Joseph de Riquet de Caraman Chimay (1808-1886)Joseph Philippe François de Riquet de Caraman Chimay, 17e prins van Chimay, prins de Caraman (Parijs, 20 augustus 1808 - Londen, 12 maart 1886) was een Belgisch politicus, diplomaat en burgemeester. Hij behoorde tot de prinselijke tak van de familie De Riquet de Caraman. LevensloopHij was een zoon van de kamerheer van Willem I der Nederlanden, François-Joseph de Riquet en van Thérésia Cabarrus. Hij trouwde in Parijs in 1830 met Marie-Louise de Pellapra. Hij was buitengewoon gezant en gevolmachtigd minister in Den Haag (1839-1841), in Frankfurt (1842-1843) en Rome (1846-1847). Daartussen was hij in 1841-1842 gouverneur van de provincie Luxemburg. In 1843 werd hij verkozen tot katholiek volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Thuin en vervulde dit mandaat tot in 1856. In Chimay was hij gemeenteraadslid (vanaf 1846), schepen (1848-1849) en burgemeester (1849-1866 en 1872-1876). Hij bekleedde bestuursfuncties in spoorwegmaatschappijen en koolmijnen, onder meer:
Ook zijn zoon Marie Joseph de Riquet de Caraman ging in de politiek. Hij werd gouverneur van de provincie Henegouwen, volksvertegenwoordiger en minister van Buitenlandse Zaken. Zijn kleinzoon Joseph III de Riquet de Caraman Chimay werd volksvertegenwoordiger. Literatuur
Zie ookExterne link
|