nl Epistel

Deel van een serie artikelen over
Bijbelwetenschap

Canons

Hebreeuwse Bijbel · christelijke Bijbel · Oude Testament · Nieuwe Testament · canonvorming van het Nieuwe Testament · apocriefen van het Oude Testament · apocriefen van het Nieuwe Testament · deuterocanonieke boeken

Boeken en genres

OT: Thora · historische boeken · poëzie · wijsheidsboeken · profetenboeken
NT: evangeliën · handelingen · epistels · apocalyptische literatuur

Tekstkritiek

OT: Handschriften OT (Dode Zee-rollen · Masoretische Tekst · Samaritaanse Pentateuch · Septuagint)
NT: Handschriften NT (Vetus Latina · Vulgata · Textus Receptus) · Tekstvarianten NT

Historisch onderzoek

Auteurschap van de Bijbel · Historiciteit van de Bijbel · Jezus (historisch) · Zoektocht naar de historische Jezus · Vertaalkritiek

Portaal Literatuur

Een epistel (Grieks ἐπιστολή, epistolè, "brief"; Latijn: epistula of epistola) is

een brief (een grappig bedoelde en ironische benaming)
(verouderd) een formeel schrijven gericht aan een of meer personen, vaak didactisch van aard en elegant geformuleerd: een zendbrief
deel van een Rooms-Katholieke mis dat bestaat uit een lezing uit de brieven van de Apostelen of uit een ander deel van de Bijbel. Daarna komt het Evangelie in de mis
(in Zuid-Nederland) strafpredikatie.^[1]

Epistel als vroegchristelijk geschrift

De term komt uit het christendom. Epistels waren zendbrieven van Apostelen: brieven gewisseld tussen apostelen en Joodse en vroegchristelijke gemeenten of tussen apostelen en anderen (zoals andere apostelen).^[2] Twintig of eenentwintig^[3] van deze epistels, de canonieke epistels, zijn opgenomen in het Nieuwe Testament van de Bijbel. Aangezien het Nieuwe Testament uit 27 boeken bestaat, is het epistel daarmee verreweg het meest voorkomende genre. Deze Bijbelse epistels worden meestal ingedeeld in de dertien of veertien^[3] brieven van Paulus (of Paulijnse brieven, niet alle echt van hem) en de zeven katholieke of algemene (zend)brieven. Daarnaast zijn er nog veel apocriefe epistels die niet in de Bijbel zijn opgenomen. In sommige epistels staat ten onrechte dat ze zijn geschreven door een apostel, de zogenaamde pseudepigrafen. Verreweg de meeste pseudepigrafische epistels dateren uit de eerste eeuw, waarvan sommige tot de canon van het Nieuwe Testament zijn gaan behoren; er zijn relatief weinig pseudepigrafische epistels overgeleverd uit de tweede en derde eeuw.^[4]^:1:52^:5:59

Canonieke epistels

De term 'canonieke epistels' slaat op de brieven die zijn opgenomen in het Nieuwe Testament.

De traditie schreef veertien daarvan toe aan de apostel Paulus. Behalve de Brief aan de Hebreeën (die eigenlijk geen epistel maar een anonieme preek is) staat in al die brieven dat Paulus ze schreef. Dat Paulus zes van de dertien epistels schreef wordt echter ernstig betwist en er is consensus dat Hebreeën niet aan Paulus moet worden toegeschreven.

Status	Categorisering^[5]^:3:10	Brief
Onbetwist	Authentieke Paulijnse brieven	Eerste brief van Paulus aan de Tessalonicenzen Brief van Paulus aan de Galaten Eerste brief van Paulus aan de Korintiërs Tweede brief van Paulus aan de Korintiërs Brief van Paulus aan de Filippenzen Brief van Paulus aan Filemon Brief van Paulus aan de Romeinen
Betwist	Deutero-Paulijnse brieven; misschien authentiek	Brief van Paulus aan de Efeziërs Brief van Paulus aan de Kolossenzen Tweede brief van Paulus aan de Tessalonicenzen
	Pastorale brieven; waarschijnlijk niet authentiek^[5]	Eerste brief van Paulus aan Timoteüs Tweede brief van Paulus aan Timoteüs Brief van Paulus aan Titus
	Anonieme preek; niet authentiek	Brief aan de Hebreeën

Van de overige zeven epistels, samen bekend als de katholieke of algemene (zend)brieven, zijn de schrijvers onbekend. Van oudsher werden ze toegeschreven aan apostelen, maar hun auteurschap is nooit aangetoond of fel omstreden (vooral bij de twee brieven van Petrus) en in het geval van de brieven van Johannes wordt de naam 'Johannes' er al helemaal niet in genoemd.

Traditionele briefnaam	Auteur volgens tekst (NBV)	Traditionele toeschrijving^[4]	Moderne consensus^[4]^:3:10	Geadresseerden volgens tekst (NBV)
Brief van Jakobus	"Jakobus, dienaar van Jezus Christus"	Jakobus de Rechtvaardige	Een onbekende Jakobus	"Aan de twaalf stammen in de diaspora"^[6]
Eerste brief van Petrus	"Petrus, apostel van Jezus Christus"	Petrus	Misschien Petrus	Aan de 'uitverkorenen' in Pontus, Galatië, Kappadocië, Asia en Bithynië^[7]
Tweede brief van Petrus	"Simeon Petrus, dienaar en apostel van Jezus Christus"	Petrus	Niet Petrus	Aan alle christenen^[8]
Eerste brief van Johannes	anoniem	Johannes de apostel	Onbekend	"Kinderen"^[9]
Tweede brief van Johannes	anoniem	Johannes de apostel	Mogelijk Johannes de Presbyter	"Aan de uitverkoren vrouw en haar kinderen"^[10]
Derde brief van Johannes	anoniem	Johannes de apostel	Mogelijk Johannes de Presbyter	"Aan mijn geliefde broeder Gajus"^[11]
Brief van Judas	"Judas, dienaar van Jezus Christus en broer van Jakobus"	Judas Taddeüs	Een onbekende Judas	Aan alle christenen^[12]

Apocriefe epistels

Apocriefe epistels zijn geschriften die zichzelf voordoen als brieven gewisseld tussen apostelen en vroegchristelijke gemeenten of tussen apostelen en anderen (zoals apostelen), maar uiteindelijk niet in het Nieuwe Testament zijn opgenomen. In sommige vroege canons werden sommige van deze epistels nog wel opgenomen, zoals de brief van Barnabas in de Codex Sinaiticus.^[13]^:5:16

Overige betekenissen

De opbouw van katholieke liturgie bevat meestal een epistellezing. Voor liturgisch gebruik worden ook de Handelingen van de apostelen en de Openbaring van Johannes als epistel gerekend.^[2] Een fragment (perikoop) van zo'n brief wordt opgelezen en gaat vooraf aan het evangelie. Dit geschiedt volgens een vastgesteld leesrooster.

In een kerk is de epistelzijde de rechterkant van het koor. De evangeliezijde is de linkerkant.

Bronnen, noten en/of referenties

↑ C. Kruyskamp: Van Dale Groot Woordenboek der Nederlandse Taal met een uitvoerig supplement. Deel I A-N, 's Gravenhage Martinus Nijhoff, 1970
↑ ^a ^b Encarta-encyclopedie Winkler Prins (1993–2002) s.v. "epistel". Microsoft Corporation/Het Spectrum.
↑ ^a ^b Afhankelijk van de vraag of men de Brief aan de Hebreeën als een 'epistel' rekent.
↑ ^a ^b ^c Bart D. Ehrman, 16: Forgeries in the Name of Paul. Lost Christianities. University of North Carolina at Chapel Hill (2002). Geraadpleegd op 15 juli 2018.
↑ ^a ^b Bart D. Ehrman, 16: Forgeries in the Name of Paul. Lost Christianities. University of North Carolina at Chapel Hill (2002). Geraadpleegd op 15 juli 2018.
↑ Jakobus 1:1
↑ 1 Petrus 1:1
↑ 2 Petrus 1:1
↑ 1 Johannes 2:1
↑ 2 Johannes 2
↑ 3 Johannes 1
↑ Judas 1:1
↑ Bart D. Ehrman, 21: Formation Of The New Testament Canon. Lost Christianities. University of North Carolina at Chapel Hill (2002). Gearchiveerd op 6 juni 2019. Geraadpleegd op 28 oktober 2018.

Zoek epistel op in het WikiWoordenboek.

[1] C. Kruyskamp: Van Dale Groot Woordenboek der Nederlandse Taal met een uitvoerig supplement. Deel I A-N, 's Gravenhage Martinus Nijhoff, 1970

[Encarta-2] Encarta-encyclopedie Winkler Prins (1993–2002) s.v. "epistel". Microsoft Corporation/Het Spectrum.

[Hebreeën-3] Afhankelijk van de vraag of men de Brief aan de Hebreeën als een 'epistel' rekent.

[LC16-4] Bart D. Ehrman, 16: Forgeries in the Name of Paul. Lost Christianities. University of North Carolina at Chapel Hill (2002). Geraadpleegd op 15 juli 2018.

[Lost_Christianities_16-5] Bart D. Ehrman, 16: Forgeries in the Name of Paul. Lost Christianities. University of North Carolina at Chapel Hill (2002). Geraadpleegd op 15 juli 2018.

[6] Jakobus 1:1

[7] 1 Petrus 1:1

[8] 2 Petrus 1:1

[9] 1 Johannes 2:1

[10] 2 Johannes 2

[11] 3 Johannes 1

[12] Judas 1:1

[LC21-13] Bart D. Ehrman, 21: Formation Of The New Testament Canon. Lost Christianities. University of North Carolina at Chapel Hill (2002). Gearchiveerd op 6 juni 2019. Geraadpleegd op 28 oktober 2018.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]