Giovanni D'Anzi (naskiĝis la 1-an de januaro 1906 en Milano, mortis la 15-an de aprilo 1974 en Santa Margherita Ligure) estis itala kantisto kaj muzikisto.[1]
Li estis la unua stelo de la milana leĝera muziko kiu iĝis fama en granda parto de Eŭropo.[2]
Biografio
Giovanni D'Anzi naskiĝis en Milano en 1906 de apuliaj gepatroj: la patro Antonio alvenis en Milano el Apulio, laborante kiel inspektisto de Birra Italia kaj poste kiel posedanto de restoracio. Lia fratino Maria studis pianon kun blinda pianisto, majstro Rusconi, kiu estis la unua kiu rimarkis la kapablon de Giovanni.[3]
En la sesdekaj jaroj Giovanni D'Anzi retiriĝis de la muzika agado. Moviĝante al Ligurio en Santa Margherita Ligure, li dediĉis sin al pentrado.
Kantoj verkitaj de Giovanni D'Anzi
Kunlabore kun Alfredo Bracchi li verkis la sekvajn kantojn
- 1932 - Rumba paesana (itala lingvo)
- 1932 - Nustalgia de Milan (milana dialekto)
- 1934 - Cinemà, frenetica passion (itala lingvo)
- 1935 - Oh, mia bela Madunina (milana dialekto)
- 1937 - Bambina innamorata (itala lingvo)
- 1939 - Lassa pür ch'el mund el disa (milana dialekto)
- 1939 - I Tusann de Milan (milana dialekto)
- 1939 - Quand sona i campann (milana dialekto)
- 1940 - Duard, fa no el baûscia (milana dialekto)
- 1941 - La Gagarella del Biffi Scala (milana dialekto)
- 1941 - El Tumiami de Lurètt (milana dialekto)
- 1941 - Mattinata fiorentina (itala lingvo)
- 1941 - Tu non mi lascerai (itala lingvo)
- 1941 - Voglio vivere così (teksto de Tito Manlio; itala lingvo)
- 1944 - Casetta mia (itala lingvo)
- 1948 - Malinconia d'amore (itala lingvo)
- 1955 - Per amôr del ciel (milana dialekto)
- 1969 - Sentiss ciamà papà (milana dialekto)
- 1969 - El Biscella (milana dialekto)
- 1977 - Quater pass in Galleria (milana dialekto)
Notoj
Eksteraj ligiloj
