkomst door ontslag beëindigd wordt, heeft recht op een outplacementbegeleiding. Dit recht vervalt echter indien:

• de persoon in kwestie geen jaar ononderbroken dienstanciënniteit heeft
• het een ontslag om dringende reden betreft
• indien de persoon op brugpensioen gaat (pas op voor uitzonderingen)
• indien de persoon recht heeft op een rustpensioen

Werkgevers die werknemers weerhouden van dit recht, dienen een vergoeding te storten in het "Fonds voor outplacement". Werknemers die geen gebruik maken van dit recht kunnen via de werkloosheidsverzekering gesanctioneerd worden. De herstelwet van 27 maart 2009 voorziet dat bij collectief ontslag alle getroffen werknemers, ongeacht hun leeftijd of anciënniteit, een aanbod outplacement moeten krijgen. De begeleiding wordt verstrekt binnen de structuur van een tewerkstellingscel, die de werkgever verplicht is op te richten bij aankondiging van collectief ontslag.^[2] Het outplacementkantoor biedt een werkplek en de nodige documentatie en werkmiddelen.

• Loopbaanbegeleiding
• Re-integratie
• Sollicitatieverlof