|
Ronde van Frankrijk 2010
De 97e editie van de Ronde van Frankrijk ging op 3 juli 2010 van start in de Nederlandse stad Rotterdam om, na een koersverloop met de klok mee door eerst de Alpen en daarna de Pyreneeën, op 25 juli 2010 te eindigen op de Avenue des Champs-Élysées in Parijs. De Ronde van Frankrijk maakte deel uit van de UCI Wereldranglijst. Al in de Alpen werd duidelijk dat de strijd om de eindzege zeer waarschijnlijk een tweestrijd zou worden tussen Alberto Contador en Andy Schleck. Schleck behaalde twee etappezeges en legde, net als een jaar eerder, beslag op de witte jongerentrui, maar kwam uiteindelijk 39 seconden tekort op Contador, die zo, na 2007 en 2009, op dat moment, vooralsnog, zijn derde Tourzege boekte. Mark Cavendish toonde zich in vijf massasprints de snelste, maar het puntenklassement werd gewonnen door Alessandro Petacchi. Anthony Charteau mocht als winnaar van het bergklassement in Parijs de bolletjestrui in ontvangst nemen. Op 6 februari 2012 werd Alberto Contador door het CAS voor twee jaar geschorst. Hierbij moest hij zijn Tourzege 2010 inleveren. Uiteindelijk is de Ronde van Frankrijk 2010 gewonnen door Andy Schleck. Parcours.jpg) Het parcours werd op 14 oktober 2009 bekendgemaakt. De ronde ging van start met een individuele tijdrit van negen kilometer door het centrum van Rotterdam, waarbij onder meer de Erasmusbrug werd aangedaan. Deze rit was door de organisatie als "proloog" aangeduid, hoewel ze niet aan de UCI-reglementeringen daarvoor voldoet. Het was voor het eerst sinds de Tourstart van 1996 in 's-Hertogenbosch dat de Ronde van Frankrijk in Nederland van start ging en de derde grote ronde op rij die in Nederland van start ging, na de Ronde van Spanje 2009 (Assen) en de Ronde van Italië 2010 (Amsterdam). Na de openingstijdrit worden nog drie etappes over Nederlands en Belgisch grondgebied verreden. In de derde etappe zijn enkele kasseistroken opgenomen. Daarna rijdt het peloton vanuit Noord-Frankrijk richting de Alpen, waar twee bergachtige etappes op het programma staan. Na enkele overgangsetappes worden in de derde en laatste week vier bergritten verreden in de Pyreneeën, honderd jaar na de eerste doorkomst door het gebergte. Er is slechts één lange tijdrit, die plaatsvindt op de voorlaatste dag. Net als in 2009 zijn er drie aankomsten bergop. Er zijn 23 beklimmingen van de 2e, 1e en buitencategorie. Het hoogste punt van de 97e Ronde van Frankrijk is de Col du Tourmalet, die in twee etappes beklommen wordt. De Tour heeft een totale afstand van bijna 3.600 kilometer. Startlijst Zie ook de complete startlijst.De wedstrijdorganisatie nodigde in totaal 22 ploegen uit. Een verdrag dat in 2008 tussen de Internationale Wielerunie (UCI) en de ASO/RCS was getekend, garandeerde alle achttien toenmalige UCI ProTour-ploegen een startplaats; na het verdwijnen van de teams Crédit Agricole en Team Gerolsteiner bleven daar anno 2010 nog zestien van over, waaronder ook Cofidis en Bbox Bouygues Télécom, twee ploegen die beide inmiddels hun ProTour-status hadden verloren. Ook alle nieuwe ProTour-ploegen; Garmin-Transitions, Katjoesja, Team RadioShack en Team Sky, kregen een uitnodiging. De twee overgebleven uitnodigingen gingen naar de professionele continentale teams BMC en Cervélo. 197[1] wielrenners uit 31 landen verschenen op 3 juli aan de start in Rotterdam. Deelnemende ploegen: Verloop De openingstijdrit in Rotterdam werd verreden onder regenachtige omstandigheden. Fabian Cancellara legde deze als snelste af in een tijd van exact 10 minuten en mocht zo als eerste de gele leiderstrui aantrekken. De eerste rit in lijn, met finish in Brussel, kende een hectische slotfase met veel valpartijen, waarna Alessandro Petacchi de snelste was van een sterk uitgedund peloton. De heuvelachtige tweede etappe werd eveneens gekenmerkt door valpartijen. Het peloton besloot daarop te wachten op achtergeraakte favorieten als Andy Schleck, Alberto Contador en Lance Armstrong. Sylvain Chavanel bleef als enige vooruit van een kopgroep en pakte de etappezege en de gele trui. De Noord-Franse kasseien zorgden in de derde etappe wel voor verschillen: Cancellara heroverde zijn leiderstrui en Thor Hushovd won de sprint van een zestal, onder wie Andy Schleck en Cadel Evans die zo tijdwinst op de concurrentie behaalden. Fränk Schleck, vooraf beschouwd als een van de favorieten, moest opgeven na een valpartij. De vierde etappe mondde uit in een massasprint, waarin Petacchi opnieuw de sterkste was. De zevende etappe voerde door het middengebergte van de Jura, maar tot een krachtmeting tussen de klassementsrenners kwam het niet. Sylvain Chavanel wist als aanvaller zijn tweede ritzege te behalen en heroverde ook de gele trui. Een dag later, in de achtste etappe, lieten de klassementsrenners echter wel van zich spreken. Andy Schleck reed op weg naar Avoriaz weg uit de groep met favorieten en kreeg alleen Samuel Sánchez met zich mee. Schleck klopte Sánchez in de sprint en won tien seconden op de andere klassementsrenners; Cadel Evans pakte het geel. Na een rustdag liet Schleck ook in de volgende etappe van zich horen: de Luxemburger reed op de Col de la Madeleine samen met Alberto Contador weg. In de slotkilometer sloten ze aan bij een groep van vier vroege vluchters. In de sprint was Sandy Casar vervolgens de snelste. Schleck nam de leiding in het klassement over van Evans, die veel tijd verloor. Tijdens de tiende etappe, die verreden werd op de Franse nationale feestdag, deed het peloton het rustig aan en kregen wederom de aanvallers de kans voor de zege te rijden. Van een groep van zes bleven er uiteindelijk twee over: Sérgio Paulinho versloeg Vasil Kiryjenka in de sprint. In elfde rit was Mark Cavendish de snelste in een massasprint; zijn ploeggenoot Mark Renshaw werd wegens het uitdelen van kopstoten tijdens het voorbereiden van Cavendish' sprint uit de wedstrijd gezet.  De twaalfde etappe kende een explosief einde. Contador wist enige tijdwinst te behalen op Schleck door samen met Joaquím Rodríguez weg te rijden van de concurrentie; Rodríguez toonde zich daarna de beste sprinter. Een dag later soleerde Aleksandr Vinokoerov, die een dag eerder nog in het zicht van de finish was bijgehaald door Contador en Rodríguez, naar de ritzege. Christophe Riblon schreef na een lange ontsnapping de eerste Pyreneeënrit op zijn naam. Schleck en Contador lieten elkaar niet wegrijden, waardoor Schleck zijn trui behield. Tijdens de vijftiende etappe verloor Schleck die trui wel. Op de beklimming van de Port de Balès kreeg hij materiaalpech. Contador viel verder aan en won 39 seconden op Schleck, waardoor hij met een verschil van 8 seconden de leiding in het algemeen klassement overnam. Contador verklaarde later dat hij de mechanische pech van Schleck niet gezien had. Thomas Voeckler, overblijver van een vroege ontsnapping, won deze etappe. De zestiende rit werd beschouwd als de koninginnenrit, maar de favorieten maakten het elkaar niet lastig. Pierrick Fédrigo bezorgde de Fransen hun zesde etappezege. In de laatste Pyreneeënetappe plaatste Schleck verscheidene aanvallen, maar hij kon Contador niet van zich afschudden; wel won hij de sprint op de Col du Tourmalet. De laatste kans voor Schleck om Contador van zijn troon te stoten was de negentiende etappe, een tijdrit over ruim 50 kilometer. In de tussentijden naderde de Luxemburger nog even virtueel het geel, maar uiteindelijk wist Contador zijn voorsprong juist uit te breiden; Fabian Cancellara wist na de proloog ook deze tijdrit te winnen. Mark Cavendish, die ook in etappe 18 de snelste was geweest, behaalde in de slotrit de Champs-Élysées in Parijs zijn vijfde etappezege. Astana eindigde bovenaan in het geldklassement.[2] De formatie van de geletruidrager Contador verdiende bijna een half miljoen (488.886 euro) aan prijzengeld en hield daarmee Saxo Bank (292.392 euro) en Rabobank achter zich. De Nederlandse ploeg nam 192.978 euro mee naar huis. Footon-Servetto-Fuji eindigde als 22ste en laatste in het geldklassement. De ploeg mocht slechts 13.492 euro bijschrijven. Dopingverdenking van winnaar ContadorOp 30 september 2010 maakte de UCI bekend dat Contador verdacht wordt van het gebruik van doping. Er zou clenbuterol zijn aangetroffen in diens urine. Er wordt nader onderzoek uitgevoerd en de wielrenner is voorlopig geschorst.[3] De Nederlandse biochemicus Douwe de Boer is door Contador gevraagd hem te verdedigen in deze zaak.[4] Op 5 oktober 2010 meldden de Duitse tv-zender ARD en de Franse krant L’Equipe, na informatie van een anonieme bron, dat er ook weekmakers gevonden zijn.[5] Dit zou erop duiden dat Contador een bloedtransfusie heeft ondergaan, wat verboden is volgens de voorschriften van de mondiale antidopingautoriteit WADA. Het gehalte weekmakers in zijn bloed zou acht maal zo hoog zijn als de toegestane hoeveelheid. Op 26 januari 2011 schorste de Spaanse wielerbond Contador voor een jaar.[6] Twee dagen later gaf hij in een persconferentie aan tegen de straf in beroep te gaan.[7] Etappe-overzichtKlassementsleiders na elke etappe
EindklassementenAlgemeen klassement
Puntenklassement
Bergklassement
Jongerenklassement
Ploegenklassement
Strijdlustigste renner
Noten
Externe links
 Zie de categorie Tour de France 2010 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
  ·  ·  · ·
records · meeste deelnames · ranglijst etappewinnaars · bekende beklimmingen · valpartijen · dopinggevallen · Grand Départ · Souvenir Henri Desgrange
1903 · 1904 · 1905 · 1906 · 1907 · 1908 · 1909 · 1910 · 1911 · 1912 · 1913 · 1914 · 1915 · 1916 · 1917 · 1918 · 1919 · 1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940 · 1941 · 1942 · 1943 · 1944 · 1945 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 · 2021 · 2022 · 2023 · 2024 · 2025 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
