Donŝjanga lingvo

Donŝjanga lingvo
Santa (Dongxiang)
lingvo • moderna lingvo
Shirongolic
Parolata en	Ĉinio: provincoj Gansuo, aparte la aŭtonoma prefektejo Linŝia Hui kaj Ŝinĝango, aparte Ŝinĝangote la aŭtonoma prefektejo Ili Kazaĥ
Parolantoj	250 000
Lingvistika klasifiko
altaja    mongola        ŝirongola lingvaro            donŝjanga
Lingva statuso	2 vundebla
Lingvaj kodoj
Lingvaj kodoj
ISO 639-2	sce
ISO 639-3	sce
Glottolog	dong1285
Angla nomo	Dongxiang
Franca nomo	dongxiang
v • d • r

La donŝjanga lingvo (东乡语), ankaŭ nomata Dongxiang, propralingve Santa aŭ Sarta, estas membro de la mongola lingvaro. Ĝin parolas la donŝjangoj (Dongxiang) en nordokcidenta Ĉinio.

La lingvo nek havas vokalharmonion nek distingojn de vokala longo.

Samkiel aliaj membroj de la mongola lingvaro, frazoj de la donŝjanga baze havas la vortordon subjekto-objekto-verbo. Tamen en la regiono Linxia, sub influo de la ĉinaj dialektoj parolataj fare de la najbaraj Hui, ankaŭ observiĝis frazoj de la tipo subjekto-verbo-objekto.

Multaj parolantoj de la lingvoj havas konon de la araba lingvo, kaj rezulte la araba alfabeto ofte uzatas por neoficiale skribi la lingvon.

Skriba normo per la latina alfabeto baze de simila normo por la tua lingvo estis rekomendita fine de la 20-a jarcento, sed ĝis nun tiu normo malmulte uzatas.

• "La donŝiangaj mongoloj kaj sia lingvo" (angle, en retejo de la^{[rompita ligilo]} Libera Universitato de Berlino)