Boudewijn van der Lore

Boudewijn van der Lore (ook wel Boudewijn vander Luere) (geboren: Gent, 14de eeuw) was een middeleeuws dichter, die leefde ten tijde van Filips van Artevelde^[1][2].

• Achte personen wenschen, ca. 1410 (handschrift)^[3]
• Dits Tijtverlies
• De maghet van Ghend, ca. 1380 (handschrift)^[4]

In der coninghe tide van Babilonie

Plagghen drome ende visioene
Te hetene onder t folc waerachtech
Nu sijn die ede soe loghenachtech
Dat men op die waerheit luttel ghist
Aldus telt men droem voer mist
Maer mijn here sente Daneel
Conste van drome spreken wel
Ende spellen waren si licht of swaer
Ende alsoe by t seide vant men t waer
Ende diesghelike hebbic vonden
Minen droem dien ic rermonden
Wille Goden t eren van den trone
Mi dachte na den visioene

Want het dachte mi herde scone

— De maghet van Ghend^[5]

• A.J. van der Aa, Biographisch woordenboek der Nederlanden. Deel 11 (1865)
• F. Jos. van den Branden en J.G. Frederiks, Biographisch woordenboek der Noord- en Zuidnederlandsche letterkunde (1888-1891)
• K. ter Laan, Letterkundig woordenboek voor Noord en Zuid (1952)
• G.J. van Bork en P.J. Verkruijsse, De Nederlandse en Vlaamse auteurs (1985)
• Oudvlaemsche gedichten der 12e, 13e en 14e eeuwen, Volume 1, door Philip Marie Blommaert, Jacob van Maerlant, Boudewyn van der Lore, Jan De Weert^[6]

straat op de kaart