Share to: share facebook share twitter share wa share telegram print page

 

Ave Maria

Por samtitolaj artikoloj vidu la paĝojn Ave Maria (Florido) kaj Projekto Ave Maria.

Leonardo da Vinci: Anĝela saluto, ĉirkaŭ 1472-1475

Ave Maria (latine por "Saluton, Maria") estas la plej populara preĝo al Sankta Maria en la Latina Eklezio. En Esperanto, oni nomas ĝin ankaŭ Saluton MariaAnĝela Saluto.

Jen la teksto uzata de okcidentaj kristanoj:

Saluton, Maria, gracoplena,
La Sinjoro estas kun vi.
Benata vi estas inter la virinoj,
kaj benata estas la frukto de via sino, Jesuo.
Sankta Maria, Dipatrino,
preĝu por ni pekuloj
nun kaj en la horo de nia morto.
Amen.[1]

En la latina lingvo:

Ave Maria in Heures de Charles d'Angoulême

Ave Maria, gratia plena,
Dominus tecum.
Benedicta tu in mulieribus,
et benedictus fructus ventris tui, Iesus.
Sancta Maria, Mater Dei,
ora pro nobis peccatoribus
nunc et in hora mortis nostrae.
Amen.

Tiu preĝo estas bazita sur la Biblio, la Evangelio laŭ Luko 1,28, en kiu la ĉefanĝelo Gabriel diras al Maria, "Saluton al vi la grace favorita, la Eternulo estas kun vi." (Tial la preĝo ankaŭ nomiĝas "la anĝela saluto".) Kaj poste, en Luko 1,42-43, Sankta Elizabeto diras al Maria: "Benata vi estas inter virinoj, kaj benata estas la frukto de via ventro. Kaj pro kio okazas al mi ĉi tio, ke la patrino de mia Sinjoro venas al mi?" (Tiu esprimo "la patrino de mia Sinjoro" samas al la "Dipatrino" de la preĝo).

La preĝo kreskis tra la jarcentoj de la simpla voko "Saluton, Maria" en la 5-a jarcento al la nuna formo de la 15-a jarcento. Ĝi estis popularigita per la rozario.

Muzikaj Aranĝoj

Multaj komponistoj bazis muzikan verkon sur ĉi tiu preĝo kaj komponis aranĝoj al ĝi. Unu el la plej famaj kombinas melodion de Charles Gounod kun preludo en C majoro (BWV 846) de Johann Sebastian Bach. La samtitola kanto de Franz Schubert, aliflanke, ne havas la tekston de la preĝo sed poemon de Walter Scott, en germana traduko de Adam Storck.

Bizanca rito

En la bizanca rito ekzistas simila preĝo, kiu komencas per la vortoj «Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε» (Dinaskintino Virgulino, ĝoju).

Referencoj

  1. Adoru, p. 20

Fontoj

  • IKUE kaj KELI: Adoru, Ekumena Diserva Libro. eldonita de IKUE kaj KELI, Eldonejo Ponto / Ponto-Verlag, 2001. 1472 p. ISBN 3-9803793-5-3

Vidu ankaŭ

Eksteraj ligiloj

Ĉi tiu artikolo estas verkita en Esperanto-Vikipedio kiel la unua el ĉiuj lingvoj en la tuta Vikipedia projekto.
Kembali kehalaman sebelumnya


Index: pl ar de en es fr it arz nl ja pt ceb sv uk vi war zh ru af ast az bg zh-min-nan bn be ca cs cy da et el eo eu fa gl ko hi hr id he ka la lv lt hu mk ms min no nn ce uz kk ro simple sk sl sr sh fi ta tt th tg azb tr ur zh-yue hy my ace als am an hyw ban bjn map-bms ba be-tarask bcl bpy bar bs br cv nv eml hif fo fy ga gd gu hak ha hsb io ig ilo ia ie os is jv kn ht ku ckb ky mrj lb lij li lmo mai mg ml zh-classical mr xmf mzn cdo mn nap new ne frr oc mhr or as pa pnb ps pms nds crh qu sa sah sco sq scn si sd szl su sw tl shn te bug vec vo wa wuu yi yo diq bat-smg zu lad kbd ang smn ab roa-rup frp arc gn av ay bh bi bo bxr cbk-zam co za dag ary se pdc dv dsb myv ext fur gv gag inh ki glk gan guw xal haw rw kbp pam csb kw km kv koi kg gom ks gcr lo lbe ltg lez nia ln jbo lg mt mi tw mwl mdf mnw nqo fj nah na nds-nl nrm nov om pi pag pap pfl pcd krc kaa ksh rm rue sm sat sc trv stq nso sn cu so srn kab roa-tara tet tpi to chr tum tk tyv udm ug vep fiu-vro vls wo xh zea ty ak bm ch ny ee ff got iu ik kl mad cr pih ami pwn pnt dz rmy rn sg st tn ss ti din chy ts kcg ve 
Prefix: a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9