|
Max Reneman
Max Feiko Reneman (Groningen, 20 oktober 1923 – bij Cinisi, Palermo, 23 december 1978) was een Nederlandse tandarts en kunstenaar.[1] Leven en werkReneman mocht van zijn vader - die een groothandel in tandtechnische apparatuur had[2] - alleen kunstenaar worden als hij ook een 'echt vak' leerde.[3] Hij studeerde tandheelkunde, was tandarts in Groningen en wetenschappelijk medewerker bij de vakgroep tandheelkunde aan de Universiteit Utrecht. In 1960 werd Reneman voorzitter van kunstenaarsvereniging De Keerkring, die jaarlijks in het Stedelijk Museum exposeerde. Hij raakte betrokken bij alternatieve kunstuitingen in de jaren 60 en 70. Hij richtte in 1970/1971 met onder anderen Robert Jasper Grootveld en Theo Kley het Deskundologisch Laboratorium op. Voor Grootveld maakte hij ook een kunstgebit.[4] Reneman was van huis uit katholiek en kreeg meerdere opdrachten ter verfraaiing van kerken, waarvoor hij onder meer wandreliëfs maakte. In zijn werk is de vogel een terugkerend thema, zij het vaak in een abstracte vorm. Een voorbeeld hiervan is het werk Communicatie, dat werd geplaatst op het dak van een telefooncentrale in de stad Groningen.[5] Reneman kwam op 55-jarige leeftijd om het leven bij een vliegtuigongeluk voor de kust van de noordelijke provincie Palermo, Sicilië.[6][7] Hij werd begraven op de Amsterdamse begraafplaats Zorgvlied. Zijn neef, de journalist Max Westerman (1958), is naar hem genoemd.[3] Werken (selectie)
Fotogalerij
Zie ook Zie de categorie Max Reneman van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Bronnen, noten en/of referenties
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
_van_Max_Reneman_-_01.jpg)
