La Almozulino de la "Pont des Arts". (Die Bettlerin vom Pont des Arts.) Novelo. Tradukis K. Brüggemann. - Dresden: Ader, 1923. 114 paĝoj. (Universala Biblioteko 4.)
Fantaziaĵoj en la Kelo de la Bremen'a urbodomo (Phantasien im Bremer Rathskeller.), tradukis G. Hillebrecht. - Elberfeld: Verda Stelo, [s.j.]. 52 paĝoj.
La Karavano (Die Karawane), tradukis J. W. Eggleton. - Londono: Brita Esperantista Asocio. 1-a eldono 1910, 106 paĝoj. 2-a eldono 1921, 98 paĝoj.
La Longnazulo (Zwerg Nase), tradukis Reinhard Haupenthal. - Saarbrücken, 1980.
Matenkanto de Kavaleriano (Reiters Morgengesang), tradukis L. E. Meier. En: Wilhelm Fricke: Universala Legolibro, Berlin 1922, paĝo 10.
Recenzoj
Pri La Kantistino
„ Kiu ŝatas beletan nelacigan legaĵon tre multe ĝuos tiun lerte tra dukitan noveleton. Laŭkutime la eldonisto tre multe prizorgis la eksteron de la verketo. ”
„ La legado de tiu ĉi broŝuro estas refreŝiga kiel turka bano. Gustoplene kaj admirinde tradukita de S-ro G. Hillebrecht, tiu ĉi traduko el Hauff meritas preni lekon flanke de La Karavano,” el la sama aŭtoro. La lingvaĵo estas bone en akordo kun la spirito de la rakonto : facila, viva, gajega. Facile oni povus imagi, ke oni mem sonĝis pri la okazintaĵoj en tiu vinkelo en Bremen. Tie la vin-spiritoj en tiu aŭtuna nokto kunvenis por karnavalo. Ĉirkaŭ la tablo
sidante, gaje trinkante Rejnlandan vinon, kaj memorigante unu al alia pri la pasintaj tagoj de sia gloro, tiuj vin-spiritoj aperis al iu doktoro de filozofio, kiu kuraĝis sin ŝlosigi en la urbdoma kelo. Atiskultu, kion diras la bela maljuna vin-spirito, Sinjorino Rozo, malŝatante la nunan dekadencon: ..” la belaj Bremenaninoj trinkis Rejnvinon aŭ vinon de nia najbaro Moselo kaj estis ĉie famkonataj pro siaj ruĝaj vangoj kaj lipoj, pro siaj belegaj, brilaj okuloj; nuntempe ili trinkas ĉiuspecan, mizeran aĵon, ekzemple teon, k.t.p., pri kiu estas dirite, ke ĝi kreskas malproksime de ĉi tie ĉe la ĥinoj.... Rejnvinon, veran Rejnvinon ili en la nuna tempo ne povas bone digesti.”... Dankon, Sinjorino Rozo ; tio estas iom rozkolora. Ĉu estas vere, ke en via epoko oni estis iomete familiara kun la variolo kaj aliaj pestoj? — Sur p. 49 “'senkonscience” erare aperas anstataŭ ““semkonscie” — la sola graveta eraro en la libro. ”
