Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Jean-Marc Nollet

Jean-Marc Nollet
Jean-Marc Nollet
Geboortedatum 7 januari 1970
Geboorteplaats Moeskroen
Regio Vlag Franse Gemeenschap Franse Gemeenschap
Vlag Wallonië Wallonië
Land Vlag van België België
Partij Ecolo
Viceminister-president en Franse Gemeenschapsminister van Ambtenarenzaken, Wetenschappelijk Onderzoek en Kinderopvangcentra
Aangetreden 16 juli 2009
Einde termijn 22 juli 2014
Regering Demotte II
Voorganger Michel Daerden (als minister van Ambtenarenzaken)
Marie-Dominique Simonet (als minister van Wetenschappelijk Onderzoek)
Opvolger André Flahaut (als minister van Ambtenarenzaken)
Jean-Claude Marcourt (als minister van Wetenschappelijk Onderzoek)
Joëlle Milquet (als minister van Kinderdagverblijven)
Viceminister-president en Waals Minister van Duurzame Ontwikkeling en Ambtenarenzaken
Aangetreden 15 juli 2009
Einde termijn 22 juli 2014
Regering Demotte II
Voorganger Philippe Courard (als minister van Ambtenarenzaken)
Opvolger Christophe Lacroix (als minister van Ambtenarenzaken)
Functies
1999–2004 Franse Gemeenschapsminister van Kinderen, belast met Basisonderwijs, Opvang en Toevertrouwde Taken van het Geboorte- en Kinderbureau
2018–2024 Voorzitter Ecolo
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   België
Politiek

Jean-Marc Nollet (Moeskroen, 7 januari 1970) is een Belgische politicus voor Ecolo.

Levensloop

Nollet werd in 1992 licentiaat in de politieke wetenschappen aan de Université Catholique de Louvain. Tijdens zijn studies was hij van 1990 tot 1991 voorzitter van de Federatie van Franstalige Studenten (FEF).

Hij werd politiek actief voor de partij Ecolo en was van 1994 tot 1999 politiek secretaris van de Ecolo-fractie in het Parlement van de Franse Gemeenschap. Vervolgens was hij van 1999 tot 2004 minister voor Kinderwelzijn, Basisonderwijs, Opvang en Opdrachten toegewezen aan de ONE (Office de la naissance et de l'enfance) in de Franse Gemeenschapsregering. Jean-Marc Nollet was pas 29 jaar oud toen hij in 1999 Frans gemeenschapsminister werd, en was daarmee een van jongste Belgische ministers. In 2003 lanceerde hij het eerste Plan Cicogne, dat de ambitie had om tegen 2010 10.000 extra plaatsen in de Franstalige kinderopvang te creëren.

Bij de federale verkiezingen van 2003 werd Nollet voor de kieskring Henegouwen verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers. Hij legde de eed af, maar werd voor de duur van zijn ministerschap vervangen door Gérard Gobert. Na het einde van zijn ministerschap in de zomer van 2004 ging hij in de Kamer zetelen. Hij werd herkozen bij de verkiezingen van 2007 en was daarna tot 2009 fractieleider van de Ecolo/Groen!-fractie. In juli 2009 verliet hij de Kamer en werd hij viceminister-president en minister van Duurzame Ontwikkeling en Ambtenarenzaken in de Waalse Regering en viceminister-president en minister Ambtenarenzaken, Wetenschappelijk Onderzoek en Kinderopvangcentra in de Franse Gemeenschapsregering.[1][2] Als Waals minister werkte hij onder meer een klimaatplan en een strategie voor duurzame ontwikkeling uit, alsook voerde hij een hervorming van het elektriciteitstarief door. Hij bleef minister tot in juli 2014.

Bij de verkiezingen van mei 2014 werd Nollet opnieuw verkozen in de Kamer. Hij werd er ondervoorzitter van de bijzondere commissie voor klimaat en duurzame ontwikkeling en was van 2014 tot 2018 eveneens fractieleider voor Ecolo-Groen, een functie die hij afwisselend vervulde met Kristof Calvo. In november 2018 werd hij naast Zakia Khattabi co-voorzitter van Ecolo, in opvolging van Patrick Dupriez.[3] Bij de verkiezingen van mei 2019 werd Nollet herkozen in de Kamer.

In augustus 2019 stelde hij zich opnieuw kandidaat als voorzitter van Ecolo, ditmaal in duo met Rajae Maouane.[4] Als enige kandidaten werden Nollet en Maouane op 15 september 2019 met 92 procent van de stemmen verkozen tot partijvoorzitters.[5] Vervolgens nam hij ontslag als Kamerlid.

Bij de federale verkiezingen van juni 2024 werd Nollet opnieuw lijsttrekker voor Ecolo in de kieskring Henegouwen. De partij leed echter een zware nederlaag en verdween in Henegouwen onder de kiesdrempel, waardoor hij niet werd verkozen.[6] Daags nadien namen Nollet en Rajae Maouane ontslag als co-voorzitters van Ecolo. Ook besloot hij om de actieve politiek te verlaten.[7] Op 13 juli 2024 werden Samuel Cogolati en Marie Lecocq verkozen als hun opvolgers.[8]

Ook werd hij in 2007 lid van het Comité voor Strategische Ontwikkeling voor de regio van Charleroi en Zuid-Henegouwen.

Ereteken

Privé

Hij is de partner van Marie-Hélène Ska, algemeen secretaris van het ACV[10].

Minister van de Franse Gemeenschap
1999–2004
2009–2014
Kembali kehalaman sebelumnya


Index: pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve 
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9