Emmerik Dit artikel gaat over de stad Emmerik. Zie Emmerik (voornaam) voor de voornaam.
Emmerich am Rhein (Nederlands: Emmerik (aan de Rijn), Kleverlands: Emmerik, Limburgs: Emmeriech) is een stad en gemeente aan de Rijn in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, gelegen aan de rechteroever (de noordelijke) van de Rijn op Rkm 852, ongeveer 10 kilometer ten noorden van Kleef en ongeveer vijf kilometer ten zuiden van de Nederlandse grens bij 's-Heerenberg. Op 31 december 2020 telde de gemeente 30.869 inwoners[1] op een oppervlakte van 80,12 km². Het hoogste punt in de gemeente is de Eltenberg met 82 m boven NN. GeschiedenisIn het jaar 828 wordt Emmerik voor het eerst schriftelijk vermeld. Emmerik ontstond vermoedelijk omstreeks het jaar 700. Tot het midden van de 13e eeuw ontwikkelde Emmerik zich tot een handelsplaats. Voor de stadsverheffing in 1233 had het kapittel van Sint-Maarten namens de bisschop van Utrecht het gezag en de rechtspraak over kerk en immuniteit en de later ontstane handelsnederzetting Emmerik. De graven van Gelre hadden de voogdij over het kapittel. Nadat de proost van het kapittel in conflict was gekomen met de kooplieden, waarschijnlijk omdat deze eigen rechtspraak toepasten, stelde het kapittel zich op 12 mei 1233 onder bescherming van graaf Otto II van Zutphen en Gelre. Otto verkreeg daarbij de rechtspraak, met uitzondering van de rechten van de Utrechtse bisschop, de rechten op de parochiekerk, het tol- en muntrecht en de rechten op de jaarmarkten. Deze kreeg Otto twee jaar later in leen. 31 mei 1233 verleende graaf Otto II van Zutphen en Gelre aan Emmerik stadsrechten waarbij hij de rechtspraak die hij drie weken daarvoor verkregen had overdroeg aan de stad. Door de stadsrechtverlening breidde de graaf van Gelre en Zutphen zijn gezag en territorium uit ten koste van de Utrechtse bisschop. Op de rijksdag van 5 september 1310 te Worms verklaarde de bevoegde autoriteit koning Hendrik VII deze stadsrechtverlening bij vonnis ongeldig. Otto II was geen rijksvorst geweest en hij had geen toestemming aan de koning gevraagd.[2] Tussen 1307 en 1570 was Emmerik een hanzestad. Tot 1402 heeft het tot het hertogdom Gelre behoord. In de 17e eeuw was het fort van Emmerik deel van de Kleefse barrière. Tot het Congres van Wenen waren de huidige stadsdelen Borghees, Klein-Netterden, Leegmeer en Speelberg Nederlands grondgebied. In 1816 kreeg Pruisen deze buurtschappen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Emmerik op 7 oktober 1944 door een Britse luchtaanval voor 91% vernietigd.[3][4][5] Tussen 1949 en 31 juli 1963 was het huidige stadsdeel Elten door Nederland geannexeerd. Sinds 1 februari 2001 heeft de stad de naam Emmerich am Rhein, daarvoor was het Emmerich.[6] Op 8 maart 2021 werd bekend, dat de gemeente een bedrag van vele miljoenen euro had ondergebracht bij Greensill Bank te Bremen, en dat deze bank mogelijk failliet zal gaan. In dat geval is dit tegoed verloren, daar de beleggingsbescherming via het depositogarantiestelsel, die in Duitsland op ongeveer dezelfde wijze werkt als in Nederland, niet van toepassing is. Stadsdelen en kerkdorpenEmmerik bestaat uit de volgende 10 stadsdelen en kerkdorpen:
Verder is er nog de buurtschap: ReligieIn Emmerik staan verscheidene kerken, waaronder drie in het centrum. Voorbeelden hiervan zijn de St. Aldegundiskirche, de St. Martinikirche, de Heilig-Geist-Kirche in het stadsdeel Leegmeer en de Christuskirche. In de St. Martinikerk bevinden zich een 11e-eeuwse crypte, een gotisch koorgestoelte en een schatkamer. Het oudste deel van de kerk heeft een Romaanse oorsprong. Dit zou volgens de overlevering de kerk zijn die Willibrord stichtte. De kerktoren is inclusief het kruis 69,5 meter hoog. In de 15e-eeuwse St. Aldegondiskerk, die in de laatste oorlog zwaar werd beschadigd, bevindt zich een zeer groot concertcarillon. De torenspits is na de laatste oorlog niet meer op de toren teruggeplaatst. In het centrum van Leegmeer ligt de Heilig-Geist-Kirche, een moderne betonnen centraalbouw kerk, gebouwd in de jaren 1960, met een groot metalen kruis van schroot. Deze bouw van Dieter Georg Baumewerd en het kruis van Waldemar Kuhn weerspiegelen de modernisering van de Katholieke Kerk tijdens het Tweede Vaticaans Concilie. Bij pauselijke bul "De Salute Animarum" van 16 juli 1821 werd Emmerik uit de Hollandse Zending genomen en ingevoegd in het diocees Münster. VerkeerAutoEmmerik is gelegen aan de Duitse A3 die in het verlengde ligt van de Nederlandse autosnelweg A12. Ook via de regionale weg uit de richting van het Nederlandse 's-Heerenberg en Doetinchem is Emmerik te bereiken. Aan de zuidkant loopt deze weg door naar Kleef. Treinvervoer Zie station Emmerich voor het hoofdartikel over dit onderwerp.
Voor de komst van de ICE anno 2000 was station Emmerich een grensstation op de lijn Amsterdam - Arnhem - Keulen - Frankfurt, omdat hier van locomotief gewisseld moest worden deden alle internationale- en EuroCity treinen station Emmerik aan. Vanaf 6 april 2017 rijdt de regionale sneltrein (RE 19) Düsseldorf-Emmerich door naar Arnhem met stop in Zevenaar, waardoor Arnhem na 13 jaar weer rechtstreeks per trein met Emmerik is verbonden. De volgende treinserie stopt in Emmerich:
Zie ook kort grensverkeer
BusvervoerEmmerik is vanuit het Nederlandse 's-Heerenberg te bereiken per buslijn 91. Vanuit Nijmegen is Emmerik te bereiken met snelbuslijn 58. Beide diensten worden verzorgd door de vervoersonderneming NIAG. Nederlandse vervoerbewijzen zijn geldig tot en vanuit Emmerik.[7] Verder worden Kleef, Elten en Rees verbonden met Emmerik. Bezienswaardigheden en recreatie
Forensisme
Geboren in Emmerik
Trivia
Partnersteden
Aangrenzende gemeenten
Fotogalerij
Zie ookExterne links
Bronnen, noten en/of referenties
Zie de categorie Emmerik van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
|