Gare du Nord (Parijs)
Het Gare du Nord (soms ook station Paris-Nord, Nederlands Noordstation), is een van de zeven grote kopstations in de Franse hoofdstad Parijs. Met een kleine 300 miljoen reizigers per jaar is dit het drukste spoorwegstation van de SNCF en, op ruime afstand van de drukke Japanse stations, een van de drukste ter wereld. Het wordt gebruikt voor treinen uit het noorden van de regio Île-de-France, uit Hauts-de-France, uit België, Nederland en het Verenigd Koninkrijk, zowel voor klassieke treinen (TER en RER) als voor hogesnelheidstreinen. GeschiedenisHet eerste station 'Paris-Nord' (Parijs-Noord) werd gebouwd in opdracht van de Chemin de Fer du Nord. Het werd op 14 juni 1846 geopend, tegelijk met de ingebruikname van de spoorlijn Parijs–Amiens–Rijsel van deze spoorwegmaatschappij. Al snel bleek het station te klein. Het werd in 1860 gesloopt om ruimte te maken voor het huidige station. De originele voorgevel werd verplaatst naar het station Lille Flandres in Rijsel. Aan het nieuwe station, een ontwerp van architect Jacques Hittorff, werd gebouwd tussen mei 1861 en december 1865, maar het station werd al geopend in 1864. De rijkelijk geornamenteerde façade werd ontworpen rond een triomfboog met 23 standbeelden voor alle 23 steden die de Chemin de Fer du Nord bediende. Acht van de negen grootste beelden, die het gebouw bekronen langs de kroonlijst, illustreren bestemmingen buiten Frankrijk, met in het midden de negende figuur van Parijs. Veertien bescheidener beelden van Noord-Europese steden staan lager op de gevel. De bestemmingen met hun beeldhouwers zijn:
Ook het nieuwe station bleek te klein. Nadat in 1884 al vijf extra sporen waren toegevoegd, werd in 1889 het interieur geheel vernieuwd en werd aan de oostzijde een deel aangebouwd voor de lijnen naar Parijse voorsteden. Tussen de jaren dertig en zestig werd het station verder uitgebreid. Vanaf 1906 beschikt het station over metrostation Gare du Nord. Aanvankelijk alleen voor lijn 4 naar het zuiden van Parijs, en vanaf 1908 ook voor lijn 5 die een verbinding geeft met Gare de l'Est en Gare d'Austerlitz. Metrostation La Chapelle van lijn 2 is door een voetgangerstunnel met het station verbonden. Er is ook een voetgangerstunnel naar station Magenta van de RER E. Verder is in de toekomst nog een voetgangerstunnel naar het nabijgelegen Gare de l'Est voorzien. GebruikHet Parijse Gare du Nord dankt zijn betekenis vooral aan het gebruik van de SNCF, de Franse spoorwegen. Het complex wordt daarnaast gebruikt door de RER, de spoorwegen in de regio van Parijs, de metro en de bus. Paris Nord is het eindpunt van de Eurostar Red-treinen uit Amsterdam Centraal, Brussel-Zuid, Brussels Airport-Zaventem en Köln Hbf, de Eurostar Blue uit Londen en de meeste treinen uit Noord-Frankrijk. Vanuit het station vertrekken dagelijks zo’n 38 internationale hogesnelheidstreinen: 15 Eurostars naar Londen en 20 Eurostars naar Brussel en verder naar Amsterdam of Keulen/Dortmund. Het station bestaat uit drie overkappingen over de perrons van de SNCF en een gebouw van de RER. Van deze overkappingen is die van de HSL-lijnen de grootste. Achter de façade is een grote stationshal, waarin passagiers hun weg naar de goede verbinding zoeken. Vanuit deze hal gaan trappen naar beneden, naar het metrostation en het station van de RER die onder het Gare du Nord liggen. Naast het Gare du Nord ligt nog een busstation van een aantal buslijnen. De opstaphalte voor taxi's is aan de westelijke zijkant in de Rue de Compiègne. Spoorindeling
Op het einde van een aantal TER-sporen is er een wissel voor het stootblok, zodat een locomotief kan ontkoppelen, de wissel inrijden en keren, terwijl de rijtuigen blijven staan. Treindienst
Zie de categorie Gare de Paris-Nord van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|