Li Cheng

Li Cheng (李成; 919–967) was een Chinees kunstschilder die actief was tijdens de periode van de Vijf Dynastieën en Tien Koninkrijken en de vroege Song-dynastie. Zijn omgangsnaam was Xianxi (咸熙).

Li Cheng werd in 919 geboren in Qingzhou, in het huidige Weifang in de provincie Shandong. Hij was een nazaat van de keizerlijke familie Li van de Tang-dynastie, die in 907 haar macht verloor. Hij werd bekend om zijn shan shui-landschapsschilderingen van de regio van Shandong. Samen met Fan Kuan (ca. 960–1030), Guan Tong (ca. 906–960) en Guo Xi (ca. 1020–ca. 1090) behoorde Li tot de meest toonaangevende landschapsschilders in de noordelijke landschapsstijl.

In zijn eerste periode schilderde Li Cheng voornamelijk in de stijl van zijn tijdgenoten Jing Hao (ca. 870–925) en Guan Tong. Later ontwikkelde hij een eigen stijl van atmosferische, weidse landschappen. Li voerde het terrein op zijn landschappen doorgaans uit in sterk verdunde inktwassingen, waardoor hij bekend kwam te staan als iemand die "inkt koestert als goud" (惜墨如金). De dunne inktfilm creëren een mistige atmosfeer, waarbij de in krachtige penseelstreken uitgevoerde bergcontouren scherp afsteken. Op de voorgrond schilderde Li gewoonlijk enkele verweerde, altijdgroene planten of bomen.

De stijl en techniek van Li Cheng had een significante invloed op Guo Xi en latere meesters als Xu Daoning (ca. 970–1052) en Dai Jin (1388–1462).

Zie de categorie Li Cheng van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.