Europese Green DealDe Europese Green Deal is een reeks beleidsinitiatieven van de Commissie-Von der Leyen met als overkoepelende doelstelling om Europa tegen 2050 klimaatneutraal te maken, en daarmee het eerste klimaatneutrale continent te worden.[1] In 2030 moet de CO2-uitstoot al met 55% verminderd zijn ten opzichte van 1990.[2] OntstaanOm de klimaatverandering te beteugelen, werden op de klimaatconferentie van Parijs in 2015 internationale afspraken gemaakt om de uitstoot van CO2 te beperken. Op basis daarvan had de Europese Unie klimaatdoelen opgesteld voor 2020, 2030 en 2050. In december 2013 bleken deze doelen met de toenmalige aanpak niet gehaald te zullen worden. Daarom werden de plannen bijgesteld, in de aanloop naar de klimaatconferentie van 2018 in Katowice, en werd voor het eerst het doel gesteld om Europa in 2050 klimaatneutraal te maken. De Green Deal is het logische vervolg hierop, en op 11 december 2019 werden de plannen officieel voorgesteld.[3] Eerste vicevoorzitter Frans Timmermans werd aangesteld als verantwoordelijke commissaris (2019-2024) voor het plan. UitwerkingDe Commissie wil de beleidsvoorstellen van de Green Deal verankeren, en de nodige investeringen stimuleren, via een Europese klimaatwet. Hiertoe werd in maart 2020 een ontwerp-verordening ingediend.[4] De beleidsvoorstellen omvatten onder meer:[1]
De EU zal ook, via een mechanisme voor een rechtvaardige transitie, financiële en technische bijstand verlenen om mensen, bedrijven en regio’s die het zwaarst worden getroffen door de overgang naar een groene economie, te helpen.[1][5] Verder is nog een Europese industriestrategie voorzien, een actieplan voor een circulaire economie, een “van boer tot bord”-strategie (Engels: “farm-to-fork”) om voedselsystemen duurzamer te maken, en een EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030.[1] KritiekKritiek op de Green Deal kwam uit verschillende hoek: milieugroepen oordelen over het algemeen dat de Green Deal weliswaar een goede aanzet vormt, maar lang niet ver genoeg gaat. Bedrijfsleiders uit traditionele sectoren, en landen met sterke fossiele energiewinning daarentegen gaan liefst op de rem staan voor een in hun ogen te snelle omschakeling. Critici stellen zich vragen over de “van boer tot bord”-strategie, wanneer niet ook het Europees landbouwbeleid tegen het licht wordt gehouden. Verder zouden de huidige handels- en investeringsakkoorden moeilijk te verenigen zijn met een ambitieus klimaatbeleid. Evenzo wordt het lastig gulle overheidsinvesteringen te voorzien zolang de EU vasthoudt aan begrotingsdiscipline en een verbod op monetaire financiering. Ook zou de streefdatum van 2050 binnen het kader van mondiale rechtvaardigheid te laat komen.[6] In een rapport van maart 2022[7] documenteerde Corporate Europe Observatory hoe de pesticiden-lobbygroep ambitieuze, bindende doelstellingen in de Green Deal poogde te ondermijnen. EU-lidstatenDe reacties op, en uitvoering van de Europese Green Deal liepen in de verschillende lidstaten sterk uiteen. BelgiëVooral door de Vlaamse Regering, bij monde van minister Demir, werd de Green Deal erg koel ontvangen.[6][8] NederlandNederland behoort tot de kopgroep van landen die de Green Deal ondersteunen. Ook een aanzienlijk deel van het bedrijfsleven lijkt gewonnen voor de plannen.[9] Andere lidstatenVooral uit Tsjechië, Polen en Hongarije kwamen kritische geluiden, en werd zelfs opgeroepen de plannen uit te stellen vanwege de coronapandemie. Tijdslijn
Zie ookExterne linksBronnen, noten en/of referenties
|