Hella Haasse

Hélène Serafia Hasse, anavezetoc'h evel Hella Haasse (2 a viz C'hwevrer 1918 e Batavia (Indez Nederlandat ar Reter en amzer-se) - 29 a viz Gwengolo 2011 en Amsterdam, en Izelvroioù^[1]), a oa ur skrivagnerez nederlandek.

Tremen a reas Hella Haasse he bugaleaj en Indez Nederlandat ar Reter, un drevadenn eus an Izelvroioù (bremañ Indonezia).

Kalz eus he skridoù zo awenet gant ar vuhez eno. Savet he deus romantoù istorel ivez. Resevet he deus meur a briz lennegel, en o zouez ar priz P.C. Hooft (1983) hag Priz al lizhiri nederlandek (2004). E 1988 e voe roet dezhi un doktorelezh a enor gant Skol-veur Utrecht. Grande Dame van de literatuur a reer anezhi alies en Izelvroioù, da lavaret eo "itron vras al lennegezh". Bez' eo unan eus ar skrivagnerien nederlandek a vez lennet ar muiañ.

• Oeroeg (1948)
• Het woud der verwachting (1949)
• De verborgen bron (1950)
• De scharlaken stad (1952)
• De ingewijden (1957)
• Cider voor arme mensen (1960)
• Een nieuwer testament (1966)
• De tuinen van Bomarzo (1968)
• Huurders en onderhuurders (1971)
• De Meester van de Neerdaling (1973)
• Een gevaarlijke verhouding of Daal-en-Bergse brieven (1976)
• Mevrouw Bentinck (1978, 1982 ha 1990)
• Charlotte Sophie Bentinck (1978 ha 1996)
• De wegen der verbeelding (1983)
• Een vreemdelinge in Den Haag (1984)
• Berichten van het Blauwe Huis (1986)
• Schaduwbeeld of Het geheim van Appeltern (1989)
• Heren van de thee (1992)
• Een handvol achtergrond, 'Parang Sawat' (1993)
• Transit (1994)

1. ↑ Hella S. Haasse overleden