Ludoviko la 1-a (Hispanio)

Ludoviko la 1-a
Persona informo
Naskiĝo	25-an de aŭgusto 1707 (1707-08-25) en Madrido
Morto	31-an de aŭgusto 1724 (1724-08-31) (17-jaraĝa) en Madrido
Mortis pro	Naturaj kialoj vd
Mortis per	Variolo vd
Tombo	reĝa kripto de El Escorial Convent of San Gil (en) vd
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	hispana vd
Ŝtataneco	Hispanio vd
Familio
Dinastio	Burbonoj de Hispanio vd
Patro	Filipo la 5-a vd
Patrino	Maria Luiza de Savojo vd
Gefratoj	Fernando la 6-a, Filipo Petro Gabrielo, infanto de Hispanio, Filipo Ludoviko de Hispanio kaj Karlo la 3-a vd
Edz(in)o	Louise Élisabeth d'Orléans (en) (1722–) vd
Parencoj	Karlo la 3-a (patra duonfrato) Mariana Viktoria de Hispanio (patra duonfratino) Filipo de Parmo (patra duonfrato) Maria Teresa Rafaela de Hispanio (patra duonfratino) Ludoviko de Burbono kaj Farnese (patra duonfrato) Maria Antonia Ferdinanda de Hispanio (patra duonfratino) Francisko de Burbono kaj Farnese (patra duonfrato) vd
Profesio
Okupo	politikisto vd
Postenoj Postenoj Reĝo de Hispanio (1724–1724) ŝtatestro de Hispanio (1724–1724) Princo de Asturio (1709–1724) ordenestro de la Ordeno de Santiago vd
Honorigoj Honorigoj  Kavaliro de la Ordeno de la Sankta Spirito  Kavaliro de la Ordeno de Sankta Miĥaelo  Kavaliro de la Ordeno de la Ora Ŝaffelo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Ludoviko la 1-a de Burbono (Madrido, 25-a de aŭgusto de 1707 – Madrido; 31-a de aŭgusto de 1724), estis reĝo de Hispanio. Lia reĝado de 229 tagoj estas la plej mallonga de la hispana historio (sen enkalkuli la regadon de Filipo la Bela). Li estis la plej aĝa filo de Filipo la 5-a kaj Maria Luiza de Savojo.

La 7-a de aprilo de 1709 li ricevis ĵuron kiel princo de Asturio en la kortego kunsida en la monaĥejo de Sankta Hieronimo de Madrido, kaj la 10-a de januaro de 1724 la reĝo Filipo la 5-a subskribis dekreton per kiu li abdikis en sia filo Luis (Ludoviko).^[1] La princo ricevis la dokumentojn la 15an, kaj estis publikitaj la venontan tagon.

Ludoviko estis edzo de la franca princino Luiza Isabel de Orleans, filino de Filipo de Orléans, ekde 1722. Kiam ili geedziĝis, li estis 15-jaraĝa kaj ŝi 12-jaraĝa. La reĝino Isabel estis malakceptita de la kortego pro nenormala konduto, sed kiam lia edzo malsaniĝis je variolo en aŭgusto samjare, ŝi zorge vartis lin, ekspone al kontaĝo, kio fakte okazis sed feliĉe ŝi ne mortiĝis pro tio. Sej monatojn post la akcepto de la krono la monarko mortiĝis je variolo en Madrido la 31-an de aŭgusto de 1724, nur apenaŭ 17-jaraĝa.

Tiu tim rapida reĝado estis tute negrava pro sia mallongo kaj ĉar, reale, oni regis ne tiom el Madrido (reĝa kortego de Ludoviko), kiom el la Reĝa Palaco de La Farmo (en la loko segovia de Sankta Ildefonso), nome la alia kortego paralela kie reĝis ankoraŭ Filipo la 5-a kaj lia edzino Isabel de Farnesio, dum Ludoviko okupiĝis nur pri festoj kun siaj amikoj. Lia patro revenis al la trono post lia morto kaj la vidva reĝino Luisa Isabel estis resendita al Francio. Ili ne havis idaron.

• Biografio de Ludoviko la 1-a ĉe la Biblioteko M. Cervantes