A
A (minuskuła: a) – pierwsza litera alfabetu łacińskiego i alfabetów na nim opartych, w tym alfabetu polskiego. Historia
Najstarszym przodkiem A była pierwsza litera alfabetu fenickiego – alef, wymawiany przy szerokim otwarciu jamy ustnej i niskim położeniu języka, a który wywodził się od hieroglifu przedstawiającego głowę wołu. W 1600 roku p.n.e. w piśmie fenickim stosowano formę liniową, która była podstawą dla niektórych późniejszych form zapisu pisma. Nazwa litery pochodzi od hebrajskiego lub arabskiego alefu. Do alfabetu łacińskiego przeszła poprzez alfabet grecki dzięki literze alfa poprzez Etrusków, którzy przynieśli zmodyfikowany zapis greki – alfabet etruski na półwysep Apeniński z którego w późniejszym okresie zaczerpnęli Rzymianie przy tworzeniu zapisu języka łacińskiego który jest używany do dnia dzisiejszego w wielu językach świata, w tym polskim. ZastosowanieLitera a jest umieszczona na pierwszym miejscu w alfabecie łacińskim i w każdym na nim opartym. Język polskiW języku polskim litera a oznacza samogłoskę otwartą centralną niezaokrągloną ([ä])[a] na przykład w słowie las ([läs]). Samogłoska prawie otwarta przednia niezaokrąglona pełni funkcję alofonu samogłoski [ä] między samogłoskami miękkimi np. w słowie jajko (['jæjkɔ]) lub niania (['ɲæɲæ]).
Jest pierwszą, najczęściej występującą literą w alfabecie polskim. W próbce 2. wydania Korpusu IPI PAN liczącej ponad 30 milionów segmentów (około 25 milionów słów ortograficznych) występowała w 8,91% wszystkich liter. Język angielskiWe współczesnej ortografii angielskiej, litera a oznacza sześć różnych samogłosek. Często oznacza samogłoskę prawie otwartą przednią niezaokrągloną ([æ]) np. w słowie cat (/kæt/), które oznacza kota. Odpowiada też samogłosce otwartej tylnej niezaokrąglonej ([ɑː]) np. w słowie father (/ˈfɑː.ðə(ɹ)/) które oznacza ojca. Występuje w dwuznaku ae który odpowiada samogłosce półprzymkniętej przedniej niezaokrąglonej ([e]) jak i w słowie play (/pleɪ/) które oznacza między innymi zabawę. W słowie hare (/hɛɚ/ lub /heɹ/ oraz /heə/) które oznacza zająca litera a jest czytana jako samogłoska półprzymknięta przednia niezaokrąglona (/e/) lub jako samogłoska półotwarta przednia niezaokrąglona (/ɛ/). W wymowie wielu Anglików samogłoska otwarta przednia niezaokrąglona ([a]) zastępuje samogłoskę prawie otwartą przednią niezaokrągloną ([æ]). Podwójne a nie występuje w angielskich słowach, jednak pojawia się w zapożyczeniach z języków obcych, np. w imieniu Aaron, które jest w Received Pronunciation wymawiane jako /ˈæɹ.ən/ lub /ˈɛə(ɹ).ən/. A jest trzecią najczęściej występującą literą w języku angielskim (po literach e i t). W jednym z badań, średnio 3,68% liter używanych w tekstach angielskich stanowi właśnie ona. W innych językachW pozostałych językach może być czytane między innymi jako:
Inne reprezentacjeLitera a jest również przedstawiana w postaci:
Grafemy i symbole oparte na A
Kodowanie
Podobne litery w innych językachZobacz teżUwagiPrzypisy
Kontrola autorytatywna (litera alfabetu łacińskiego): |