Esti artículu o seición necesita un ameyoramientu no que cinca a la redaición, la gramática o la ortografía.
srpskohrvatski jezik, hrvatskosrpski jezik, хрватскосрпски језик, српскохрватски језик, хрватскосрпски, српскохрватски, hrvatskosrpski y srpskohrvatski
El serbocrata ye un idioma faláu na antigua Yugoslavia por diferentes pueblos eslavos.
Diferent idioma of the Serbios idioma, Croates idioma, Bosnios idioma or family grop Serbo-Croatian diasystem (as of 2006)
Fálanlu los serbios (8, 5 mill.), los montenegrinos (600.000), los croates (6,5 millones) y los musulmanes bosnios (2,1 mill.). Amás ye usáu tolos díes poles minoríes serbias y croates nos siguientes países: Austria, Hungría, Rumanía, na provincia italiana de Molise (italocroata), nos EEXX, Canadá, Australia, Suecia y Alemaña.
El termu llingüísticu y xeneral ye serbo-croata. en Serbia y na República Serbia llámase oficialmente.
Esta llingua tien cuatro nomes, ún históricu y llingüísticamente motiváu (serbocroata) y otres tres políticamente motivaos nún sentíu relixosu (étnicamente los tres pueblos -serbios, croates y bosnios musulmanes- son de la mesma etnia: eslavos meridionales occidentales):
Serbiu: nome emplegáu en Serbia, Montenegro y na República Serbia en Bosnia (serbocroata faláu pelos cristianos ortodoxos d'estes fasteres).
Croata: emplegáu en Croacia y pelos croates de la Federación croato-musulmana de Bosnia (serbocroata faláu pelos cristianos católicos d'estes fasteres).
Bosniu: namás ye emplegáu pelos musulmanes bosnios (serbocroata faláu pelos musulmanes de Bosnia).
Dialeutos
Hai tres dialeutos principales (que nun se cuerresponden coles denominaciones política-relixoses "serbiu"/"croata"/"bosniu"):
Štokavianu (la pallabra pa "qué" ye "što"). Ye la base del serbocroata moderno. Toa Bosnia y la mayor parte de Serbia, Montenegro y Croacia son de dialeutu "što".
Kajkavianu (pa "qué" emplégase "kaj"). Siéntese en delles partes de Croacia.
Čakavianu (pa "qué" úsase "ča"). Siéntese en delles partes de Croacia.
Dientru del štokavianu hai otra diferenciación dialeutal:
Ekavianu (una antigua vocal del antiguu eslavu eclesiásticu da "e", p.e. "mleko", lleite): faláu en Serbia Central, Vojvodina (tamién parte de Serbia) y en Croacia occidental (redolada de Osijek y Našice (Eslavonia). Ye la base del "serbiu estándar".
Ijekavianu (esta vieya vocal > "ije", p.e. "mlijeko"): faláu en Dalmacia meridional (Croacia), Serbia occidental y pelos serbios de la República Serbia, en Montenegro y pelos croates y musulmanes bosnios al oriente del ríu Neretva. Ye la base del "croata estándar" y del "bosniu estándar".
Ikavianu ("mliko"): faláu en Croacia septentrional y occidental y pelos croates y musulmanes bosnios al oeste del Neretva.
